The Hunting Party (2007)

Ενας νεαρος δημοσιογραφος (υιος αντιπροεδρου μεγαλου καναλιου), ενας πετυχημενος καμεραμαν και ενας "πρωην επιτυχημενος" πολεμικος ανταποκριτης ενωνονται χωρις εγκριση σε μια πρωτακουστη "αποστολη" να βρουν τον μεγα εγκληματια πολεμου στην Βοσνια. Οταν, λανθασμενα, τους περασουν για πρακτορες της CIA, τοτε θα μπλεχτουν σε ενα εντονο κυνηγητο.

Ο Richard Sheppard (σκηνοθετης & σεναριογραφος) εμπνευσμενος απο μια αληθινη ιστορια οπως αυτη δημοσιευτηκε στο περιοδικο Esquire, δημιουργει μια αρκετα δεμενη ταινια με αρκετες ομως ιστορικες ανακριβειες (πχ την περιοδο που πηγαινουν οι ηρωες στην Βοσνια -2000- δεν θα επρεπε να υπαρχουν κυανομπερεδες των Ηνωμενων Εθνων καθως τα Η.Ε. παρεδωσαν την ηγεσια στο ΝΑΤΟ απο το 1995).

Εαν ξεπερασουμε το γεγονος οτι η ταινια αυτη κουβαλα την Αμερικανικη προπαγανδα εναντιον των Σερβων (περιοδος 1995-2000), αγνοησουμε καποια στοιχεια που θα μας εκνευρισουν και αφαιρεσουμε τον πολιτικο μανδυα απο πανω της, τοτε θα καταληξουμε στα παρακατω.

Η σκηνοθεσια ειναι αρκετα προσεγμενη και δεν θα κουρασει καθολου. Καταφερνει με εναν σοβαρο τροπο να "αφηγηθει" στον θεατη την ιστορια χωρις ομως να μειωσει τις σκηνες με δραση, ή την αγωνια αγκαλιαζοντας το γενικοτερο δραμα του πολεμου αλλα και αυτο του κεντρικου ηρωα. Εξαιρετικες οι γωνιες ληψης αλλα και η "βρωμια" ως καταλοιπο του παρελθοντος. Ξεχωριζει η τελικη σκηνη με τον κυνηγο, και αλλοτε αρχοντα του τρομου των Βαλκανιων με το παρατσουκλι "Η Αλεπου" (καθως του αρεσε να κυνηγα αλεπουδες), να τρεχει για την ζωη του σαν μια αλεπου, μακρια απο τους κυνηγους του. Η φωτογραφια ειναι πολυ καλη και ιδανικη για τα πανεμορφα πρασινα τοπια αλλα και για τις σκοτεινες σκηνες. Το μακιγιαζ εχει ιδιαιτερη θεση ιδιαιτερως στην σκηνη οπου ο ηρωας βλεπει την νεκρη εγγυο γυναικα του.

Οι διαλλογοι ειναι εκπληκτικοι με αρκετη δοση χιουμορ. Καταφερνουν να ειναι σοβαροι στις επιμαχες σκηνες ομως μεταξυ των ηρωων γινομαστε μαρτυρες μιας ευχαριστης παρεας με ελευθερες αλλα και καυστικες ατακες. Ξεχωριζουν αυτες του κυανομπερε "αξιωματικου" των Η.Ε.

Ο Ριχαρδος Γκιρ (Richard Gere) στον ρολο του ξοφλημενου ανταποκριτη, ομολογω οτι με ξαφνιασε. Απο ζεν πρεμιερ, σοβαρευει και ανταποκρινεται σε εναν απαιτητικο ρολο. Ειναι ομορφες και ενδιαφερουσες οι εναλλαγες του χαρακτηρα του απο κορυφαιος δημοσιογραφος σε ξοφλημενο που βγαζει ρεπορταζ για τριτοκοσμικες χωρες (καπως πρεπει να βγαλει το ψωμακι του) και ξανα σε κορυφαιο δημοσιογραφο χωρις ποτε να χασει το παθος του και την διψα για την "ειδηση" παρασυροντας και τους υπολοιπους στον αγωνα του. Πειθει και στο δραματικο μερος του σεναριου σαν ανδρας που χανει την αγαπημενη κυοφορουσα γυναικα του. Δενει καταπληκτικα με τον αποκατω κυριο.

