Μπάμπης Στόκας @ Αρχιτεκτονική (14 Ιαν)

Στις 13 και 14 Ιανουαρίου στην ανακαινισμένη Αρχιτεκτονική στο Γκάζι, οπού κάθε Παρασκευή και Σαββάτο εμφανίζονται ο Π. Κατσιμίχας και ο Μ. Ξυδούς, ο Μπάμπης Στόκας πραγματοποίησε 2 μοναδικές εμφανίσεις με αφορμή την απονομή χρυσού δίσκου για το τελευταίο του διπλό live άλμπουμ από τις περσινές εμφανίσεις του στο Zoom, με τίτλο «Τραγουδήστε, μην ντρέπεστε». Φυσικά οι Scary Greeks έδωσαν το παρόν και εκεί, στις 14 του μηνα!

Το μαγαζί άργησε να γεμίσει μα μέχρι την έναρξη του προγράμματος ήταν κατάμεστο. Ο Στόκας ανέβηκε στη σκηνή λίγο μετά τις 23:30, ενώ μέχρι εκείνη την ώρα έπινε το ποτό του στο μπαρ και «τα λέγε» με τους φίλους του που πήγαν να τον τιμήσουν. Αρκετά ευδιάθετός μας καλησπέρισε και μας ευχαρίστησε για την παρουσία μας αλλά και για την αγάπη που δείξαμε στο δίσκο.

Το πρόγραμμα άρχισε με το «Τι είναι αυτό που μας ενώνει» και γενικά το πρώτο μέρος του προγράμματος κύλησε ευχάριστα με τραγούδια από τη μακρόχρονη πορεία των Πυξ Λαξ αλλά και από τις προσωπικές του δουλείες. Στη συνέχεια τη σκυτάλη πήραν ο Νίκος Γιαννάτος (μπασίστας των Πυξ Λαξ, κουμπάρος του Μπάμπη κτλ) ο οποίος τραγούδησε κάποια κομμάτια, κυρίως ροκ (με αποκορύφωμα το «Rock N Roll στο κρεβάτι»), και η ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς, η Σόνια Μπαξεβάνη με το ακορντεόν της και την μαγευτική φωνή της που τραγούδησε επίσης 3-4 κομμάτια με ξεχωριστή στιγμή την ερμηνεία της στο «What’s going on?»

Μαζί τους επίσης στην ορχήστρα ο Στέφανος Λογοθέτης στα τύμπανα (άργησε να βρει ρυθμό αλλά σε γενικές γραμμές ήταν καλός), ο τρομερός Γιώργος Πάχης στο μπουζούκι που ξεχώρισε στο «Τα πήρες όλα» και καταχειροκροτήθηκε, ο ικανοποιητικός Σίμος Κοκαβέσης και ο μέγας Π. Σπυρόπουλος (Σπυριδούλα) με τις ηλεκτρικές τους κιθάρες και ο μαέστρος Μάριος Τούμπας στα πλήκτρα.

Στη σκηνή και πάλι ο Μπάμπης δίνει το έναυσμα για να ακολουθήσει ένα 2ωρο πρόγραμμα αποτελούμενο από τραγούδια λαϊκά, και αγαπημένα. Ξεχώρισε το «Αχ, ουρανέ» το οποίο και αφιέρωσε στους δημιουργούς του, Μ. Χατζιδάκι και Ν. Γκάτσο, αλλά και το «Καλοκαιρία και χειμώνες» το οποίο, όπως είπε κ ο ίδιος, κάθε φόρα που το τραγουδάει, το αφιερώνει στον Δημήτρη Μητροπάνο.

Τα τραγούδια διαδέχονται το ένα το άλλο και η ατμόσφαιρα γίνεται όλο και πιο ζεστή, πιο «παρεΐστικη» με τον κόσμο να χειροκρότει κατενθουσιασμένος! Έρχεται η ώρα για το «Μη με φοβάσαι», τραγούδι με το οποίο συμμετείχε στον πρόσφατο δίσκο με μελοποιημένα ποιήματα του Άλκη Αλκαίου και παρακαλεί τον κόσμο να κάνει λίγη ησυχία αλλά με μεγάλη θλίψη βλέπω ότι δυστυχώς πολλοί δεν τον σεβάστηκαν. Το χειροκρότημα είναι για άλλη μία φόρα δεδομένο.

Το ρεπερτόριο μεγάλο. Από την «Πριγκηπέσα» του Μάλαμα μέχρι το «Έχω ένα καφενέ» του Μάνου Λοΐζου αλλά και τραγούδια του Ζαμπέτα και του Πλέσσα – ο Μπάμπης τα δίνει όλα στη σκηνή και σε κάθε τραγούδι προσθέτει την δίκη του πινελιά.

