Knowing (2009)

Τίτλος: Knowing (Σκοτεινός Κώδικας)
Κατηγορία: μυστήριο, περιπέτεια
Σκηνοθέτης: Alex Proyas
Σενάριο: Ryne Douglas Pearson, Juliet Snowden
Πρωταγωνιστές: Nicolas Cage, Rose Byrne, Chandler Canterbury, Lara Robinson
Διάρκεια: 121'
Εταιρία παραγωγής: Summit Entertainment, Escape Artists, Mystery Clock Cinema, Goldcrest Pictures, Kaplan/Perrone Entertainment, Wintergreen Productions
Έτος παραγωγής: 2008
Βαθμολογία S.G. (IMDb): 5(6,7)

Με λίγα λόγια

1958: στην τελετή αγιασμού ενός σχολείου, οι μαθητές κάνουν διάφορες ζωγραφιές, με σκοπό να αποθηκευτούν σε μία χρονοκάψουλα. Μία μαθήτρια όμως γεμίζει την κόλλα της με αμέτρητους τυχαίους αριθμούς. 2008: το συγκεκριμένο σχέδιο της νεαρής μαθήτριας πέφτει στα χέρια του μικρού Κάλεμπ. Ο πατέρας του, καθηγητής στο επάγγελμα, θα είναι αυτός που θα ανακαλύψει ότι το κωδικοποιημένο μήνυμα προβλέπει με εξαιρετική ακρίβεια τις ημερομηνίες, τους θανάτους και τις συντεταγμένες όλων των μεγάλων καταστροφών των τελευταίων 50 ετών. Ενώ ο καθηγητής ξεδιπλώνει το κουβάρι της περίεργης αυτής υπόθεσης, συνειδητοποιεί ότι το συγκεκριμένο σχέδιο προβλέπει και τρία γεγονότα, που δεν έχουν συμβεί ακόμη και στα οποία εμπλέκονται αυτός και ο γιος του.

Άχρηστες πληροφορίες

Το αντιληπτικό φαινόμενο των ανθρώπων που κοιτούν για πρότυπα στις συμπτώσεις (ακολουθίες αριθμών, πρόσωπα στα δένδρα η στα σύννεφα κ.α.) ονομάζεται "παρειδωλία". Η δύσκολη θέση του να μπορείς να βλέπεις ένα τραγικό συμβάν στο μέλλον πριν αυτό γίνει ενώ ταυτόχρονα φοβάσαι ότι κανείς δεν θα σε πιστέψει ονομάζεται "το σύνδρομο της Κασσάνδρας" από τον γνωστό ελληνικό μύθο. Ολόκληρη η σκηνή της πτώσης του αεροπλάνου, από την αρχή έως το τέλος, έγινε σε μία μόνο συνεχόμενη λήψη.

Σκηνοθεσία

Μετά το αριστουργηματικό The Crow (1994) και το αρκετά καλό I, Robot (2004) ο Alex Proyas επιστρέφει με το νέο του blockbuster. Ο κώδικας είναι σκοτεινός, το ίδιο και η σκηνοθεσία καθώς είναι σε πλήρη συμφωνία με την ατροφική φωτογραφία. Η εναλλαγή των πλανών θα έρθει ομαλά στις σκηνές μυστηρίου και γρήγορα στις αντίστοιχες δράσης. Δεν θα εστιάσει ιδιαίτερα στους ηθοποιούς αλλά κυρίως στο γενικό κάδρο δίνοντας μία πληρέστερη εικόνα στον θεατή. Τα εφέ είναι ικανοποιητικά αν και αρκετά εξ αυτών θα χανόντουσαν εάν δεν συνοδευόντουσαν από τον πολύ καλό ήχο και τα εφέ αυτού. Δυστυχώς δεν θα λείψουν οι υπερβολές και οι ευκολοχώνευτες στιγμές που τόσο πολύ λατρεύει το Χόλυγουντ αλλά και κάποιες απλά γελοίες οι οποίες θα χαλάσουν το ύφος του συνόλου. Οι διάλογοι είναι χαλαροί στα όρια της διάλυσης ενώ το μυστήριο τραβιέται από το μαλλί έως το τέλος.