Ο Terrence Howard (θα τον δουμε και στο Iron Man) στον ρολο του ριψοκινδυνου καμεραμαν και κολλητου του Γκιρ ο οποιος ξεφευγει απο το πεδιο μαχης και καταληγει στα σαλονια των μεγαλων καναλιων με επιτυχια, γυναικες και καλυτερο μισθο. Τα φερνει η μοιρα ομως και καταληγει ξανα πισω απο εκει που ξεκινησε. Η μεταβαση αυτη θα πεισει και θα φανει στην ερμηνεια του. Ερωτευμενος με λαγνη ομορφη γυναικα (που κανει διακοπες στην Ελλαδα παρακαλω!) θα θυσιασει την καλοπεραση για το μικροβιο που και αυτος εχει μεσα του. Αποτελει υπεροχο διδυμο με τον Γκιρ αλλα και με τον πιτσιρικα της παρεας.

Ο τηλεοπτικος εφηβος Jesse Eisenberg στον ρολο του γιου του αντιπροεδρου του μεγαλου καναλιου οπου δουλευει ο καμεραμαν (οπως και ο ανταποκριτης). Αποφοιτος του Χαρβαρντ θα πεισει με τις καλοστημενες ατακες του αλλα και τα ζεστα αστεια του. Δενει καταπληκτικα με τους 2 ηρωες τοσο σε επιπεδο διαλογων αλλα και σε επιπεδο ερμηνειας.

Πολυ καλογραμμενοι και οι 3 χαρακτηρες.

Η συγκεκριμενη ταινια, οπως και αρκετες αλλες που εχουν ως επικεντρο τα Βαλκανια, εχει ξεσηκωσει τους αδελφους Σερβους και Βοσνιους. Στον αντιποδα οι Αμερικανοι θεατες που φυσικα δεν ειναι ικανοι να κατανοησουν το περιβαλλον στην Χερσονησο του Αιμου.

Σας συμβουλευω, αν αποφασισετε να αφιερωσετε 101 λεπτα απο τον χρονο σας, να αποφορτιστειτε πληρως απο τις πολιτικες και εθνικες πεποιθησεις σας. Δειτε την ταινια με ανοικτα ματια, και οχι με ανοικτα μυαλα, και αφηστε την να σας παρασυρει στο ταξιδι των ηρωων. Θα χορτασετε πανεμορφα τοπια, θα προβληματιστειτε με την φρικη του πολεμου και θα θυμωσετε με τα παγκοσμια πολιτικα παιχνιδια της Ευρωπαικης Ενωσης, των Ηνωμενων Εθνων, του ΝΑΤΟ και της "καλης" Αμερικης (μεσω της CIA).

Η ιστορια αφορα την προσωπικη αναζητηση 5 δημοσιογραφων (αληθινη ιστορια) για τον "εγκληματια πολεμου" Radovan Karadzic. Η ταινια ομως, πιστη στο Χολυγουντ, ειναι αρκετα πιο αναλαφρη απο την πραγματικοτητα οποτε δεν θα εχετε προβληματα δυσπεψιας.

Σιγουρα ταινια για παρεα, αξιζοντας το 7/10 - επικινδυνα κοντα στο αιματηρο και γεματο κοντρες 7,1/10 του IMDb - μακρια απο παρομοιες μετριοτητες αλλα επισης μακρια και απο τα αριστουργηματα του παρελθοντος.

Posted in: reviews: Cinema