Κάποια στιγμή κάποιες κοπέλες ελαφρώς παρασυρόμενες από την ατμόσφαιρα – ίσως και τα 2-3 παραπάνω ποτηράκια- φωνάζουν το επίκαιρο σύνθημα «Λευτεριά, λευτεριά στην Παλαιστίνη» και ο Στόκας δεν παραλείπει να σχολιάσει: «Ναι...και αυτό... αλλά οι Εβραίοι δεν είναι άνθρωποι, είναι από άλλον πλανήτη.. είναι εξωγήινοι. Τώρα με μπλόκαρες όμως με αυτό που είπες και δεν μπορώ να παίξω το επόμενο τραγούδι». Γυρίζει στον Γιαννάτο και τον ρωτάει τι να πει κ τελικά επόμενο τραγούδι είναι «Ο παλιάτσος και ο ληστής» διασκευή του μυστηριώδους «Αll along the watch tower» του Bob Dylan που έκανε γνωστό στην ελληνική του μορφή ο Δ. Σαββόπουλος.

Σειρά έχει και πάλι η γλυκιά Σόνια η οποία ερμηνεύει εκπληκτικά το «Αυτή η νύχτα μένει» αλλά και το «Να βάλω τα μεταξωτά».

Λίγο πριν τις 3 και ενώ έχουμε μείνει λίγοι - και καλοί (!) - ο Μπάμπης ανεβαίνει στη σκηνή για το τελευταίο μέρος του προγράμματος τρομερά χαλαρωμένος (και πιωμένος) και αστειεύεται μαζί μας λέγοντας «Οποίος θέλει να την κάνει ας την κάνει, γιατί από δω και πέρα το πρόγραμμα είναι τελείως τσίου!». Συνεχίζει το πρόγραμμά του με τραγούδια – ας μου επιτραπεί η έκφραση - «παντός καιρού», αφού είπε από Πυξ Λαξ μέχρι Θεοδωράκη ενώ όταν ήρθε η ώρα να πει το «Δε θα δακρύσω πια για σένα» μας αποστόμωσε λέγοντας «Και τώρα ένα βλαμμένο τραγούδι» ενώ είχε ένα «άντε-να-το-πούμε-και-αυτό» ύφος καθ'όλη τη διάρκεια του τραγουδιού στην οποία τραγουδούσε φυσικά ο κόσμος και μόνο! Το πρόγραμμα συνεχίζεται με αυτοσχεδιασμούς και παραγγελιές!

Αξίζει να αναφερθώ στην ερμηνεία του στο «Ποδήλατα δίχως φρένα» που διήρκεσε - λίγο πολύ - ένα δεκάλεπτο!! με απίστευτες διακυμάνσεις του τέμπο αλλά και αρκετούς αυτοσχεδιασμούς της ορχήστρας που δυσκολεύτηκε να «μπει στην ψυχολογία» του Μπάμπη ο οποίος ήταν σε μία semi-κατάσταση νιρβάνας και χασίματος (καταραμένα τζιν τόνικ).

Λίγο πριν μας καληνυχτίσει (γύρω στις 04:00) αφιερώνει το «οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο», το οποίο ήταν και το τελευταίο τραγούδι της βραδιάς, σε ένα ζευγάρι από το κοινό.

Η εμφάνιση αυτή του Μπάμπη Στόκα σίγουρα θα μου μείνει αξέχαστη γιατί ένιωσα ότι και εκείνος το χάρηκε πολύ και το μετέδιδε και στο κοινό σε όλο το πρόγραμμα (σε αντίθεση με τις πρώτες εμφανίσεις του στο Κέντρο Αθηνών και τις καλοκαιρινές συναυλίες με Αλεξίου και Μπαμπαλή), αλλά μάλλον και επειδή τον είδα πρώτη φόρα live μόνο του και διαπίστωσα και από κοντά την καλλιτεχνική του άξια.

Ευχαριστούμε για το ωραίο βραδύ Μπάμπη και σίγουρα θα τα ξαναπούμε στο εγγύς μέλλον!

Προς το παρόν ας απολαύσουμε κάποια βίντεο από την βραδιά αυτή:

Μ. Στόκας - Σ'αγαπώ

Ν. Γιαννάτος - Rock N Roll στο κρεβάτι

Σόνια - What's going on

Μ. Στόκας - Πριγκηπέσσα

M. Στόκας - Εσύ εκεί

Μ. Στόκας & Ν. Γιαννάτος - Ο Παλιάτσος & Ο Ληστής

Edit: Για τις φωτογραφίες και τα βίντεο χρησιμοποιήθηκε η Sony DSC W80 της συγγραφέως.

Posted in: reviews: Events