English Spain French Italian Dutch Russian Japanese Korean Portuguese Arabic Chinese Simplified

Νικος Πορτοκαλογλου @ ΣΤΝ

Με την υποστήριξη των Scary Greeks.

Ραλλια Χρηστιδου, Γιωργος Καραδημος @ ΣΤΝ

Με την υποστήριξη των Scary Greeks.

Παυλος Παυλιδης + B-movies @ ΣΤΝ

Με την υποστήριξη των Scary Greeks.

Βασιλης Παπακωνσταντινου @ ΣΤΝ

Με την υποστήριξη των Scary Greeks.

Λεωνιδας Μπαλαφας @ ΣΤΝ, Plus

Με την υποστήριξη των Scary Greeks.

Χρηστος Θηβαιος, Μιλτιαδης Πασχαλιδης @ ΣΤΝ

Με την υποστήριξη των Scary Greeks.

Μυρ. Στρατης, Ησ. Ματιαμπα @ ΣΤΝ Plus

Με την υποστήριξη των Scary Greeks.

Χριστοφορος Ζαραλικος @ ΣΤΝ Club

Με την υποστήριξη των Scary Greeks.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα reviews: Events. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα reviews: Events. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

54ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Τελετή Έναρξης


Με τα βλέμματα συγκεντρωμένα στον Τζιμ Τζάρμους άνοιξε η αυλαία του 54ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης στο κατάμεστο Ολύμπιον, καθώς ο αμερικανός δημιουργός έδωσε το «παρών» με αφορμή την προβολή της νέας ταινίας του "Μόνο οι εραστές μένουν ζωντανοί" στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ. Την τελετή παρουσίασε η ηθοποιός Ελένη Ρουσσινού, η οποία πρωταγωνιστεί στην ταινία Miss Violence του Αλέξανδρου Αβρανά, που προβάλλεται στη φετινή διοργάνωση.

Στον χαιρετισμό του, ο διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Δημήτρης Εϊπίδης τόνισε: «Το Φεστιβάλ συμπληρώνει φέτος 54 χρόνια και πιστεύω ότι η χρονιά αυτή είναι  πολύ δυνατή παρά τις δυσκολίες που κι εμείς, όπως όλη η χώρα, αντιμετωπίζουμε. Θα επαναλάβω ότι νιώθω περήφανος που το 80% του προϋπολογισμού της φετινής διοργάνωσης προέρχεται από ευρωπαϊκά κονδύλια και δεν επιβαρύνει τον εθνικό προϋπολογισμό. Με ένα σύνολο 150 ταινιών από 54 χώρες, με 300 ξένους και 200 Έλληνες επισκέπτες, με αφιερώματα σε ανεξάρτητους δημιουργούς και στο τμήμα για το βαλκανικό σινεμά, με αγαπημένους σκηνοθέτες και με  έναν όλο και πιο δυνατό ελληνικό κινηματογράφο, συνθέτουμε το παζλ της φετινής διοργάνωσης της οποίας ο κεντρικός της άξονας είναι η ανατροπή».

Στη συνέχεια, ο κ. Εϊπίδης καλωσόρισε τον ελληνικής καταγωγής σκηνοθέτη Αλεξάντερ Πέιν, ο οποίος φέτος είναι ο πρόεδρος της διεθνούς κριτικής επιτροπής του Φεστιβάλ. Παράλληλα, ο κ. Εϊπίδης παρουσίασε και τα υπόλοιπα μέλη της επιτροπής: τον Σκοτ Φούντας, κριτικό κινηματογράφου του περιοδικού Variety, την παραγωγό Άντα Σόλομον, τον Εντουάρ Ουαϊντρόπ -καλλιτεχνικό διευθυντή στο «Δεκαπενθήμερο των σκηνοθετών» του Φεστιβάλ Καννών- και τον μουσικό Κωνσταντίνο Βήτα, ο οποίος θα δώσει και δύο συναυλίες στο πλαίσιο της φετινής διοργάνωσης. Επίσης, ο κ. Εϊπίδης ευχαρίστησε το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης στο πλαίσιο του ΠΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας 2007-2013 και το ευρωπαϊκό πρόγραμμα MEDIA, το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, τη Δημόσια Τηλεόραση και όλους τους χορηγούς, που, όπως σημείωσε,  «ακόμη και σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς συνεχίζουν να μας συμπαραστέκονται».

Στη συνέχεια ανέβηκε στο βήμα ο υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Γιάννης Ανδριανός, ο οποίος καλωσόρισε εκ μέρους του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και του υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Πάνου Παναγιωτόπουλου τους «διακεκριμένους καλεσμένους του Φεστιβάλ», όπως είπε. Ο κ. Ανδριανός παρατήρησε: «Η κομβική σημασία του Φεστιβάλ στα πολιτιστικά πράγματα της χώρας είναι γνωστή σε όλους». Και πρόσθεσε, μεταξύ άλλων: «Πρόκειται για έναν σημαντικότατο θεσμό με διεθνή ακτινοβολία και ταυτόχρονα μια μεγάλη γιορτή του ανεξάρτητου κινηματογράφου. Είναι ένα βήμα για τους κινηματογραφιστές, και ιδίως τους νέους, να προβάλουν τη δουλειά τους, είναι μία ευκαιρία για τους φίλους του κινηματογράφου να απολαύσουν ποιοτικές ταινίες, να δουν από κοντά καταξιωμένους δημιουργούς και ταυτόχρονα είναι ένας θεσμός για την προβολή της εγχώριας κινηματογραφικής παραγωγής. Είναι σημαντικό ότι μέσα στη δύσκολη περιπέτεια της κρίσης ο ελληνικός κινηματογράφος όχι μόνο δηλώνει δυναμικά ‘’παρών’’, αλλά και κερδίζει διεθνείς διακρίσεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι η σταθερά ανοδική πορεία του ελληνικού κινηματογράφου τα τελευταία χρόνια μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως άλλοθι για τα σημαντικά προβλήματα που όντως υπάρχουν, με πρώτο απ’ όλα τη μεγάλη μείωση των διαθέσιμων πόρων λόγω της κρίσης. Το κράτος στηρίζει και θα συνεχίσει να στηρίζει στο μέτρο των δυνατοτήτων του τον κινηματογράφο, όπως και ευρύτερα την πολιτιστική δημιουργία».

Μήνυμα του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά μετέφερε αμέσως μετά ο σύμβουλός του σε θέματα πολιτισμού, Δημοσθένης Δαββέτας. «Έχετε τη στήριξη του πρωθυπουργού, πρακτικά και ψυχικά», είπε ο κ. Δαββέτας. Παράλληλα, σημείωσε μεταξύ άλλων: «Γιατί το Φεστιβάλ αυτό κατά την άποψή μας έχει ιδιαίτερη αξία; Για τις τρεις λέξεις - κλειδιά του τίτλου του: Φεστιβάλ, κινηματογράφος, Θεσσαλονίκη. Το Φεστιβάλ έχει να κάνει με το festivus, την αίσθηση της γιορτής, την κοινότητα ανθρώπων που ζουν μια κινηματογραφική εμπειρία, καθώς με τον ίδιο τον κινηματογράφο που δεν είναι μία απλή αίσθηση αλλά είναι ουσιαστικά η νεωτερική ζωή, αυτό που εκφράζει η μοντέρνα εποχή. Κι επιπλέον, έχει να κάνει με τη Θεσσαλονίκη που υπήρξε πάντα κέντρο διαπολιτισμικού διαλόγου και σαν τέτοιο πρέπει να προχωρήσει».

