Ραντεβού μετά τα Μεσάνυχτα (Les Rencontres d’apres Minuit) [2013]

Ένα ιδιόρρυθμο ζευγάρι, η Αλί και ο Ματίας, και η τραβεστί υπηρέτριά τους, υποδέχονται στο μοδάτο αλλά ψυχρό σπίτι τους την Τσούλα, τον Επιβήτορα, τη Σταρ και τον Έφηβο. Όλα αυτά δεν είναι χαρακτηρισμοί που τους απέδωσα, αλλά οι ρόλοι που έχουν αναλάβει να υποδυθούν σε αυτό το ραντεβού για όργιο. Ο κανόνας λέει πως θα πρέπει να αποχαιρετιστούν μέχρι το πρωί, όμως αυτό το πάρτι πήγε από την αρχή στραβά. Αντί να αφεθούν στην ηδονή, παρασύρονται από τα προσωπικά τους δράματα.

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Γιαν Γκονζάλες (Yann Gonzales) ξεκινά αλλόκοτα, προκλητικά, με ήρωες καρικατούρες και ενοχλητική υβρεολογία και στην πορεία γίνεται ακόμη πιο αλλόκοτη, ωστόσο σπαραχτικά ανθρώπινη και ποιητική. Αν δεν είστε αρκετά πουριτανοί για να προσβληθείτε μέσα στο πρώτο εικοσάλεπτο από το λεξιλόγιο που ώρες ώρες μοιάζει αστείο, τότε ίσως ανακαλύψετε τις βάσεις για την εξέλιξη ενός νέου ξεχωριστού δημιουργού. Οι ηρωές του ήταν αρκετά γκροτέσκοι, όπως και οι καταστάσεις τους, για να βρίσκονται στο μυαλό του Αλμοδοβάρ και αρκετά μυστηριώδεις για να πρωταγωνιστούν σε ταινία του Λιντς. Η ιστορία που έχει να μας διηγηθεί ο Γιαν Γκονζάλες μέσα από τις εικόνες του μπορεί να είναι φορές φορές παράλογη, αλλά είναι ολοκληρωμένη. Η σαρκική ηδονή, η ουσιαστική αγάπη και η μνήμη του θανάτου συνυπάρχουν σε κάθε στιγμή της ταινίας σαν αίσθηση και ως μέρος της ζωής που δε φοβήθηκαν να ζήσουν οι ήρωες. Και βγήκαν νικητές. Γιατί στην αρχή της νύχτας ξεκίνησαν άδειοι, όμως μέσα από τις εξομολογήσεις τους πήραν κάτι ουσιαστικό ο ένας από τον άλλο, κι ύστερα πάλι χώρισαν… και η ζωή συνεχίζεται με «δύναμη και ποίηση».

Δε μπορεί να μη σας παρασύρουν οι εξαιρετικοί φωτισμοί των δραματοποιημένων αφηγήσεων και των φαντασιώσεων των πρωταγωνιστών που στήνονται με θεατρική λογική και συμπληρώνονται με ζωγραφισμένα σκηνικά, ντύνοντας όνειρα, στήνοντας παραμύθια και αφήνοντας μία αίσθηση του απόσκοσμου. Αξιοπρόσεχτη είναι επίσης και η κινηματογραφοφιλική σκηνή, όπου οι θεατές του Odeon Όπερα γίναμε για λίγο πρωταγωνιστές της ταινίας, να παρακολουθούμε κι εμείς την ταινία της ζωής της Σταρ. Σαν καθρέφτες που πολλαπλασιάζουν το είδωλό σου.

Η ταινία συμμετέχει στο Διεθνές Διαγωνιστικό τμήμα του 19^ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας, είναι Γαλλικής παραγωγής και ο Γιαν Γκονζάλες υπογράφει τόσο το σενάριο όσο και τη σκηνοθεσία. Στους πρωταγωνιστές της: η οικοδέσποινα Kate Moran, ο θλιμμένος σύζυγος Niels Schneider, ο Nicolas Maury ενσαρκώνει την εξαιρετική μορφή της υπηρέτριας, ο πρώην ποδοσφαιριστής Eric Cantona είναι ο Επιβήτορας που φορά μέχρι και προσθετικό πέος για τις ανάγκες της ιστορίας, η Σταρ Fabienne Babe και ο γοητευτικός, παρά το νεαρό της ηλικίας του Alain-Fabien Delon – έχει εξάλλου ένα όνομα να συνεχίσει, του πατέρα του.

Της Λίας Παππά

Posted in: AIFF,reviews: Cinema,Scary Greeks