.png "English"){kind=small}
Κατηγορία: κωμωδία, δράμα
Σκηνοθέτης: Richard Curtis
Σενάριο: Richard Curtis
Πρωταγωνιστές: Philip Seymour Hoffman, Bill Nighy, Rhys Ifans, Nick Frost, Kenneth Branagh
Διάρκεια: 135'
Εταιρία παραγωγής: Universal Pictures, Studio Canal, Working Title Films, Medienproduktion Prometheus Filmgesellschaft, Portobello Studios, Tightrope Pictures
Έτος παραγωγής: 2009
Βαθμολογία S.G. (IMDb): 8 (7,6)
Με λίγα λόγια
Η ιστορία μιας ομάδας ανθρώπων που δουλεύουν σε ένα πειρατικό ραδιοφωνικό σταθμό και κατάφεραν να βυθίσουν την βρετανική κυβέρνηση το 1960.
Άχρηστες πληροφορίες
Το πλοίο που χρησιμοποιήθηκε στα γυρίσματα, η πλειοψηφία των οποίων έγινε στο λιμάνι του Portland, ήταν το MV Timor Challenger. Η επιλογή της κόκκινης μπογιάς βασίστηκε στο MV Ross Revenge το οποίο ήταν το πειρατικό πλοίο του σταθμού Radio Caroline (1983-1991).
Σκηνοθεσία
Αυτή είναι η μόλις 2η σκηνοθετική απόπειρα του 50αρη, γνωστού σεναριογράφου, Νεοζηλανδού Richard Curtis έπειτα από το αξιόλογο Love Actually (2003). Έτσι και στην παρούσα, το όνομα του Curtis συνοδεύει τόσο την καλή σκηνοθεσία όσο και το εξαίρετο σενάριο. Δυστυχώς η σκηνοθεσία είναι απλώς "καλή", καθώς η ταινία ξεκίνα με πολλά υποσχόμενες "τάσεις" όμως κάπου στο ημίχρονο χάνει την συνοχή της, γεγονός για το οποίο ευθύνεται και το αρκετά χαλαρό μοντάζ. Με τόσα αστέρια βεβαίως, μόνο ανιαρή ή ασήμαντη είναι. Ο κρυμμένος άσος του Curtis είναι το σενάριο πάνω στο οποίο βασίζεται μία απόπειρα να ευνουχιστεί ο όποιος έλεγχος απέναντι στην μουσική και τους εκπροσώπους της τότε, τους πειρατικούς σταθμούς. Μία απόπειρα με δόσεις κωμικές, δόσεις αληθοφανείς και κυρίως δόσεις που θα εξιστορήσουν μία δεκαετία ποτισμένη στα ναρκωτικά, το ατελές και συνεχές σεξ, την ροκ μουσική. Περιττό να αναφέρω ότι το soundtrack θα σας ταξιδέψει σε αφρώδη θεόρατα "Κύματα".
Ο Βρετανός πιτσιρίκας Tom Sturridge ερμηνεύει τον χαρακτήρα του Carl. Ο Carl είναι ο συνδετικός κρίκος που μας μεταφέρει στα άδυτα του Πλοίου και μας συστήνει τους ραδιοπαραγωγούς. Πιτσιρίκας παρθένος που αναζήτα την χαρά στα σκέλια μα ταυτόχρονα και τον αληθινό του πάτερα (60's είναι αυτά), θα δέσει με μοναδικό τρόπο με το υπόλοιπο cast. Ενδιαφέρουσα ερμηνεία χωρίς πολλές δυσκολίες.
Ένα λαμπερό καστ υποστηρίζει την ιδέα ότι το Rock 'N' Roll οφείλει να μην είναι καθόλου εγωιστικό ή εσωστρεφές και φυσικά πρέπει να αφεθεί ελεύθερο από κλειστά αυτιά και κολλημένα μυαλά. Αλήθεια, πόσο έχουν αλλάξει οι καιροί? Η μουσική που ακούμε σήμερα είναι απενοχοποιημένη? Σίγουρα τα ακραία των '60s δεν είναι δυνατό να επαναληφθούν καθώς ο φόβος και η τρελά του κομουνισμού και των λοιπών Μακαρθισμών ανήκουν (εύχομαι) στο παρελθόν. Από την άλλη, τα γεγονότα του παρόντος είναι το ίδιο σημαντικά και τρομακτικά είτε πρόκειται για έναν Ελληνικό "Δεκέμβρη" ή για έναν παγκοσμιοποιημένο πράσινο φόβο. Ο Richard Curtis θα αποδώσει τον φόρο τιμής στο πραγματικό τότε "πειρατικό ραδιόφωνο" δημιουργώντας όμως τους δικούς του χαρακτήρες και την δίκη του ιστορία. Το αποτέλεσμα μάλλον τον δικαιώνει, με εξαίρεση την αδικαιολόγητη μεγάλη διάρκεια του έργου που οφείλεται, δυστυχώς, σε κάποιες περιττές σκηνές οι οποίες όμως δημιουργήθηκαν ως άμεσες παραπομπές στην λογική του τότε (βλέπε χορούς και πανηγύρια).
Για τους ραδιοφωνικούς pimps της χώρας και ιδίως για τους παλαιότερους που ακόμα "νοιώθουν" την μελωδία και αρνούνται να υποκύψουν στις πιέσεις μίας ανιαρής και εμπορικής playlist, τίποτα λιγότερο από 8/10 για ένα σύνολο το οποίο θα προκαλέσει γέλια, χαμογέλα, στύσεις και κυρίως, πολύ σκέψη στους θεατές του - κοντά στο 7,6 του IMDb.
Δείγμα διαλόγων
Quentin: So... expelled?
'Young' Carl: That's right.
Quentin: What for?
'Young' Carl: I suppose smoking was the clincher.
Quentin: Drugs or cigarettes?
'Young' Carl: Well, both.
Quentin: Well done! Proud of you. So your mum sent you here in the hope that a little bracing sea air would sort you out?
'Young' Carl: Something like that.
Quentin: Spectacular mistake.
edit: Στα πλαισια συνεργασιας του συγγραφεα με το Cine.gr
0 scary σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου