Tais-toi! (2003)

Τίτλος: Tais-toi! (Οι Σπεσιαλίστες)
Κατηγορία: Κωμωδία
Σκηνοθέτης: Francis Veber
Πρωταγωνιστές: Jean Reno, Gerard Depardieu
Διάρκεια: 85'
Εταιρία παραγωγής: Union Générale Cinématographique (UGC), DD Productions, EFVE (as EFVE Films), TF1 Films Production, Filmauro (as FILMAURO), Canal+ (participation), Sofica Sofinergie 5 (in association with) (as La Sofica Sofinergie 5), TPS Star (participation)
Έτος παραγωγής: 2003
Βαθμολογία S.G. (IMDb): 8 (6,9)

Με λίγα λόγια

Ο Ruby έχει ληστέψει τους πρώην εγκληματίες συνεργάτες του αφού εκείνοι πρώτοι δολοφόνησαν την αγαπημένη του, καταλήγοντας στην φυλακή. Στο ίδιο κελί βρίσκεται ο Quentin, ένας αγαθός γίγαντας, ο οποίος δεν φημίζεται για την εξυπνάδα του. Η απόδραση είναι γεγονός και η πορεία προς την εξιλέωση και την φίλια είναι 110% κωμική και καθόλου μοναχική.

Σκηνοθεσία

Ο μοναδικός Francis Veber [γνωστός για το κλασσικο πλέον Le diner de cons (1998)] σκηνοθετεί και υπογράφει το σενάριο μίας ακόμα ξεκαρδιστικής ταινίας. Με λήψεις που εστιάζονται κυρίως στις ερμηνείες των 2 πρωταγωνιστών, χωρίς όμως να λείπουν κάποια πανοραμικά και zoom-out πλάνα τα οποία θα στηρίξουν το "γελοίο" της υπόθεσης, και συνοδευόμενος από μία καλή φωτογραφία, ο Veber θα κερδίσει για άλλη μία φόρα το κοινό του. Οι διάλογοι είναι πραγματικά έξυπνοι, λιτοί και κωμικοί (ειδικά για όσους γνωρίζουν την Γαλλική) ενώ το δραματικό κομμάτι της ταινίας, το οποίο θα χωριστεί σε αρκετά μικρά μέρη εστιάζοντας στον "αγαθό γίγαντα", δεν θα κουράσει ιδιαιτέρως.

Ερμηνείες

Ο αγαπημένος Jean Reno υποδύεται τον εγκληματία Ruby. Έχοντας χάσει την κοπέλα του από το πρώην αφεντικό του και έχοντας παράλληλα κρύψει 20 εκ. ευρώ, καταλήγει στην φυλακή αρνούμενος να μιλήσει και να καρφώσει τους πρώην συνεργάτες του. Η απόδραση είναι υποχρεωτική λόγω των καταστάσεων και θα βρεθεί σε ένα συνεχές κυνηγητό από την αστυνομία και τους μαφιόζους. Εξαιρετική ερμηνεία η οποία μεταβάλλεται καθώς η ταινία κύλα από τον στυγνό εγκληματία, στον σκεπτικό άντρα και τέλος στην αληθινή φίλια και αλληλεγγύη.

Ο οσκαρικός Gerard Depardieu είναι φυσικά ο Quentin. Έχει κατά πολύ ξεπεράσει και τον "Ηλίθιο" και τον "Πανηλίθιο" καθώς ο χαρακτήρας είναι σαφώς πιο ολοκληρωμένος και η ερμηνεία είναι ιδανική. Ο θεατής θα βιώσει ένα συνεχές σφίξιμο στο στομάχι καθώς ο Depardieu θα αριστεύσει στο πιο δύσκολο είδος της υποκριτικής, την κωμωδία. Οι σκηνές στην φυλακή είναι ίσως το καλύτερο κομμάτι της ταινίας ενώ οι κόντρες που έχουν οι 2 χαρακτήρες (καταραμένη αγελάδα) είναι πηγαίες και σε καμία περίπτωση δεν θα προκαλέσουν σκεπτικισμό η υπόνοια ότι είναι στημένες.

Εν κατακλείδι

Πρόκειται για μία ταινία την οποία μπορείτε άνετα να δείτε μία και δύο φορές καθώς δεν θα καταφέρετε, σε καμία περίπτωση, να συγκρατήσετε τα γέλια και τα χαμόγελα. Με προσοχή στις ρινικές κοιλότητες και τα διαφορά αναψυκτικά, απολαύστε τους 2 μεγάλους Γάλλους ηθοποιούς σε έναν διαφορετικό ρόλο από ότι μας έχουν συνηθίσει αλλά με εξίσου δυνατές ερμηνείες. Αγνοώντας κάποια κενά η τις ελάχιστες αδικαιολόγητες σκηνές της ταινίας, ακόμα και το απότομο τέλος της, η παρούσα είναι σίγουρο ότι θα προσφέρει διασκέδαση, υποστηρίζοντας τον λόγο υπάρξεώς της.

Για λάτρεις του Γαλλικού σινεμά, της κωμωδίας, του απέραντου γαλάζιου και του Prison Break, για σκεπτικιστές όσον αφόρα την ηλιθιότητα του Jim Carrey, τίποτα λιγότερο από 8/10 για ένα εξαιρετικό σύνολο το οποίο θα χάσει ελάχιστα από τα λίγα και όχι τόσο σημαντικά αρνητικά του μέρη - εν αντιθέσει με το πονηρό 6,9/10 του IMDb.

Δείγμα διαλόγων

Ruby: [Quentin is eating the laxative jelly] Don't eat that, you'll shit everywhere!

edit: Στα πλαισια συνεργασιας του συγγραφεα με το Cine.gr

Posted in: reviews: Cinema