Την επίσημη έναρξη του 54ου ΦΚΘ κήρυξε στη συνέχεια ο πρόεδρος του ΔΣ του Φεστιβάλ και δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης, ο οποίος χαριτολογώντας δήλωσε «σινεμαδάκιας», καθώς όπως είπε, «πηγαίνω πολύ συχνά σινεμά και πιστεύω ότι από τα φεστιβάλ βγαίνουν όλες οι καινούργιες τάσεις για την τέχνη που λέγεται σινεμά». Ο κ. Μπουτάρης καλωσόρισε το κοινό στο Φεστιβάλ, το οποίο φέτος ακολουθεί χρονικά τα 48α Δημήτρια και συνυπάρχει με την 4η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης. Ο ίδιος τόνισε, μεταξύ άλλων: «Τι σημαίνει ένα φεστιβάλ σε περίοδο κρίσης; Ότι όσο περιορίζονται οι οικονομικές δυνατότητες τόσο μεγαλύτερη καταγράφεται η επιτυχία του. Το ΦΚΘ για τη Θεσσαλονίκη, τους δημιουργούς, το κοινό σημαίνει πολλά. Αναγνωρίζουμε τη λάμψη του Φεστιβάλ, τη συμβολή του στην προβολή της πόλης, το άνοιγμα και την εξωστρέφειά της, τη διαμόρφωση της σύγχρονης εικόνας της Θεσσαλονίκης, αναγνωρίζουμε τις προσπάθειες και την επιμονή των συντελεστών του να δημιουργούν και να επιτυγχάνουν ένα εξαιρετικό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα παρά τις αντιξοότητες. Είναι ένα φεστιβάλ ανεξάρτητου κινηματογράφου που φιλοδοξεί να πρωταγωνιστήσει διεθνώς σ’ αυτόν τον τομέα. Η υποστήριξη του Δήμου Θεσσαλονίκης είναι δεδομένη και έμπρακτη γι’ αυτό και αποδέχτηκα τον ρόλο του προέδρου του ΔΣ του Φεστιβάλ. Ο δικός μας ρόλος είναι να παρέχουμε το βήμα στους δημιουργούς, να εξασφαλίσουμε τους όρους της συνάντησής τους με το κοινό. Οι βραβεύσεις σε διεθνές επίπεδο των ελληνικών ταινιών συνεχίζονται και βεβαιώνουν ότι η τέχνη μπορεί να ανθίζει σε τέτοιες αντίξοες συνθήκες ίσως επειδή οι καλλιτέχνες αφουγκράζονται με διαφορετικό τρόπο τον κόσμο». Κλείνοντας, ο κ. Μπουτάρης ευχαρίστησε τον κ. Εϊπίδη και τους συνεργάτες του, ευχήθηκε καλή επιτυχία στη διοργάνωση και έδωσε ραντεβού με το κοινό στις αίθουσες.

Στη συνέχεια, εν μέσω θερμών και παρατεταμένων χειροκροτημάτων, ο κ. Εϊπίδης παρουσίασε τον Τζιμ Τζάρμους, ο οποίος ανέβηκε στο βήμα του Ολύμπιον. «Νιώθω μεγάλη τιμή που η ταινία μου ανοίγει το 54ο Φεστιβάλ. Νιώθω τιμή που βρίσκομαι εδώ», είπε ο διακεκριμένος σκηνοθέτης και πρόσθεσε: «Θέλω να ευχαριστήσω τον Δημήτρη Εϊπίδη για την καθοδήγησή του. Τον γνωρίζω εδώ και 30 χρόνια και είναι σαν ‘’νονός’’ του ενδιαφέροντος κινηματογράφου. Θέλω να ευχαριστήσω και τον Χρήστο Κωνσταντακόπουλο από την εταιρεία παραγωγής Faliro House Productions, χωρίς τον οποίο δεν θα κάναμε την ταινία. Δεν βρίσκαμε χρηματοδότηση, μέχρι που εμφανίστηκε αυτός σαν άγγελος.  Άνθρωποι όπως ο Χρήστος και ο Δημήτρης ανοίγουν ένα νέο κύμα του ελληνικού κινηματογράφου που είναι πραγματικά φανταστικό, και μάλιστα εδώ συνάντησα και ορισμένους ανθρώπους που εμπλέκονται σε αυτό. Σας ευχαριστώ που φιλοξενείτε την ταινία μου στην εναρκτήρια βραδιά  του υπέροχου Φεστιβάλ σας».

Μετά την επίσημη έναρξη της διοργάνωσης, προβλήθηκε η ταινία "Μόνο οι εραστές μένουν ζωντανοί" του Τζιμ Τζάρμους, που αφηγείται τις ιδιόρρυθμες διαδρομές δύο εκλεπτυσμένων ροκ βρικολάκων, της Ιβ και του Άνταμ, τους οποίους υποδύονται η Τίλντα Σουίντον και ο Τομ Χίντλεστον.

Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

7ο DOCFEST: Απονομή Βραβείων και Τελετή Λήξης


Αφιερωμένη στους πρωτοπόρους του ελληνικού κινηματογράφου, η Τελετή Λήξης του 7ου Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ - Docfest της Χαλκίδας ξεκίνησε με την προβολή του βωβού ντοκιμαντέρ –ντοκουμέντου «Οι Σκαπανείς 1906 -1925» από το Αρχείο της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, που έγινε με συνοδεία πιάνου από το συνθέτη Σάκη Τσιλίκη.  Το ντοκιμαντέρ αποτελείται από αποσπάσματα  ταινιών που έχουν σωθεί και αποκατασταθεί από το εργαστήριο της Ταινιοθήκης. Αποσπάσματα από τα πρώτα Ελληνικά Ζουρνάλ του Joseph Hepf, του Δημήτρη Μεραβίδη, του Γιώργου Προκοπίου και του περίφημου Βιλάρ.

Στην λιτή Τελετή Λήξης του Φεστιβάλ, έδωσαν το «παρών» εκπρόσωποι της δημόσιας διοίκησης, ο Μητροπολίτης Χαλκίδος Χρυσόστομος, οι δημιουργοί που υποστηρίζουν με τις ταινίες τους το φεστιβάλ, καλλιτέχνες και άνθρωποι των γραμμάτων και πλήθος κόσμου της Χαλκίδας που παρακολούθησε τις τελευταίες  μέρες τα ντοκιμαντέρ.

Ο Αντιπεριφεριάρχης Ευβοίας και Πρόεδρος του Φεστιβάλ κ. Αθανάσιος Μπουραντάς απεύθυνε χαιρετισμό επισημαίνοντας τη δυναμική που έχει αποκτήσει το Φεστιβάλ μέσα στα χρόνια της πορείας του, εκφράζοντας τις ελπίδες του πως αυτή θα συνεχιστεί ανεμπόδιστα και του χρόνου, παρά τα όποια οικονομικά προβλήματα υπάρχουν, καθώς έχει “αγκαλιαστεί” από τον κόσμο.


“Υπάρχει ένα σημείωμα στο βιβλίο του Φεστιβάλ από την Ένωση Ελλήνων Σκηνοθετών που λέει ότι η οικονομική κρίση παρέλυσε όλους εκείνους τους θεσμούς που θα μπορούσαν να αποτελέσουν αρωγούς στην πολιτιστική δημιουργία. Και βέβαια ένας τέτοιος θεσμός είναι και η τοπική αυτοδιοίκηση που έχουν περικοπεί κατά 60% οι πόροι της. Ωστόσο, για να μας διευκολύνουν στη διαχείριση της φτώχειας μας, να πούμε ενδεικτικά ότι πλέον δε θεωρούνται και δεν εγκρίνονται από το Ελεγκτικό Συνέδριο κάθε είδους δαπάνη για πολιτιστική δραστηριότητα καθώς θεωρούνται εκτός δημοτικού σκοπού” είπε χρησιμοποιώντας πιο καυστικό λόγο ο Δήμαρχος Χαλκιδέων κ. Θανάσης Ζεμπίλης, θέτοντας παράλληλα ερωτήματα για τις συνέπειες τέτοιων πρακτικών και μιλώντας για το “αναπάντεχο κουράγιο”, θετικό σημείο των καιρών που ζούμε, βάση του οποίου θα πορευτούν ώστε να συνεχιστεί η διοργάνωση του Φεστιβάλ. Ιδιαιτέρως του χρόνου που είναι μια σημαντική χρονιά για τη πόλη της Χαλκίδας καθώς συμπληρώνονται 110 χρόνια από τη γέννηση του Νικ. Σκαλκώτα και 30 χρόνια από τον θάνατο του Γιάννη Σκαρίμπα.


Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής κ. Σταύρος Ιωάννου έκανε έναν σύντομο απολογισμό του φεστιβάλ, εκφράζοντας παράλληλα την αισιοδοξία του, βάσει των δημιουργιών που βρίσκονται στα σκαριά, πως η κρίση δε θα επηρεάσει το ελληνικό ντοκιμαντέρ.


Μετά από μία μικρή ταινία με πλάνα από τη Χαλκίδα, τις αίθουσες, τη συμμετοχή στις παράλληλες δραστηριότητες καθώς και μικρών συνεντεύξεων των καλεσμένων του Φεστιβάλ, οι κριτικές επιτροπές έλαβαν θέση επί σκηνής ώστε να απονείμουν τα βραβεία.


Τα βραβεία του 7ου Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ της Χαλκίδας

1ο Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μεγάλου Μήκους – Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος «Ο Μανάβης» για την ώριμη και διεισδυτική ματιά του σκηνοθέτη στην προσπάθειά του να αναδείξει πρόσωπα και χαρακτήρες και μία άγνωστη πτυχή της ελληνικής επαρχίας. Ο σκηνοθέτης αφιέρωσε το βραβείο του στους βασικούς του συνεργάτες, τον διευθυντή φωτογραφίας Χάρη Φάρρο και τον μοντέρ Αποστόλη Μαυρογιάννη «γιατί η ταινία αυτή ξεκίνησε με εθελοντική εργασία και κάποιοι άνθρωποι πίστεψαν ότι πρέπει να κάνουμε αυτή την ταινία δίχως να έχουμε κάποια χρηματοδότηση».


2ο Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μεγάλου Μήκους – Σταύρο Καπλανίδη «Αννα Βιχ – Φωτογράφος» γιατί έδωσε σχήμα σε μια απουσία μιας εύθραυστης δημιουργού συνδέοντάς την με το ζωντανό παρόν.


3ο Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μεγάλου Μήκους – Χρήστος Βάκκας «Ταξισυνειδησία» για την ανάδειξη μέσα από άγνωστο αρχειακό υλικό μιας σημαντικής στιγμής του ελληνικού επαναστατικού κινήματος στην Αμερική. Ο σκηνοθέτης παρέλαβε το βραβείο του επισημαίνοντας το συσχετισμό των γεγονότων του τότε με τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα.


1ο Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους – Λευτέρης Φυλακτός «Cafe- Finovo» καθώς η κριτική επιτροπή την θεώρησε την αρτιότερη ταινία μικρού μήκους.  Η ταινία είναι γυρισμένη στο νεκροταφείο Alter St. Matthaus στο Βερολίνο και ασχολείται με το πώς αντιμετωπίζουμε το φόβο του θανάτου. Ο Λευτέρης Φυλακτός παραλαμβάνοντας το βραβείο του αναφέρθηκε στο ότι γύρισε μία ταινία ως Έλληνας στο Βερολίνο και δεν ήταν για την κρίση πως είπε «τα πράγματα είναι συνήθως πολύ καλύτερα από ότι φαίνονται, ή λιγότερο δραματικά από ό,τι φαίνονται και απλά πρέπει να φοβόμαστε λιγότερο».


2ο Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους – Στέλλα Κυριακοπούλου «Ο Μπομπ πάει στον Παρθενώνα» για την τεχνική της αρτιότητα, το ξεχείλισμα ευαισθησίας και το χιούμορ της.

3ο Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους – Νίκος Αλευράς «Γιατί με καίει»  για τον καίριο κινηματογραφικό του λόγο. Ο σκηνοθέτης ως «μοναχικός και ωραίος ποιητής» όπως τον χαρακτήρισε ο Γιάννης Σολδάτος παρέλαβε το βραβείο του και με χιούμορ έθεσε πρωτότυπες ιδέες για να βγούμε από την δύσκολη οικονομική κατάσταση, όπως το να σηκώσουμε τη γέφυρα στο νησί υψώνοντας σημαία ανεξαρτησίας και να ζητήσουμε ένα ευρώ από καθέναν που χρησιμοποιεί την χαλκιδική διάλεκτο, ρίζα της λατινικής.


Ειδικό Τιμητικό Βραβείο των Κριτικών Επιτροπών στον σκηνοθέτη Λευτέρη Χαρωνίτη για την συνεχόμενη προσφορά του στο Ελληνικό Ντοκιμαντέρ και ειδικότερα για την ταινία του «Ο ήχος του χρόνου – Το χωριό μου και ο κόσμος 1940 -1945» που διασώζει ιστορική μνήμη των ανθρώπων των Ανωγείων που θυσιάστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας. Ο σκηνοθέτης παραλαμβάνοντας το βραβείο του είπε πως «αυτά ανήκουν στον Δήμο Ανωγείων και τους εκατοντάδες συναδέλφους μου και φίλους που βοήθησαν για να γίνει αυτή η ταινία. Εγώ σαν σκηνοθέτης τα δέχομαι σαν ένα δημόσιο καλό λόγο. Όλοι τον θέλουμε, και μία ενθάρρυνση που όμως εγώ προσωπικά δεν έχω ανάγκη. Έχουμε χορτάσει από πολλά. Την ενθάρρυνση όμως τη χρειάζονται οι νέοι και νομίζω ότι το Φεστιβάλ, αυτός ο πολύ σημαντικός πολιτιστικός θεσμός της περιφέρειας πρέπει να δώσει ακόμα μεγαλύτερο βάρος στην προβολή των νέων και να τολμήσει ακόμα θα έλεγα και στις επιτροπές του να βάλει περισσότερους νέους. Θα φέρω τις ταινίες που θα κάνω από εδώ και πέρα, απλώς να προβάλλονται, δε θα συμμετέχω στον διαγωνισμό. Κάποια στιγμή πρέπει να πηγαίνουμε στην άκρη».


Βραβείο Σκηνοθεσίας – Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος για την ταινία του « Ο Μανάβης» για την προσωπική του ματιά και την τεχνική του αρτιότητα.

Βραβείο Φωτογραφίας (χορηγία Telefilm) – Παναγιώτης Βασιλάκης για την ταινία του Παραγιώτη Πορτοκαλάκη «Ψαρέματα στην λίμνη Παμβώτιδα για την αισθητική σύνθεση της εικόνας που υπηρετεί σε βάθος την πνευματική.


Βραβείο Μοντάζ (Χορηγία Telemaco) – Νώντα Σκαρτέλη για την ταινία του Κωνσταντίνου Βάκκα «Ταξισυνειδησία» γιατί κατάφερε να αναδείξει το ρυθμό ροής των εικόνων σε πρωταγωνιστικό στοιχείο της ταινίας.

Βραβείο Μουσικής – Κωνσταντίνο Τσιώλη για την ταινία του Αντώνη Μποσκοΐτη ««Κατερίνα Γώγου: για την αποκατάσταση του μαύρου» για την πρωτότυπη μουσική προσέγγιση του θέματος.


Βραβείο Ήχου - Θανάσης Καφετζής και Νιόβη Κίτσιου για την ταινία της Ευηρούλας Δούρου για την ταινία «Camino Musical: 9 μέρες γαλιθιάνικης μουσικής» για την καταγραφή των ήχων κάτω από δύσκολες συνθήκες και τη δημιουργία μιας ιδιαίτερα αποτελεσματικής ηχητικής μπάντας.

Βραβείο « Γιώργος Κολόζης» - Μαρία Σκουλά  για την ταινία «Η επανάσταση αρχίζει από τη Σπάρτη» για την πρωτότυπη αλλά αποτελεσματική ματιά της στο θέμα της ανακύκλωσης.


Τιμητική Διάκριση στον σκηνοθέτη Αντώνη Μποσκοΐτη για την ταινία του «Κατερίνα Γώγου: για την αποκατάσταση του μαύρου» για το σεβασμό και την διακριτικότητα που αντιμετώπισε ένα δύσκολο θέμα. «Χαίρομαι αν η ταινία μου έφερε την Κατερίνα Γώγου στο προσκήνιο γιατί πιστεύω ήταν επιτακτική ανάγκη επαναφοράς στο προσκήνιο προσωπικοτήτων σαν της Κατερίνα Γώγου και θεωρώ πως το μεγαλύτερο βραβείο της της το έχει δώσει το κοινό στις αίθουσες που συνεχίζει να παίζεται εδώ και ένα χρόνο που πρωτοβγήκε» είπε ο σκηνοθέτης παραλαμβάνοντας τη διάκριση.


