Avatar (2009)

Τίτλος: Avatar
Κατηγορία: Επιστημονικής φαντασίας, περιπέτεια, δράμα
Σκηνοθέτης: James Cameron
Σενάριο: James Cameron
Πρωταγωνιστές: Sam Worthington, Zoe Saldana, Sigourney Weaver, Michelle Rodriguez, Giovanni Ribisi, Joel David Moore, CCH Pounder, Peter Mensah, Laz Alonso, Wes Studi, Stephen Lang, Matt Gerald
Διάρκεια: 162'
Παραγωγή: Twentieth Century-Fox Film Corporation, Dune Entertainment, Giant Studios, Ingenious Film Partners, Lightstorm Entertainment
Ημερομηνία κυκλοφορίας: Δεκέμβριος, 2009
Βαθμολογία S.G. (IMDb): 7,5 (8,5)

Με λίγα λόγια

Ένας παραπληγικός πεζοναύτης λαμβάνει απόσπαση στον πλανήτη Pandora. Η μοναδική αυτή αποστολή των διχάζει ανάμεσα στις διαταγές που έχει λάβει και την προστασία ενός νέου κόσμου που νοιώθει σαν το σπίτι του.

Άχρηστες πληροφορίες

Ο James Cameron αρχικά σχεδίαζε να ετοιμάσει το film αυτό προς κυκλοφορία το 1999. Τότε, τα ειδικά εφέ που χρειαζόταν αύξαναν το συνολικό κόστος στα 400 εκ. δολάρια. Κανένα στούντιο δεν το χρηματοδότησε και έμεινε στο ράφι για σχεδόν μια δεκαετία.

Η ταινία είναι 40% ζωντανή δράση και 60% φωτο-ρεαλιστικά CGI (εφέ).

Ο Cameron πήρε τους ηθοποιούς και το συνεργείο στην Χαβάη όπου κοιμήθηκαν σε καταυλισμούς (με φωτιές, τρώγοντας ψάρια κτλ) και περιπλανήθηκαν στα δάση με απώτερο σκοπό να κατανοήσουν πλήρως το πως θα ήταν η ζωή στην ζούγκλα του Pandora.

Είναι μια από τις πιο ακριβές ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ με το συνολικό κόστος να υπολογίζεται στα 280 εκ. δολάρια.

Σκηνοθεσία

Ο James Cameron έχει στην ουσία να σκηνοθετήσει από το Titanic (1997). Κάποια projects που έκανε για την τηλεόραση και τη NASA τον κράτησαν σε φόρμα καθώς η σκηνοθεσία, σε συνδυασμό με τα ειδικά εφέ, κόβει την ανάσα ή πιο πρακτικά, μαγεύει τον θεατή του Avatar. Η παραγωγή είναι ακριβοπληρωμένη και αυτό φαίνεται σε κάθε σκηνή καθώς τα εφέ, που αποτελούν τον άσο της παρούσης, δεν θα κοροϊδέψουν σε καμία περίπτωση αυτόν που θα πληρώσει ένα σεβαστό ποσό για μια Σκοτεινή Αίθουσα (κατά προτίμηση 3D προβολή). Αδύναμο σημείο αποτελεί το ίδιο το σενάριο καθώς με κάποιες μικρές αλλαγές θα θυμίσει την γνωστή, και πολυ-τιμημένη από το Χόλυγουντ, ιστορία των πρώτων αποίκων και τις σφαγές των ιθαγενών της Αμερικής. Οι διάλογοι είναι ικανοποιητικοί με κάποιες έξυπνες ατάκες και μια αρκετά μελετημένη "νέα γλώσσα" των μπλε γιγάντων.

