Death Race (2008)

Η οικονομία των ΗΠΑ καταρρέει εν έτη 2012 και οι ήδη γεμάτες με κατάδικους, φυλακές μετατρέπονται σε φιλοκερδή ιδρύματα. Μία εξ αυτών δημιούργει μία "κούρσα θανάτου" κερδίζοντας πολλά δολάρια. Έπαθλο για τους κατάδικους? Η ελευθερία..

Ο Βρετανός Paul W.S. Anderson αφήνει τα πετυχημένα (ίσως και όχι..) Resident Evil αλλά και το συμπαθές AVP (Alien vs Predator), και επιστρέφει ως παράγωγος, συγγραφέας και σκηνοθέτης μίας ακόμα φουτουριστικής περιπέτειας - χωρίς τέρατα, αλλά με τερατώδη αυτοκίνητα.

Η αλήθεια είναι πως το σενάριο είναι αρκετά αδύναμο και καθόλου, μα καθόλου, πρωτότυπο. Αντί για την Αγγλία (πως το έπαθαν?), η Αμερική αυτή την φορά θα είναι η μητέρα των φυλακισμένων και μελλοντικών ρεμαλιών. Αντί για ιούς και πεινασμένα ζόμπι εκτός της περιμέτρου, θα έχουμε ψευτο-μάτσο και πεινασμένα μάστανγκ εντός της περιμέτρου ενώ θα επιστρατευτούν και γυναικείες όμορφες παρουσίες ώστε να σώσουν την κατάσταση.

Προς μεγάλη έκπληξη (τόσο δίκη μου όσο και δίκη σας), θα το καταφέρουν. Η ταινία είναι ευκολοχώνευτη αλλά και γεμάτη δράση η οποία θα αποτελέσει το κυρίως ατού της. Σε αυτό βοηθούν τα βρώμικα οπτικά εφέ συνοδευόμενα με ηχητικά εφέ λιωμένης λαμαρίνας. Η εναλλαγή σκηνών είναι αρκετά γρήγορη ενώ θα θυμίσει έντονα, και αστεία, κοινά παιχνίδια υπολογιστή με θέμα τους αγώνες αυτοκίνητων κάνοντας την όλη κατάσταση ακόμα πιο κωμική. Οι διάλογοι ακολουθούν το πρόχειρο σενάριο και δεν τυγχάνουν καμιάς άξιας ενώ τα κουστουμιά είναι μία μείξη από μηχανικό στα Πατησιά με λίγη δόση από γκέτο καταστάσεις στα προάστια του Χάρλεμ.

Πρωταγωνιστής, ο μάστερ των εύκολων ρόλων και περιπετειών, Jason Statham στον ρόλο του Jensen Ames. Μετά τα πολύ καλά Trasporter (2002 & 2005) του μέγιστου Luc Besson, πιστεύω ότι αυτός ο ηθοποιός έχει αρχίσει και "καίγεται". Οι ρόλοι που επιλέγει έχουν καταντήσει κοινοί, προχειρογραμμένοι και αδικαιολογήτως ρηχοί. Στην παρούσα, ο Statham θα πείσει στο εύκολο κομμάτι της περιπέτειας (και θα "πωρώσει" αρκετούς από εσάς) ενώ θα ξεπετάξει ταχέως το κομμάτι του οικογενειακού του δράματος. Καλός αλλά προσωπική απαίτηση είναι να τον δούμε επιτέλους σε κάτι διαφορετικό, καθώς έχει προσόντα και ταλέντο.

Η Joan Allen [η γνώστη "Pamela Landy" από την τριλογία του Bourne (2004 & 2007)] εμφανίζεται στον ρόλο της διευθύντριας των φυλακών, Hennessey. Άκρως "σκύλα" και ιδιοτελής, πονηρή και φιλοκερδής - θα αποτελέσει μία ευχάριστη προσθήκη στο καστ. Ο Tyrese Gibson (Transformers) με μόνιμη έκφραση του σκληρού και αιμοδιψή οδηγού - κατάδικου Joe Mason, δεν θα πείσει στο gay κομμάτι του αλλά σίγουρα θα πείσει ως μία σταθερή προσθήκη στο γκέτο υπόβαθρο που θέλει τόσο πολύ να τονίσει ο δημιουργός της ταινίας.

Η κουκλίτσα Natalie Martinez στην πρώτη μόλις ταινία της καριέρας της (μακάρι να ακολουθήσουν και άλλες), είναι η όμορφή της παρέας Elisabeth Case - χωρίς ιδιαίτερες υποκριτικές στιγμές, η περήφανη κορμοστασιά θα καταφέρει να προσελκύσει τα ανδρικά ματιά των θεατών.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, ξεχώρισε ο Ian McShane. Ο ρόλος του, ως Coach, ήταν ίσως και ο μοναδικός που είχε μία δόση "υπόβαθρου" και ξέφυγε από την μετριότητα των υπόλοιπων. Ο μυστήριος αυτός τύπος, λες και βγήκε από κάποιο επεισόδιο των Sopranos, κατάφερε να κερδίσει το ενδιαφέρον μου τόσο με την υποκριτική του αλλά κυρίως με την "άνεση" που τον χαρακτήριζε καθ΄ όλη την διάρκεια της ταινίας. Μοιράστηκε κάποιες καλές σκηνές με τον Statham ενώ έδεσε εκπληκτικά με την ομάδα του και ιδιαίτερα με τον φοβερό και τρομερό Frederick Koehler ο οποίος είχε τον ρόλο του Lists - του "γνώστη" και παλικαριού με ειδικές ικανότητες της ομάδας (για όσους γέλασαν με αυτόν τον χαρακτήρα, απλά να σας τονίσω ότι είναι απόφοιτος θεατρικής σχολής στο Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ).

Εν ολίγοις, έχουμε 100 λεπτά δράσης - δράσης με αιμοβόρα άλογα που κρύβονται στα καπό βρώμικων και ενισχυμένων αυτοκίνητων. 100 λεπτά απουσίας σεναρίου, η οποία θα καλυφθεί από την "έντεχνη" σκηνοθεσία της κατηγορίας "PC game" αλλά και από τα κάλη της δευτεραγωνίστριας.

Κινούμενο στις άκρες των splatter έργων και τραβώντας αυτές των αγωνιστικών (έργων), η παρούσα προτείνεται για οδηγούς καμικάζι, κατάδικους στην Σινκ Σινκ και οπαδούς του St. Anger. Τίποτα περισσότερο από 6/10 για μία άκρως τίμια ταινία που θα υποστηρίξει την αιτία δημιουργίας της χωρίς όμως να προσφέρει κάτι παραπάνω - αρκετά κοντά στο υπερβολικό 6.8/10 του IMDb.

edit: Στα πλαισια συνεργασιας του συγγραφεα με το Cinemascope.

Δειγμα διαλογων:

Jensen Ames: [seeing Gunner push a button in the car] What's that?
Gunner: The most important part of the car.
[cigarette lighter pops up and Gunner lights his cigarette]

Posted in: reviews: Cinema