Τιμητική Διάκριση στην σκηνοθέτιδα Ευηρούλα Δούρου για την μικρού μήκους ταινία της «Camino Musical: 9 μέρες γαλιθιάνικης μουσικής».


Τιμητική διάκριση στον Σκηνοθέτη Γιάννη Καραγιαννάκο για την μικρού μήκους ταινία του «Οι Έλληνες στο Γκαίρλιτζ» για την συμβολή του για την συμβολή του στη διαφύλαξη στην ιστορικής και της αισθητικής μνήμης.


Τιμητική διάκριση στον Σκηνοθέτη  Νίκο Θεοδοσίου για την μικρού μήκους ταινία του “Η επιστροφή” απαντώντας του έτσι πως “ναι, μια προσωπική ταινία μπορεί να αφορά και άλλους”. Ο σκηνοθέτης ευχαρίστησε τον Σταύρο Ιωάννου και την τοπική αυτοδιοίκηση που επιμένει σε αυτό το φεστιβάλ προσφέροντάς στους δημιουργούς αυτό τον ευχάριστο “διάλογο” μέσα σε μία δύσκολη πραγματικότητα. «Ειδικά μετά το κλείσιμο της ΕΡΤ τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα, ουσιαστικά η ΕΡΤ ήταν το μόνο κανάλι που έπαιζε ελληνικά ντοκιμαντέρ και υπήρχε μια προοπτική οι ταινίες μας να προβληθούν εκεί και να πάρουμε έστω και ελάχιστα χρήματα. Και δυστυχώς φτάσαμε στο μηδέν. Από τη στιγμή που έχει μηδενιστεί το κοντέρ, μπορούμε να ξεκινήσουμε πάλι αντίστροφα, από τα κάτω και να φτιάξουμε μια τηλεόραση στα δικά μας τα μέτρα. Γι' αυτό το λόγο θέλοντας να συμβάλω έστω και λίγο σε αυτό το καινούριο, προσωπικά, παραχωρώ πλήρη δικαιώματα στην Ελεύθερη Ραδιοφωνία Τηλεόραση.»


Η βραδιά συνεχίστηκε μουσικά με τον συνθέτη Σάκη Τσιλίκη στο πιάνο και τους τραγουδιστές Δημήτρη Ψαριανό, Κωνσταντίνο Τσιμούρη, Αναστασία Μαλανδρινιώτη και Βασίλης Παναγιωτίδη.


Κείμενο - Φωτογραφίες: Λία Παππά

Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013

Το Docfest, όταν δεν είσαι στις σκοτεινές αίθουσες…


Μπορεί οι πρωταγωνιστές του Φεστιβάλ να είναι τα μικρού και μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ και οι δημιουργοί τους, οι οποίοι δίνουν το «παρών» στις αίθουσες και μας μιλούν για τη δουλειά τους, όμως ολόκληρη η πόλη της Χαλκίδας αυτές τις μέρες κινείται στους ρυθμούς του ντοκιμαντέρ και του 7ου Docfest.  Έτσι,  παράλληλα με τις προβολές μπορεί κανείς να επισκεφτεί το ισόγειο του Δημαρχείου στην παραλία της Χαλκίδας όπου θα βρει  την έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Η παλιά Χαλκίδα». Η έκθεση πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Δήμο Χαλκιδέων και το Εργαστήρι Τέχνης Χαλκίδας και αποτελείται από φωτογραφίες – αποτυπώματα των διαδρομών-εκθέσεων που δημιουργήθηκαν τον περασμένο Ιούλιο εντός των τειχών της παλιάς πόλης της Χαλκίδας και που είχε επιμεληθεί ο Γιώργος Ζαφειρίου.


Προχωρώντας παραλιακώς  και ρεμβάζοντας στα τρελά νερά του Ευρίπου θα οδηγηθείτε στο Κόκκινο Σπίτι.


Εκεί, μέχρι και τις 13 Οκτ. θα βρείτε την έκθεση Κινηματογραφικών Αφισών η οποία γίνεται σε συνεργασία με το Κέντρο Κινηματογράφου και περιλαμβάνει αφίσες για Ελληνικές ταινίες οι οποίες συμμετείχαν σε διεθνείς διοργανώσεις, γι’ αυτό και οι περισσότερες έχουν τίτλους σε ξένη γλώσσα.


Επίσης, μπορείτε να δείτε υλικό από το αρχείο της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, στο πλαίσιο της έκθεσης για την συμπλήρωση των 40 χρόνων της Ε.Ε.Σ και της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών που συμπληρώνει 30 χρόνια λειτουργίας, καθώς επίσης και υλικό από την Ταινιοθήκη της Ελλάδας για τα 64 χρόνια από την ίδρυση της. Τέλος, στο Κόκκινο Σπίτι θα μπορέσετε να δείτε και την έκθεση του Θανάση Πέτρου με πορτραίτα γνωστών και αγαπημένων από ευρύ κοινό ηθοποιών, τα οποία έχουν γίνει αποκλειστικά στον υπολογιστή.


Στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων του Φεστιβάλ πραγματοποιούνται και αρκετές ενδιαφέρουσες ομιλίες και συζητήσεις. Την περασμένη Τετάρτη ο σκηνοθέτης Αντώνης Κόκκινος μίλησε στους μαθητές του 5ου Γυμνασίου Χαλκίδας για την αλλαγή που έχει φέρει η ευκολία της τεχνολογίας στην πραγματοποίηση μιας ταινίας, διαχωρίζοντας όμως τον δημιουργό από τον χρήστη ή χειριστή αυτών των τεχνολογικών μέσων. Μίλησε για τη σημασία που έχει για έναν σκηνοθέτη να έχει γνώση του τι θέλει τελικά να δημιουργήσει, τη σημασία της επιλογής των συνεργατών του και τη σημαντικότητα της «τριβής» επάνω στη σκηνοθεσία στην οποία πέραν των σπουδών, ρόλο παίζει και η παρακολούθηση πολλών ταινιών, ενώ παράλληλα μίλησε για κάποιους βασικούς όρους της σκηνοθεσίας όπως οι γωνίες λήψεις, φέροντας ποικίλα παραδείγματα.



Μία άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση για την πορεία του Ελληνικού Ντοκιμαντέρ θα πραγματοποιηθεί και σήμερα Σάββατο στο Θέατρο Παπαδημητρίου στις 15:00 – 17:30 όπου θα προβληθούν και αποσπάσματα ταινιών που βρίσκονται σε εξέλιξη.
Λία Παππά

Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013

7o Docfest: Ξεκίνησε η κινηματογραφική γιορτή της Χαλκίδας!


Το Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ άνοιξε την αυλαία του χτες, Τρίτη, στο Θέατρο Παπαδημητρίου της Χαλκίδας για 7η συνεχόμενη χρονιά, παρουσία σημαντικών εκπροσώπων του καλλιτεχνικού χώρου, ανθρώπων των γραμμάτων και της τέχνης, καθώς και εκπρόσωπων της Περιφέρειας και τοπικών φορέων.

 Ο Αντιπεριφερειάρχης Εύβοιας κ Αθανάσιος Μπουραντάς
Ο Αντιπεριφερειάρχης Εύβοιας κ. Αθανάσιος Μπουραντάς καλωσόρισε στην 7η διοργάνωση τους δημιουργούς, τους εκπροσώπους των συλλογικών φορέων που βοηθούν στην πραγματοποίηση του φεστιβάλ και τους φίλους του ντοκιμαντέρ που αυξάνονται χρόνο με το χρόνο και τόνισε την αδιάκοπη προσπάθεια και την αφοσίωση στο Φεστιβάλ, του καλλιτεχνικού διευθυντή του, Σταύρου Ιωάννου. «Από το 2007 μέχρι σήμερα, δεν είχαμε καμιά οικονομική στήριξη από την πολιτεία. Ίσως αυτό τελικά, να μας έκανε και καλό, γιατί προσαρμοστήκαμε στις περιορισμένες δυνατότητές μας και δεν αντιμετωπίσαμε επώδυνες περικοπές που θα μπορούσαμε να έχουμε» είπε ο αντιπεριφερειάρχης Ευβοίας και κάλεσε όλους τους φορείς και τους πολίτες να συνεχίζουν να υποστηρίζουν εμπράκτως τη διοργάνωση και κυρίως το Δήμο Χαλκιδέων.

Ο Πρόεδρος του Δημ. Συμβ. Χαλκίδας κ. Δ. Αναγνώστου
Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Χαλκίδας κ. Δημήτρης Αναγνώστου, μετέφερε τον χαιρετισμό του Δημάρχου κ. Θανάση Ζεμπίλη ο οποίος δε μπορούσε να παραβρεθεί στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ λόγω της προγραμματισμένης συνάντησής του με τον Υπουργό Εργασίας κ. Βρούτση για να οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι απολυμένοι της περιοχής.
Ο κ. Αναγνώστου στον εξαιρετικό του λόγο, έκανε μια αναδρομή πίσω στις πρώτες διοργανώσεις του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, ευχαριστώντας τον καλλιτεχνικό διευθυντή Σταύρο Ιωάννου καθώς και τους δημιουργούς που το έχουν στηρίξει και τονίζοντας τη σημασία της διοργάνωσης αυτής είπε:
«Το 7ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ είναι γεγονός και πολλοί Χαλκιδείς θα γεμίσουν πάλι τις αίθουσες αλλά και τους χώρους έξω από αυτές. Έρχονται όλοι αυτοί για να θαυμάσουν μόνο τα άξια δημιουργήματα; Θαρρώ πως όχι. Έρχονται για να πάρουν λίγο φως από την ακτινοβολία των δημιουργών. Να συναισθανθούν την αύρα τους και να πάρουν κάποια στοιχεία από την επαναστατικότητά τους. Τα έχουν αυτά ανάγκη;
Νομίζω περισσότερο από ποτέ άλλοτε.
Διανύουμε μία περίοδο όπου η χώρα μας χαρακτηρίζεται από μία μαζική κατάθλιψη. Χαρακτηρίζεται από μία μαζική έξοδο επιστημονικού προσωπικού προς το εξωτερικό, πράγμα που ο Γιανναράς το ονόμασε «αυτογενοκτονία», ενώ πρόσφατα ο καθηγητής συνταγματολογίας κ. Κασιμάτης περιγράφοντας την κατάσταση στην Ελλάδα μίλησε για πραξικόπημα και για πραξικοπηματίες οι οποίοι πρέπει να απομακρυνθούν. Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ λοιπόν, ξεπερνά τα καλλιτεχνικά του όρια και δύναται να διαδραματίσει έναν σημαντικότατο ρόλο, όπως και πάρα πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις ανά την Ελλάδα που τις έχει ανάγκη σήμερα η ελληνική κοινωνία.»

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Docfest κ. Σταύρος Ιωάννου
Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ κ. Σταύρος Ιωάννου απάντησε σχετικά με τις δυσκολίες της διοργάνωσης «νομίζω θα βρούμε τους τρόπους και τους δρόμους να πάμε στο 8ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ και πάρα πέρα, κάνοντας ό,τι κάνουν και οι Έλληνες ντοκιμαντερίστες. Προσαρμογή. Θα προσαρμοστούμε και θα προσπαθήσουμε με τον ίδιο τρόπο που γίνονται σήμερα τα ντοκιμαντέρ, τα ντοκιμαντέρ σήμερα γίνονται με έναν τρόπο φθηνό και γρήγορο, με τον ίδιο τρόπο θα έχουμε και ένα φεστιβάλ που δε θα έχει μεγάλο κόστος αλλά θα έχει και ένα πολύ υψηλό επίπεδο». Αναφερόμενος στην αδιάκοπη παρουσία σταθερού αριθμού ντοκιμαντέρ στην ετήσια παραγωγή, ο ίδιος, εκτός από το ότι έχει γίνει πιο εύκολη η υλοποίηση ενός ντοκιμαντέρ λόγω της πρόσβασης  στα τεχνικά μέσα, δίνει περισσότερο βάρος στην αλληλεγγύη των συνεργατών καθώς και «το πάθος των ανθρώπων που θέλουν να εκφραστούν και θέλουν να βρουν τρόπους να μας μιλήσουν για τις ανησυχίες τους».
Μίλησε ακόμα για τα όσα θα έχει ευκαιρία να παρακολουθήσει το κοινό του φεστιβάλ και παρουσίασε τα μέλη των κριτικών επιτροπών του διαγωνιστικού τμήματος.


Η βράβευση του σκηνοθέτη Νίκου Παναγιωτόπουλου


Ο συγγραφέας και σκηνοθέτης κ. Γιάννης Σολδάτος
Η Τελετή Έναρξης του 7ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ ήταν αφιερωμένη στον σκηνοθέτη Νίκο Παναγιωτόπουλο ο οποίος και βραβεύτηκε για την συνολική προσφορά του στον ελληνικό κινηματογράφο αλλά και για τη στήριξή του στο Φεστιβάλ τα επτά χρόνια της διοργάνωσης του. Στην τιμητική εκδήλωση για τον σκηνοθέτη ο συγγραφέας και σκηνοθέτης Γιάννης Σολδάτος προσπάθησε μέσα από μία μακροσκελή – όσο και η φιλμογραφία του τιμώμενου – αναδρομή στις ταινίες του Νίκου Παναγιωτόπουλου, από «Τα χρώματα της Ίριδας» μέχρι και την «Λιμουζίνα» που βγαίνει σε λίγο καιρό τους κινηματογράφους, να σκιαγραφήσει τον δημιουργό έτσι όπως εκείνος τον είδε μέσα από τις ταινίες του.

Ο κριτικός κινηματογράφου κ. Γιάννης Μπακογιαννόπουλος
Στη συνέχεια, ο κριτικός κινηματογράφου Γιάννης Μπακογιαννόπουλος έλαβε το λόγο σημειώνοντας πως «ο Νίκος Παναγιωτόπουλος είναι ένα υπέροχο παράδοξο, ένας απόλυτα πρωτότυπος, διαφορετικός καλλιτέχνης, αντιφατικός, χιουμορίστας, παιγνιώδης, ευφάνταστος». Ενώ, για τη δική τους προσωπική εμπειρία και εμπιστοσύνη στην σκηνοθετική του ματιά μίλησαν ο συγγραφέας Σωτήρης Δημητρίου και ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Σαμαράς, ο οποίος χαρακτήρισε τις ταινίες του Παναγιωτόπουλου ως «κωμωδίες μυστηρίου».

Ο σκηνοθέτης κ. Νίκος Παναγιωτόπουλος

Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος παραλαμβάνοντας το βραβείο του από τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ κ. Σταύρο Ιωάννου σχολίασε με το χαρακτηριστικό του χιούμορ τα καλά, «υπερβολικά» κατ’ εκείνον, λόγια των παρευρισκόμενων και προλόγισε την ταινία του «Τα οπωροφόρα της Αθήνας» λέγοντας πως εκείνο που τον ερέθισε περισσότερο στο να κάνει αυτή την ταινία ήταν πως όλοι του έλεγαν πως δε γίνεται.



Ακολούθησε η προβολή της ταινίας "Τα οπωροφόρα της Αθήνας" την οποία ο σκηνοθέτης διάλεξε για να αφιερώσει, όπως και τη βραδιά ολόκληρη, στον αγαπημένο του φίλο Λευτέρη Βογιατζή, ο οποίος έφυγε από τη ζωή τον περασμένο Μάιο.
Της Λίας Παππά

Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013

Άνοιξαν την αυλαία τους οι 19ες Νύχτες Πρεμιέρας

Της Λίας Παππά

Με μια σύντομη τελετή έναρξης και μια «κινηματογραφική ωδή στο γουντιαλενικό Μανχάταν» και το γλυκύτατο, αισιόδοξο «Frances Ha» του Νόα Μπάουμπαχ ξεκίνησε χθες στο θέατρο Παλλάς το 19ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, που θα διαρκέσει ως τις 29 Σεπτεμβρίου στους κινηματογράφους Δαναός 1&2, Odeon Όπερα 1&2, Ιντεάλ και Ταινιοθήκη της Ελλάδος.

