English Spain French Italian Dutch Russian Japanese Korean Portuguese Arabic Chinese Simplified

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Stone Sour & The Big 4 (Metallica, Megadeth, Slayer, Anthrax) @ Terravibe Park [24 Ιον.]


Φτασαμε λιγο μετα τις τεσσερις το απογευμα στο Terravibe και δυστυχως χασαμε τους δικους μας Suicidal Angels και τους Bullet for my Valentine (απο τους οποιους ακουσαμε τα νεα τους τραγουδια σε προηγουμενα SNShow).

Ο καιρος μυριζε βροχη αλλα κανεις δεν περιμενε τετοια μπορα στους Μetallica..
STONE SOUR
Επι σκηνης βρισκοταν ο Corey Taylor και ο Jim Root, οι μασκοφοροι των Stone Sour.
Θα περιμενε κανεις ισως πιο "ηρεμα" πνευματα καθως οι Taylor και Root εχασαν προσφατως ενα μελος της μουσικης οικογενειας τους ομως οχι μονο το συγκροτημα εβγαζε μια τρομερη ενεργεια κατα ενα μαγικο τροπο (με ενα συνολικα αδιαφορο ηχο) αλλα ο Corey υποσχεθηκε στους Ελληνες fans πως θα τον ξαναδουμε συντομα, πολυ πιθανον και εντος του 2010!

Ο Corey Taylor δυναμικος και κινητικος επι σκηνης
Setlist:
Mission Statement
Reborn
Made Of Scars
The Bitter End
Blotter
Your God
Idle Hands
Digital
Come What(ever) May
Get Inside
Hell & Consequences
30/30-150

Ενα πιτσιρικι με σημαια Slayer.. Τοπο στα νιατα!
ANTHRAX
Και καπου εδω δικαιωνεται ο αγωνας που εδωσαν οι Ελληνες οπαδοι των Anthrax, κι οχι μονο, και βεβαιως το ιδιο το συγκροτημα. Ειδαμε τις προαλλες το δραμα που προκαλεσαν, αναιτια κατα την ταπεινοτατη αποψη μου, οι Ελληνες διοργανωτες βαζοντας εναν απο τους "Τεσσερις Μεγαλους" να παιζει στη 13.00 το μεσημερι και πως εγινε η αλλαγη του προγραμματος αφου και το ιδιο το συγκροτημα αναγκαστηκε να βγαλει μια απολογητικη παρακληση προς το κοινο τους.
Κατα αυτο τον τροπο, οι Anthrax του Scott Ian, Frank Bello, Rob Caggiano, Charlie Benante και του "εφηβου γερακιου" Joey Belladonna ο οποιος επεστρεψε για τα καλα εμφανιστηκαν ακριβως στις 17.00! το απογευμα στην μικρη σκηνη του Sonisphere και αναψαν τα αιματα αποδεικνυοντας πως το Thrash Metal μονο στη ληθη δεν ανηκει. Ξεχωριστη η στιγμη οπου το συγκροτημα απεδωσε φορο τιμης στον Ronnie James Dio εν μεσω του "Indians" με μια μικρη δοση του "Heaven And Hell". Να τους αναμενουμε στη χωρα μας συντομα και με νεο δισκο οπως αναφερθηκε απο τον ευτυχη και επικοινωνιακο Joey? Μακαρι..

Οι Slayer επι σκηνης και.. πανικος!
Setlist:
Caught In A Mosh
Got The Time
Madhouse
Be All, End All
Antisocial
Indians / Heaven And Hell
Medusa
Only
Metal Thrashing Mad
I Am The Law

Σαν βγηκαν οι Slayer, βγηκε κι ο ηλιος..
SLAYER
Επιστροφη στη μεγαλη σκηνη του Sonisphere γοργα καθως οι Slayer ετοιμαζοντουσαν για τη δικη τους θυσια. Ειναι αξιο αναφορας πως η μικρη ψιχαλα σταματησε και ο σκοτεινος ουρανος ανοιξε φανερωνοντας ενα ζεστο ηλιο την ωρα που οι Tom Araya, Dave Lombardo και το μοναδικο διδυμο των Hanneman / King εμφανιστηκαν επι σκηνης λιγο μετα τις 18.30.
Τι κι αν ο Araya δεν κανει headbanging πια, τι κι αν ο νεος δισκος προκαλεσε διφορουμενες αντιδρασεις απο το κοινο των, ο Dave Lombardo εδινε τον ρυθμο με αψεγαδιαστο τροπο θυμιζοντας μας ποσο "ελειπε" απο το συγκροτημα οταν τη θεση του ειχε αναλαβει ο εξισου εξαιρετος Paul Bostaph (o οποιος πλεον ειναι στους Testament). Ο Hanneman ειχε κεφια με τον Kerry να μη με αφηνουν να αναψω ουτε ενα τσιγαρο μεχρι και τις 19.30 οπου ταπεινα κατεβηκαν απο την σκηνη. Με τον Kerry King να εχει στο μυαλο του 2-3 ακομα δισκους (ελπιζουμε με τους Slayer) πριν παρατησει την πενα, ελπιζουμε να τους ξαναδουμε πολυ πολυ συντομα στη χωρα μας. Μαγεψαν, απλα.

Τα καπνογονα δεν ελειψαν..
Setlist:
World Painted Blood
Jihad
War Ensemble
Hate Worldwide
Seasons In The Abyss
Angel Of Death
Beauty Through Order
Disciple
Mandatory Suicide
Chemical Warfare
South Of Heaven
Raining Blood

Οι ετοιμασιες ξεκινουν.. Πρωτο βημα, η κονσολα!
MEGADETH
Επιστροφη στη μικρη σκηνη και με αρκετα κατωτερο ηχο των προσδοκιων χιλιαδων οπαδων που περιμεναν πως και πως την επιστροφη του Dave Mustaine και των Megadeth στη χωρα μας. Πολλα λογια δεν εχω να πω καθως παραμειναμε μπροστα απο την μεγαλη σκηνη, παραδοξως  παρεα με παρα πολυ ακομα κοσμο, ωστε να λαβουμε καλες θεσεις για το επομενο συγκροτημα (ποιους αραγες?). Μου εκανε εντυπωση παντως πως στο "A tout le Monde" οι Megadeth επελεξαν την "εκδοση" του τραγουδιου με γυναικεια φωνητικα (η ομορφη Christina των Lacuna Coil στην studio εκτελεση την οποια τιμησαμε προσφατως στο SNShow). Οπως και να εχει, αδικημενοι ή μη, οι Megadeth κατα τον David Ellefson ανηκουν στην οικογενεια των Metallica καθως ο κοσμος τους αραιωνε λιγο πριν τις 21.00 κι ενω η κεντρικη σκηνη γεμιζε σιγα σιγα με πληθος τεχνικων να ετοιμαζουν τις τελευταιες λεπτομερειες.

Ο σκηνοθετης των Metallica δινει τις απαραιτητες οδηγιες στο road crew
Setlist:
Holy Wars
Hangar 18
Headcrusher
In My Darkest Hour
Skin O' My Teeth
A Tout Le Monde
Hook In Mouth
Τrust
Sweating Bullets
Symphony Of Destruction
Peace Sells
Holy Wars... Reprise

..και οι δικοι μας προετοιμαζονται!
METALLICA
Η ωρα ειναι "ξεπερασμενες" 21.30 και μετα απο αρκετα sound check των drums (αυτη η τελειομανια του Lars..), ο γνωριμος ηχος του Ennio Morricone αντηχει στη κεντρικη σκηνη του Sonisphere. Ο ηχος μεταδιδεται απο τα μεγαλα ηχεια με εκκωφαντικη ενταση και ικανοποιητικο μπασο. Οι δυο μικρες οθονες που ειδαμε στους Stone Sour και τους Slayer, φανταζουν πλεον ασημαντες μπροστα στην τεραστια κεντρικη οθονη που αναβει καθως οι Metallica εμφανιζονται επι σκηνης.

Δυνατη βροχη! Οι ομπρελες εξαφανιστηκαν με το που εσβησαν τα φωτα..
Τα πρωτα τραγουδια συνοδευονται απο πολυ δυνατη βροχη ομως κανεις δεν πτοειται! Ολοκληρη η Μαλακασα "χτυπιεται" καθως ακουγονται τα Creeping Death, For Whom The Bell Tolls (ανεκτιμητη η στιγμη του να τραγουδας με ολη τη δυναμη της φωνης σου "take a look to the sky just before you die" και να ριχνει καρεκλοποδαρα), RIDE THE LIGHTNING (στο οποιο ξεχωρισε, επιτελους, η δικαση του Lars Ulrich ο οποιος αγωνιουσε να αποφυγει το οποιοδηποτε λαθος με αποτελεσμα να ειναι χειροτερος απο το αναμενομενο), Harvester of Sorrow!

Η setlist στα χερια των Scary Greeks!
Καπου εκει, ο James Hetfield ανεβαινει στο δευτερο επιπεδο της σκηνης και γρατζουναει την κλασικη κιθαρα που εχει στηθει. Το Fade to Black ξεκινα και τα καπνογονα αναβουν. Σειρα εχουν 2 καινουρια τραγουδια τα οποια πηγαινουν πακετο στη World Magnetic Tour του συγκροτηματος, τα That Was Just Your Life και The End Of The Line ειναι καλοδεχουμενα και ανατριχιαζω για δευτερη φορα καθως ο Hetfield παιρνει το πονηρο του βλεμμα και με μπασα φωνη απαγγελει "the slave becomes the master".


Επιστροφη στο Black Album με το Sad But True, αγαπημενο του ελληνικου κοινου αλλα οχι και προσωπικο αγαπημενο, σειρα εχει το Welcome Home (Sanitarium) και ηρθε η στιγμη να τιμηθουν οι θεατες. Το πρωτο τραγουδι απο το Death Magnetic, μετα το Cyanide, το οποιο οι Metallica επαιξαν ζωντανα και το οποιο αντιπροσωπευει τα δυσκολα χρονια που περασε το συγκροτημα (εποχης St. Anger) και την ελπιδα του μελλοντος.. BBS ή πολυ απλα Broken, Beat & Scarred με τη μεγαλη οθονη να γεμιζει απο τις φατσες του καταπληκτικου και πολυ ζωντανου ελληνικου κοινου!
Ενα κοινο το οποιο ο James επαινεσε αρκετες φορες λαμβανοντας το αναμενομενο χειροκροτημα! Ενα κοινο το οποιο στην προηγουμενη παγκοσμια περιοδεια τους, ψηφιστηκε (εντελως ατυπα βεβαιως - στους κυκλους των οπαδων του συγκροτηματος) ως το πιο δυναμικο.


Οι Metallica δεν εδειξαν κανενα ελεος και η συνεχεια ηταν γεματη πονο! One (με τα ομορφα πυροτεχνουργηματα), