Iron Man (2008)

Τι περιληψη περιμενετε? Ο Tony Stark ειναι ο γνωστος μεγιστανας της βιομηχανιας οπλικων συστηματων οπου επειτα απο μια "περιπετεια" ομηριας στα χερια τρομοκρατων, αποφασιζει να χρησιμοποιησει την τεχνολογια εις βαρος των "κακων" και υπερ της δικαιοσυνης, δημιουργωντας τον Iron Man!

Σεναριακα η ταινια ειναι βασισμενη στο γνωστο κομικ της Μαρβελ με καποιες διαφορες φυσικα (πχ αντι για το Βιετναμ εχουμε το Αφγαγισταν κτλ). Μην περιμενετε να δειτε κατι το "αξιο λογου" σε παρεες ενηλικων αλλα μην βιαστειτε να στειλετε τα παιδια, ανηψια, ξαδελφια μονα τους να το δουν (ισως θα θελησετε να το δειτε παρεα).

Ο Jon Favreau χρησιμοποιει τα 136εκ δολαρια του κοστους παραγωγης, με αμφισβητουμενο τροπο. Τεχνικως, η ταινια θα μπορουσε να χωριστει σε δυο κατηγοριες. Στα γυρισματα του "εξοχικου" Αφγαγισταν και σε αυτα της πολης.

Οι σκηνες που αφορουν τον Iron Man, τον Τονυ Σταρκ και γενικοτερα την πλοκη εντος στα ορια του πολιτισμου, ειναι απλα αψογες. Ολα γυαλιζουν, ο σχεδιασμος των ηρωων αποτελει υποδειγμα ρομποτικης ενω οι φιλοι της τεχνολογιας θα θελησουν να βουτηξουν μεσα στο πανι (οι φιλοι των αυτοκινητων θα θελησουν να πετσοκοψουν τον Σταρκ..). Οι αλλαγες ειναι δεμμενες με εξυπνους διαλογους γεματους χιουμορ και ομορφες ατακες, ενω η πλοκη εκτυλισεται μαλλον ικανοποιητικα. Η φωτογραφια ειναι υποδειγματικη ενω η σκηνογραφια φωναζει "δολαρια" απο μακρια.

Στο "ηλιολουστο" Αφγαγισταν και στην περιπετεια του Σταρκ εκει, η σκηνοθεσια ειναι καταθλιπτικη (ιδιως εντος των κλειστοφοβικων σπηλιων), οι χαρακτηρες ειναι ηλιθιοι (Αμερικανικη προπαγανδα γαρ) ενω η φωτογραφια θυμιζει παραγωγη προηγουμενης δεκαετιας. Η σκηνογραφια δινει την αισθηση του ψευτικου και του μικρου. Οι διαλλογοι ειναι μονοτονοι ενω τα εφε υποφερουν.

Η αληθεια ειναι πως η ταινια αυτη μου θυμισε επικινδυνα, σε καποια σημεια, την αθλιοτητα ονοματι "Hulk (2003)". Ευτυχως ομως τα θετικα σημεια υπερτερουν και σταματησα να κλαιω τα 9 ευρω του σινεμα. Σε αυτο συνεισφερουν οι αρκετα καλες ερμηνειες.

Ο πρωταγωνιστης, πρωην αλκοολικος, Robert Downey Jr. σαν Σταρκ / Iron Man μας χαριζει ισως την καλυτερη ερμηνεια της καριερας του. Η αποτοξινωση του εκανε καλο και αυτο φαινεται ακομα και στην μεγαλη οθονη. Ειναι ιδανικος και ικανοτατος να υποστηριξει το πλουσιο χιουμορ του χαρακτηρα του με την brutal αισθητικη του σουπερ-ηρωα αλλα και το φλερταρισμα με την γλυκια βοηθο του (και τις αμετρητες αλλες γυναικειες υπαρξεις). Απροσιτος, εγωπαθης, σοβαροφανης, σταρχιδιστης, ανησυχος, θνητος, δυναμικος, αστειος, προστατευτικος, σοβαρος, μερικα απο τα επιθετα που χαρακτηριζουν την πολυ καλη ερμηνεια του. Ισως με διαφορετικο ηθοποιο, η ταινια να κατεληγε οντως στην τραγωδια του Hulk.

Ο πρωην καμεραμαν του Hunting Party (2007), Terrence Howard στον ρολο του ταγματαρχη Jim Rhodes θα αποτυχει να δεσει αρκετα με τον πρωταγωνιστη, αλλα θα προσθεσει στην ταινια μια ομορφη και στιβαρη παρουσια. Μακρια ομως απο τις καλες του ερμηνειες, σε εναν κακογραμμενο (σεναριακα και οχι λογω κομικς της Μαρβελ) χαρακτηρα.

Η 40αρα πλεον, κουκλιτσα groupie Gwyneth Paltrow στον ρολο της βοηθου του Σταρκ,
Virginia 'Pepper' Potts. Ομορφαινει το καδρο και ικανοποιει με την ερμηνεια της σε εναν εξυπνο και γεματο ρολο στο πλευρο του μεγιστανα. Μια ερμηνεια προσαρμοσμενη στα πλαισια της κατηγοριας ταινιων "σουπερ ηρωας".

Μου πηρε πολυ ωρα και αρκετες στροφες λειτουργιας εγκεφαλου για να καταλαβω ποιος ηθοποιος ειχε τον ρολο του Obadiah Stane, και κατ' επεκταση του Iron Monger. Ξυρισμενος με πλουσιο μουσι, ο Jeff Bridges ξαφνιαζει και γινεται μοχθηρος, πονηρος, προδοτης, αντιπαλος, τρομοκρατης, τερας. Θα πεισει φυσικοτατα και θα προσθεσει παρα πολυ στην ταινια ως συνολο.

Μου αρεσε επισης ο Sayed Badreya στον ρολο του υποτιθεμενου αρχηγου των τρομοκρατων που εκανε την πρωτη επαφη με τον Σταρκ. Τρομοκρατης και συναμα μια συμπαθητικη φυσιογνωμια για να μας θυμισει πως δεν ειναι "ολοι οι Αραβες, τρομοκρατες" (οσον αφορα την εκτος σινεμα ζωη).

Παρα πολυ μεγαλη σε διαρκεια, ξεφευγει του οριου των 2 ωρων, η ταινια ισως κουρασει καποιους απο αποψη σκηνοθεσιας και πλοκης. Δεν περναει αρκετη ωρα χωρις "δραση", ομως υπαρχει αρκετος προλογος χωρις τον Iron Man. Απο αποψη αμερικανικης προπαγανδας και πολιτικης, η ταινια σιγουρα θα κουρασει τους σκεπτομενους θεατες. Το αυθεντικο κομικ της Μαρβελ αναφερεται στο Βιετναμ, και ο σκηνοθετης επελεξε το Αφγαγισταν για να "μετα-μοντερνευσει" την ιστορια χρησιμοποιωντας αρκετα στερεοτυπα.

Ολα ομως "θυσιαζονται", ακομα και η νοημοσυνη σας σε καποια σημεια, στο βωμο του Iron Man και σε μια απο τις καλυτερες μεταφορες κομικ στην μεγαλη οθονη. Η ταινια φυσικα "φωναζει" πως θα υπαρξει συνεχεια.

Για τους φανατικους του Σιδερενιου Ανθρωπου, για τους νοσταλγους της παιδικης αθωοτητας (και του ροκ του ομωνυμου τραγουδιου!) και για ολοκληρη παρεα που θα αναζητησει ομορφα εφε (ηχου και εικονας), πλουσια σκηνικα και καλες ερμηνειες, πιστευω οτι 7/10 αρμοζουν στην εν λογω ταινια, με κριτηρια ακρως Μαρβελ-ικα. Και αν αυτο δεν σας πειθει, το IMDb της αποδιδει το υπερβολικο 8,4/10 ανεβαζοντας την στο τοπ 250 ολων των εποχων.

edit: Δειγμα διαλλογων

Christine Everheart: Tony Stark! Christine Everheart, Vanity Fair magazine
Tony Stark: Hi, yeah okay, go.
Christine Everheart: Mr. Stark, you've been called the Da Vinci of our time; what do you say to that?
Tony Stark: Absolutely ridiculous, I don't paint.
Christine Everheart: What do you say to your other nickname, the 'Merchant of Death'?
Tony Stark: That's not bad.

Posted in: reviews: Cinema