Ερμηνείες

Πρωταγωνιστούν οι Sam Worthington (Jake Sully) και η πανέμορφη, ασχέτως εάν δεν θα την δούμε ποτέ ως κοινή θνητή, Zoe Saldana (Neytiri). Αποτελούν ένα ιδανικό ζευγάρι που, με την βοήθεια των εφέ, θα μας πείσει για την νευρικότητα, το άγχος, τις πρώτες κινήσεις, την εκπαίδευση, το φλερτ, τον έρωτα, τον αγώνα επιβίωσης και τα εσωτερικά διλήμματα.

Η Sigourney Weaver ξαφνιάζει ως Dr. Grace Augustine όμως, αποτελεί μια φιγούρα που αποπνέει σιγουριά, θάρρος και καθοδηγεί τον Jake Sully στις κρίσιμες στιγμές. Πετυχημένοι οι διάλογοι που βασίζονται στον χαρακτήρα της Dr. Augustine με σοβαρότητα και χιούμορ.

Ο Stephen Lang είναι απότομος, αυστηρός με ειδικές αξίες να υπηρετεί ως σχης Miles Quaritch ενώ ο Giovanni Ribisi ως Parker Selfridge μας χαρίζει άλλη μια καλή ερμηνεία καθώς ναι μεν εκπροσωπεί και αποφασίζει για την "κακή" πολυεθνική, αλλά εμφανίζεται ως πιο ανθρώπινος, ό,τι κι αν αυτό σημαίνει.

We love Michelle Rodriguez! Ως Trudy Chacon θα κλέψει για άλλη μια φορά την παράσταση με την δυναμική της ερμηνεία.

Εν κατακλείδι

Αναρωτιέμαι μέχρι πότε οι Αμερικάνοι θα μεταφέρουν τις ενοχές τους στην μεγάλη οθόνη. Αναντίρρητα το Avatar πρωτοπορεί στα τεχνικά του μέρη, με εφέ που στάζουν δολάρια, καλοστημένα πλάνα που θυμίζουν πίνακες ζωγραφικής και ένα σύνολο που θα μαγέψει τόσο τις μικρές ηλικίες όσο και τις μεγάλες.

Ένα τεράστιο, πανέμορφο πακέτο με χρυσή κορδέλα που εντός του κρύβει ένα μικρό λαμπερό δώρο. Το εάν αυτό το δώρο μπορείτε να το μετατρέψετε σε ένα ισχυρό οικολογικό μήνυμα, τώρα που πλησιάζει και το 2012, ή σε ένα μήνυμα έναντι των καθημερινών avatars και του Διαδικτύου που σκοτώνει την επικοινωνία ή απλά να αποδεχθείτε ότι το σενάριο αποτελεί μια κακή αντιγραφή της ιστορίας, είναι ένα θέμα καθαρά υποκειμενικό. Προσωπικά, το αγνόησα για τα πρώτα 90 λεπτά όμως, η μαγεία σταμάτησε να με θαμπώνει σταδιακά μέχρι το πομπώδες κι εκρηκτικό τέλος.

Για τους 30αρηδες που ακόμα θεωρούν σέξι την Στρουμφίτα, για τον έφηβο που εξερευνά νέους κόσμους και το μπούτι της Μαρίας στο διπλανό κάθισμα, για γονείς και σκληρά εργαζόμενους που έχουν κόψει τις εξόδους και επιθυμούν να κάνουν ένα ευχάριστο τρίωρο διάλειμμα δώρο στον εαυτό τους σε μια αίθουσα 3D ή σε ένα home cinema και την Blu Ray έκδοση, τίποτα λιγότερο από 7,5/10 για ένα ειλικρινές σύνολο που θα μπερδευτεί όμως ανάμεσα στις ενοχές και την οικολογία - μακριά από το θαμπό 8,5/10 του IMDb.

Δείγμα διαλόγων:

Jake Sully: They're not going to give up their home. They're not going to make a deal. Pff for what? A light beer and blue jeans? There's nothing that we have that they want.

edit: Στο πλαίσιο συνεργασίας του συγγραφέα με το Cine.gr

Posted in: reviews: Cinema