Στον σύντομο αλλά γεμάτο νόημα λόγο του, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ, κύριος Ορέστης Ανδρεαδάκης υπογράμμισε τη μεγάλη σημασία της μνήμης και το πώς εκείνη έχει μια αισθητή παρουσία στις φετινές επιλογές του προγράμματος.

«"Η μνήμη", γράφει στα "Ημερολόγια Καταστρώματος" ο Γιώργος Σεφέρης, "όπου και να την αγγίξεις πονεί". [...] Θα σας παρακαλέσω να προσέξετε στην αφίσα μας μια μικρή φράση που κρύβεται δίπλα ακριβώς από το δεξί πόδι της Καρυάτιδας. Γράφει "memini, ergo sum", δηλαδή "θυμάμαι, άρα υπάρχω", και δεν είναι βέβαια παρά μια παραλλαγή της γνωστής φράσης του Ρενέ Ντεκάρτ "σκέφτομαι, άρα υπάρχω" πάνω στην οποία θεμελίωσε ολόκληρη τη δυτική σκέψη το 1637.

«Για μας αυτή η φράση είναι μια αόρατη γραμμή που διατρέχει το φετινό φεστιβάλ, μια καθαρή γραμμή τυλίγεται γύρω από ταινίες και αφιερώματα που μας θυμίζουν ότι οφείλουμε να θυμόμαστε», συμπλήρωσε. «Να θυμόμαστε τι έγινε στην Γερμανία του 30, αλλά και στην Παλαιστίνη του 80 και του 90…τι έγινε στην Κορέα του 40, αλλά και στην Αμερική του 50…τι έγινε στην πολιτισμένη, υποκριτική, Ολλανδία του 60, αλλά και στην βάρβαρη Ιταλία του Μουσολίνι. Αλλά και στην Ελλάδα χθες το βράδυ. Τι γίνεται παντού στον κόσμο όταν ξεχνάμε!»

Αποκαλώντας το Φεστιβάλ "μια γιορτή πολιτισμού", ο κύριος Ανδρεαδάκης σημείωσε ότι φέτος το πρόγραμμα περιλαμβάνει 206 νέες ταινίες, 93 από τις οποίες είναι καινούριες ελληνικές παραγωγές, με το καμάρι να είναι το διαγωνιστικό των ελληνικών ταινιών μικρού μήκους, "το ζωντανό όνειρο του ελληνικού σινεμά, το οποίο - να είστε σίγουροι - έχει καταπληκτικό μέλλον".

Στην τελετή παρευρέθηκαν η Υπουργός Τουρισμού, κυρία Όλγα Κεφαλογιάννη και ο Δήμαρχος Αθηναίων, κύριος Γιώργος Καμίνης, καθώς και πλήθος προσωπικοτήτων από τον χώρο των τεχνών, μεταξύ των οποίων η Θέμις Μπαζάκα, ο Χρήστος Στέργιογλου, ο Στέλιος Μάινας, ο Όμηρος Πουλάκης, η Πέγκυ Τρικαλιώτη, ο Ορφέας Αυγουστίδης, η Μαρία Γεωργιάδου.

Δείτε φωτογραφίες από τη βραδιά εδώ.

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

19ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας "Νύχτες Πρεμιέρας": Συνέντευξη Τύπου

19ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας
Το Scary Greeks Network (NGO) και το περιοδικό EENk σας βάζουν στο κλίμα,

Tης Μελίνας Παπαγεωργίου
Επιμέλεια: Λία Παππά
Το 19ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, «Νύχτες Πρεμιέρας», ξεκινάει περιμένοντας μας όλους από τις 18 έως τις 29 Σεπτεμβρίου να φορέσουμε την καλύτερή μας διάθεση και να απολαύσουμε πολλές και καλές ταινίες και στη φετινή διοργάνωση.
Εχθές το μεσημέρι (11/9) στην καθιερωμένη συνέντευξη τύπου στο βιβλιοπωλείο Ιανός στο κέντρο της Αθήνας, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ Ορέστης Ανδρεαδάκης υποδέχτηκε με ενθουσιασμό τους δημοσιογράφους και ανακοίνωσε το πρόγραμμα του φεστιβάλ, δίνοντάς μας μία «γεύση» από τις εκπλήξεις που μας επιφυλάσσουν για φέτος οι «Νύχτες Πρεμιέρας».

Τη θεματική που διατρέχει όλα σχεδόν τα τμήματα του φετινού προγράμματος θα την βρείτε κρυμμένη στη βάση της καρυάτιδας που απεικονίζεται στην αφίσα του Φεστιβάλ. «Memini, ergo sum» (Θυμάμαι, άρα υπάρχω). Μία παραλλαγή της γνωστής φράσης του Γάλλου φιλόσοφου και μαθηματικού Ρενέ Ντεκάρτ «Cogito, ergo sum». «Ταινίες που μας θυμίζουν ότι πρέπει να θυμόμαστε. Ειδικά τώρα που και η ίδια η μνήμη στοχοποιείται ως άχρηστη επικίνδυνη ή αμφιλεγόμενη κι εμείς δεν έχουμε παρά να την υπερασπιστούμε» είπε ο Ορέστης Ανδρεαδάκης καλώντας μας να αναζητήσουμε τη θεματική σε ταινίες όπως το «Χίτλερ: Μία ταινία από τη Γερμανία» του Χανς Γιούργκεν Ζίμπερμπεργκ και το βραβευμένο με Χρυσό Φοίνικα «Ταμπούρλο» του Φόλκερ Σλέντορφ, ο οποίος θα έρθει στην Αθήνα και θα τιμηθεί από το Φεστιβάλ για το σύνολο της προσφοράς του.
Την αυλαία θα ανοίξει στο Παλλάς η ασπρόμαυρη κομεντί «Frances Ha» του Νόα Μπάουμπαχ, ενώ τη λήξη του φεστιβάλ θα σημάνει η πολυσυζητημένη «Ζωή της Αντέλ» του Αμπντελατίφ Κεσίς, η οποία απέσπασε το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών. Για την προβολή της ταινίας θα επισκεφθεί την Ελλάδα, για πρώτη φορά, η ελληνικής καταγωγής πρωταγωνίστρια της, Αντέλ Εξαρχόπουλος.

Την Ελλάδα όπως μας αποκάλυψε ο Ορέστης Ανδρεαδάκης θα επισκεφθεί και ο Τζέρεμι Άιρονς, μαζί με τον σκηνοθέτη Μπίλε Αουγκούστ, με αφορμή την προβολή της ταινίας «Night Train to Lisbon», η οποία θα γίνει εκτάκτως στο Μέγαρο Μουσικής στις 20/9.
Στη 19η διοργάνωση του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας» όμως, ο μεγάλος πρωταγωνιστής θα είναι το ελληνικό σινεμά. 93 ταινίες - μικρού και μεγάλου μήκους - από τις 206 που συμμετέχουν συνολικά, είναι Ελλήνων δημιουργών. Ανάμεσα σε αυτές το «Luton» του Μιχάλη Κωνσταντάτου (το οποίο παράλληλα διαγωνίζεται και στο Σαν Σεμπαστιάν), το «September» της Πέννυς Παναγιωτοπούλου, η «Λιμουζίνα» του Νίκου Παναγιωτόπουλου, ο οποίος και θα τιμηθεί με το Χρυσό Βραβείο του Φεστιβάλ για την συνολική προσφορά του στον χώρο του κινηματογράφου και το πρώτο – και μάλιστα χειροποίητο – μεγάλου μήκους ελληνικό animation «Από τη Γη στη Σελήνη» του Άγγελου Σπάρταλη.

Στο διεθνές διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ, το βραβείο της Χρυσής Αθηνάς διεκδικούν 11 νέοι δημιουργοί από όλο τον κόσμο, ανάμεσα στους οποίους ο Εμίρ Μπαϊγκαζίν από το Καζακσταν με το «Harmony Lessons» και η Κατρίν Γκέμπε από τη Γερμανία με το «Τίποτα κακό δε θα συμβεί», το ντεμπούτο – σοκ που δίχασε τις Κάννες.

Στο μουσικό διαγωνιστικό τμήμα ξεχωρίζουν το «Pussy Riot: A Punk Prayer» για το πολυσυζητημένο γυναικείο γκρουπ από την Ρωσία και το «Mistaken for Strangers» για το γνωστό συγκρότημα The Nationals από τον Τομ Μπέρνινγκερ, ο οποίος είναι ο αδελφός του τραγουδιστή του συγκροτήματος. Την προσοχή μας αξίζει και το «Sound City» ένα ντοκιμαντέρ για το γνωστό αμερικάνικο στούντιο ηχογράφησης στο οποίο έχουν παίξει τα μεγαλύτερα ονόματα του διεθνούς μουσικού στερεώματος, με τον David Grohl των Nirvana και των Foo Fighters στον ρόλο του αφηγητή - παρουσιαστή.

Στα αφιερώματα του φεστιβάλ θα συναντήσουμε τις ταινίες του Ολλανδού Άλεξ φαν Βάρμερνταμ και του Ισραηλινού Αρι Φόλμαν οι οποίοι θα παραστούν στο φεστιβάλ και θα συνομιλήσουν με το κοινό στις προγραμματισμένες εκδηλώσεις στον Ιανό. Και μία μικρή έκπληξη, καθώς οι “Νύχτες Πρεμιέρας” έδωσαν κάρτα ελευθέρας στον “γκουρού της κινηματογραφικής κριτικής”, όπως τον χαρακτήρισε ο Ορέστης Ανδρεαδάκης, Γιάννη Μπακογιαννόπουλο, για να επιλέξει και να παρουσιάσει στο κοινό 5 + 1 ταινίες.

Με μεγάλο ενδιαφέρον περιμένουμε και τις Πρεμιέρες πολυζητημένων ταινιών όπως το «All is lost» με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ, το «Lovelace» από τους Ρομπ Έπσταιν και Τζέφρι Φρίντμαν, μία ταινία αυτοβιογραφική για την πορνοσταρ Λίντα Λάβλεις αλλά και την πρώτη σκηνοθετική απόπειρα του Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ «Don Jon» με πρωταγωνίστρια την Σκάρλετ Γιοχάνσον.
Από 18 Σεπτέμβρη, οι κινηματογράφοι Παλλάς, Ιντεάλ, Οντεόν 1 & 2, Δαναός 1 & 2 και η Ταινιοθήκη της Ελλάδος θα γεμίσουν από σινεφίλ έτοιμους για νέες κινηματογραφικές περιπέτειες.

Τα εισιτήρια έχουν κρατηθεί στις ίδιες τιμές. Οι πρωινές προβολές είναι στα 4€, οι προβολές μέχρι και τις 8 το βράδυ στα 5€, ενώ οι βραδινές προβολές στα 6€. Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει να γίνει στο γεγονός πως θα δοθούν πάνω από 2000 προσκλήσεις σε ανέργους για να παρακολουθήσουν τις ταινίες του Φεστιβάλ.

Το αναλυτικό πρόγραμμα του 19ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας» μπορείτε να το βρείτε εδώ.

Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

Μετακόμιση Τώρα! για την Ελεωνόρα Ζουγανέλη @ Σταυρός του Νότου, Plus

Πήγαμε και εμείς στο καινούριο της «σπίτι», όπου η Ελεωνόρα από τις 2 Φεβρουαρίου και κάθε Σάββατο υποδέχεται όλους τους φίλους και θαυμαστές της, και περάσαμε υπέροχα! Νέος δίσκος, ανανεώμενη διάθεση και πολύ κέφι.
Ας πάρουμε όμως τα πραγματα από την αρχή.


Ωρα 23.30. Ο Σταυρός του Νότου ασφυκτικά γεμάτος και ο κόσμος με καλή διαθέση περιμένει να ξεκινήσει το πρόγραμμα. Κούτες μετακομίζουν πάνω στη σκηνη και οι μουσικοί παίρνουν την θέση τους. Η Ελεωνόρα εμφανίζεται ανάμεσα στα τραπέζια και μεταδίδει την ενέργεια της στον κόσμο που την καταχειροκροτεί.
Γλυκιά, χαμογελαστή και πολύ δυναμική, ανεβαίνει στη σκηνή να συναντήσει την υπόλοιπη παρέα της και η βραδιά ξεκινά!


Θα το ομολογήσω, ούτε που καταλάβαμε πόσο γρήγορα, αβίαστα και φυσικά διασκεδαστικά πέρασε η βραδιά! Το ένα τραγούδι διαδεχόταν το άλλο με αμείωτο κέφι!
Τα είπε όλα.


Τραγούδια απο τους προηγούμενους δίσκους της, επιτυχίες τραγουδιστών που αγαπάει (Κραουνάκη, Νικολακοπούλου, Γαλάνη, Τσανακλίδου, Μάλαμα, Μποφίλιου), διασκεύασε το Billie Jean του Michael Jackson και το Sweet Dreams και φυσικά είπε τραγούδια από τον νέο της δίσκο, που σε λίγο καιρό θα συγκαταλέγονται στα αγαπημένα τραγούδια όλων μας, με πρώτο το "Μονάχα εγώ" των Θέμη Καραμουρατίδη (μουσική) και Γεράσιμου Ευαγγελάτου (στίχοι) τους οποίους «δανείστηκε», όπως είπε, από την φίλη της Νατάσσα (Μποφίλιου).


Ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς, oι συνεργάτες της Ελεωνόρας, εκτός από καταπληκτικοί μουσικοι, έχουν και πολύ καλές φωνές. Στα μικρά διαλειμματάκια που έκανε, φρόντιζαν να κρατούν τον κόσμο κεφάτο τραγουδώντας ροκ διασκευές. Ολοι τους είναι εκπληκτικοί, έχουν πολύ καλή χημεία μεταξύ τους και όπως είπε και η ίδια, είναι "μέσα στο μυαλό της".


Και μετά χορέψαμε, από φλαμένγκο μέχρι πεντοζάλι, και «ζαλιστήκαμε» -όπως προσταζε και η μπλούζα της Ελεωνόρας- από το κέφι και την ενέργεια που επι τέσσερις ώρες γέμιζαν την σκηνή.


Στο τελευταίο μέρος του προγράμματος, η Ελεωνόρα ρώτησε τους φίλους της -έτσι μας έκανε να νιώθουμε- ποιά τραγούδια θα ήθελαν να ακούσουν ώστε να μην μείνει κανένας παραπονεμένος' πώς θα μπορούσε άλλωστε!
Είχε έρθει η στιγμή για το πιο λαϊκό μέρος της βραδιάς και η Ελεωνόρα, παρέα με τους ύπεροχους μουσικούς της, μετέτρεψε τη ροκ μουσική σκηνή σε κουτούκι και γίναμε όλοι μια μεγάλη παρέα.


03.30. Η βραδιά έκλεισε, ακριβώς όπως ξεκίνησε, με την Ελεωνόρα ανάμεσα στον κόσμο που την χειροκροτεί ασταμάτητα!


Προσωπικά, την ευχαριστώ, όπως και όλους όσοι συμμετέχουν στην παράσταση, για την υπέροχη βραδιά που μας χάρισαν, την ενέργεια που μοιράστηκαν μαζί μας και τις «χάρες» που μας έκαναν τραγουδώντας αγαπημένα τραγούδια που τους ζητήσαμε (όταν τραγουδησε το «Τα λέμε» γινόταν πανικός και ακόμα και αν δεν είχες κάποιον να το αφιερώσεις παρασυρόσουν και τραγουδούσες μαζι). Χαίρομαι που υπάρχουν ακόμα καλλιτέχνες με μουσική παιδεία και διάθεση να διασκεδάσουν ΜΑΖΙ με τον κόσμο!