Ερμηνείες

Ο Nicolas Cage συνεχίζει την προσωπική περίοδο "κρίσης" ως John Koestler. Μακριά από την ικανοποιητική του εμφάνιση στο National Treasure: Book of Secrets (2007) και πιο κοντά στην αστεία του Bangkok Dangerous (2008) ή ακόμα και του Next (2007), ο Cage δεν θα γοητεύσει αλλά ούτε και θα πείσει σε έναν αρκετά εύκολο ρόλο. Αλκοολικός, μονογονέας και καθηγητής πανεπιστημίου δεν θα καταφέρει να συνδυάσει τα τρία αυτά συστατικά και να τα παρουσιάσει στην ερμηνεία του. Απαθής, αποβλακωμένος (θύμισε αρκετά ολίγον από Mark Wahlberg) και εκτός ρόλου στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας. Η έμμονη στην "διαταγή" και την "οδηγία" προς τα παιδιά και την εταίρα στον μαραθώνιό του, θα καταντήσει κουραστική ενώ η έλλειψη επίβλεψης και πατρικού άγχους απέναντι στο παιδί του ίσως προκαλέσει κάποιες αρνητικές σκέψεις στις μεγαλύτερες ηλικίες. Αυτό όμως δεν είναι το χειρότερό της υπόθεσης.

Το χειρότερο έρχεται από την συμπαθητική Rose Byrne που υποδύεται την Diana Wayland. Κόρη της "τρελής", έχοντας πλέον την δίκη της κόρη, θα έρθει αντιμέτωπη με την οικογενειακή της κατάρα. Θα το παίξει δύσκολη στην αρχή, και μέχρι εκεί όλα καλά. Στην συνέχεια όμως θα ακολουθήσει τον ηρώα Koestler στην προσπάθεια επίλυσης του παζλ με τραγικά αποτελέσματα. Η υστερική της ερμηνεία όχι μόνο δεν θα πείσει ακόμα και μαθητές δημοτικού αλλά θα προκαλέσει τα γέλια αφαιρώντας αρκετά από την σοβαρότητα που η ταινία είχε.

Ο 11χρονος Chandler Canterbury ως Caleb Koestler θα προσθέσει την μοναδική "νορμάλ" ερμηνεία. Παιδί που έχει χάσει την μητέρα του και ζει με τον πάτερα, μεγαλώνει γρηγορότερα από τα αντίστοιχα παιδιά της ηλικίας του προσπαθώντας όμως να κρατήσει τις απαραίτητες ισορροπίες. Θα μπλέξει στην όλη ιστορία καθώς θα επιλέγει ως "εκλεκτός" ανάμεσα στους εκλεκτούς. Ο φόβος, η αγωνία και η απαιτούμενη αφύσικη ηρεμία στις σκηνές τέλους θα πείσουν και θα κερδίσουν τον αγώνα σε συνδυασμό με την πιτσιρίκα παρακάτω.

Η Lara Robinson σε έναν διπλό ρόλο καθώς υποδύεται τόσο την μυστηριώδη και προικισμένη με την ικανότητα πρόβλεψης του μέλλοντος Lucinda Embry όσο και την απόγονό της (εγγονή στην ουσία) Abby Wayland. Η ερμηνεία της είναι συγκλονιστική όσον αφόρα το σκοτεινό της μέρος ενώ ανάλαφρη και ευχάριστη, και κυρίως λιγότερο πρωταγωνιστική, όσον αφόρα την συμμετοχή της στον αγώνα ενάντια στις επικείμενες καταστροφές.

Εν κατακλείδι

Για κάποιους η παρούσα αποτελεί ένα διαμάντι εν μέσω λάσπης όσον αφόρα το είδος. Η αλήθεια είναι πως το σενάριο και ιδίως οι ερμηνείες θα κουράσουν ακόμα και τις νεαρές ηλικίες. Μέτρια στο σύνολο και κακή σε αρκετά σημεία, ο Σκοτεινός Κώδικας είναι μία ταινία που δεν θα ακολουθήσει τα "διαμάντια" του Cage ή του Proyas.

Αυστηρά για σπιτο-κατάσταση με παρέα, πίτσες και μπύρες για ένα ανάλαφρο και χαλαρό βράδυ, αφήνοντας τους άλλους να αγχωθούν για εσάς, η σκοτεινότητα του κώδικα θα αρκεστεί την μετριότητα του 5/10, μακριά από το 6,7/10 του IMDb.

Δείγμα διαλόγου

John Koestler: Stay with me. I know how this sounds, but I've mapped these numbers to the dates of every major global disaster from the last 50 years in perfect sequence. Earthquakes, fires, tsunamis... The next number on the chain predicts that tomorrow, somewhere on the planet, 81 people are going to die, in some kind of tragedy.

Phil Bergman: Whoa. Just step back. Have another look at it! Systems that find meaning in numbers are a dime in dozen. Why? Because people see what they want to see.

edit: Στα πλαίσια συνεργασίας του συγγραφέα με το Cine.gr

edit1: Το κείμενο "με λίγα λόγια" έχει παρθεί αυτούσιο από το villagecinemas.gr

edit2: Όσον αφορά τις παρουσιάσεις ταινιών, από δω και πέρα στις γενικές πληροφορίες θα αναγράφονται και οι σεναριογράφοι καθώς το δικό τους μέρος είναι από τα πιο σημαντικά και καθοριστικά.

Posted in: reviews: Cinema