ΥΓ: Το φαν κλαμπ της Ελεωνόρας ονομάζεται ΕΛΕΩΣ (μου αρέσει πολύ το όνομα, γιατί δεν είναι γλυκανάλατο) και έχει βάλει σκοπό να ξεπεράσει σε αριθμό μελών το φαν κλαμπ της Άννας Βίσση! Μας προέτρεψε λοιπόν να γίνουμε όλοι μέλη. Δεν ξέρω πόσοι θα ακολουθήσουν αυτή την προτροπή, είναι όμως γεγονός οτι το αξίζει! Η φωνή της είναι αψεγάδιαστη και η προσπάθεια που κάνουν κάθε βραδυ μαζί με την μπάντα της, για να περάσει καλά ο κόσμος, αξιοσημείωτη!

Κείμενο: Ειρήνη και Ελένη Βρέττα
Φωτογραφίες: Ελένη και Ειρήνη Βρέττα

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Samsara Blues Experiment @ Eightball (16 Φεβ.) [review]

Samsara Blues Experiment @ Eightball, Thessaloniki
16 Φεβ. 2013


Σάββατο βράδυ, πολλά πράγματα που μπορεί να κάνει κανείς, πολλά μέρη να βρεθεί. Για μας όμως αυτό το βράδυ είχε εδώ και καιρό συγκεκριμένο σκοπό.
Ένα χρόνο μετά την παρθενική τους εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη οι γερμανοί Samsara Blues Experiment επιστρέφουν στη χώρα μας και μετά από δύο συναυλίες σε Αθήνα και Λάρισα έρχονται για ένα δυνατό κλείσιμο στη πόλη μας. Για όσους είχαν παρακολουθήσει τις περσινές εμφανίσεις τους ήταν ένα γεγονός που δεν αφήνεις να σε προσπεράσει.


Την συναυλία θα άνοιγαν δύο δικά μας συγκροτήματα, οι 45rats και οι This is Nowhere. Δύο μήνες πριν παρακολούθησα για πρώτη φορά τους 45rats όταν και άνοιξαν την συναυλία των Baby Woodrose. Τότε μας είχαν φτιάξει το κέφι και το ίδιο κατάφεραν και αυτή τη φορά με την διαφορά ότι ήταν ακόμα καλύτεροι, πολύ πιο άνετοι στη σκηνή και περισσότερο δραστήριοι. Η μουσική τους κινείται στο χώρο του instrumental stoner rock με φανερές αναφορές στους Karma to Burn και Atomic Bitchwax. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στο jam-αρισμα γύρω από το children of the grave των Black Sabbath. Μία επιστροφή στις ρίζες είναι πάντα καλοδεχούμενη.


Αμέσως μετά τους 45rats είναι σειρά των This is Nowhere να μας διασκεδάσουν. Τι συγκρότημα… Έχουμε συχνά τη χαρά να τους δούμε ζωντανά εδώ στη Θεσσαλονίκη αλλά η κάθε φόρα αξίζει. Έχουν ήδη κάνει όνομα στο χώρο τους, έχουν το πιστό κοινό τους και γιατί να ήταν διαφορετικά τη στιγμή που κάθε τους εμφάνιση σε αφήνει άφωνο. Ο ήχος τους είναι αρκετά ατμοσφαιρικός, με περάσματα από blues, stoner και εξαιρετικά συμπαγής με την καλή έννοια φυσικά. Η επίδοση τους επί σκηνής είναι πολύ πάνω του ικανοποιητικού και το δέσιμο των μελών του συγκροτήματος αξιοζήλευτο ακόμα και για φτασμένες μπάντες. Μόνη μου μικρή ένσταση είναι η προσέγγιση της μουσικής τους ως σύνολο. Την προηγούμενη φορά που τους είδα (support στους 1000mods) είχαν μια πιο κινηματογραφική χροιά, σαν όλα τα κομμάτια τους να αποτελούσαν ένα ενιαίο κομμάτι. Σε καμία περίπτωση δε σημαίνει πως αυτή τους η εμφάνιση δεν ήταν καλή, απλά πιστεύω πως η προηγούμενη τους βγήκε κάπως καλύτερα. Ανυπομονώ για τις επόμενες εμφανίσεις τους καθώς είναι από αυτά τα συγκροτήματα που συνεχώς βελτιώνονται.


Μετά λοιπόν από δύο πολύ καλές εμφανίσεις και την ακατάσχετη μπυροποσία που επικρατούσε καθ’όλη τη διάρκεια της βραδιάς έφτασε η στιγμή που ανέβηκαν στη σκηνή οι Samsara Blues Experiment (SBE). Μετά από δύο δίσκους, ένα ep και με καινούρια ακόμα ακυκλοφόρητα κομμάτια οι SBE είναι ένα συγκρότημα με άφθονο υλικό να μας παρουσιάσει. Αν σε κάποιον φαίνεται λίγο ό,τι έχουν βγάλει ας το ξανασκεφτεί καθώς ο μέσος όρος διάρκειας των κομματιών τους κυμαίνεται μεταξύ 10-15 λεπτών. Με συνολική διάρκεια που άγγιζε (ίσως και να ξεπέρασε) τις δύο ώρες και με εμφανώς ευχάριστη διάθεση οι SBE ξεδίπλωσαν την μαεστρία τους τιμώντας ολόκληρη την μέχρι τώρα πορεία τους.
Ξεκίνησαν με το personal favorite “Singata Mystic Queen” από τον πρώτο τους δίσκο Long Distance Trip και η ψυχεδέλεια γέμισε τον χώρο. Ένα ατελείωτο jam-αρισμα, αυτό είναι η μουσική των SBE είτε παίζουν τα πιο ταξιδιάρικα κομμάτια τους είτα τα πιο πορωτικά, έχουν ένα τρόπο να σε κάνουν να χάνεσαι μέσα στη μουσική τους. Οι κιθάρες στο προσκήνιο να φλυαρούν και να χτίζουν τοπία και εικόνες ή απλά να σε χτυπάνε αλύπητα με κάποια από τα καλύτερα stoner/doom riffs που υπάρχουν εκεί έξω. Οι blues πινελιές που χαρακτηρίζουν τη μουσική τους, να δίνουν και να παίρνουν ασταμάτητα και τα εφέ της κιθάρας να γεμίζουν τον ήχο με ψυχεδελικά ξεσπάσματα (ή μήπως τα πιο «νορμάλ» σημεία ήταν αυτά που ξεπετάγονταν;). Τα φωνητικά επιβλητικά και το ρυθμικό μέρος να στηρίζει δυνατά τις περιηγήσεις των γερμανών.
Μερικά από τα κομμάτια του πρώτου δίσκου τους που ακούσαμε ήταν τα: Singata Mystic Queen, Center of the Sun, For the Lost Souls, ενώ από το δεύτερο δίσκο τους: Flipside Apocalyspe, Into the Black, Outside Insight Blues. Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε το Midnight Boogie από το ep, ένα κομμάτι που αρχικά φέρει την πινελιά των UFO αλλά στη συνέχεια μετατρέπεται σε ένα ατελείωτο jam όπως συνηθίζουν οι SBE. Μια μικρή αναφορά να γίνει στα φρέσκα κομμάτια των SBE, νομίζω μας περιμένει ένας εκπληκτικός δίσκος, όταν αυτός κυκλοφορήσει. Έχουν τους γνώριμους ήχους των SBE και νομίζω είναι ακόμα πιο πορωτικά. Έκλεισαν τη συναυλία τους ανανεώνοντας το ραντεβού τους με το ελληνικό κοινό για τον επόμενο χρόνο.

Κρίνοντας από την προσέλευση (πρέπει να είχαν περισσότερο κόσμο από πέρσι) νομίζω πως το ελληνικό κοινό τους αγαπάει και το έδειξε το Σάββατο.
Σίγουρα θα μας τιμήσουν και στο μέλλον, οπότε μην τους χάσετε, θα σας ανταμείψουν και με το παραπάνω.


Αλέξης Αιμονιώτης

Πηγή φωτογραφιών: last.fm, theobelisk.net

Διαδωσε το

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More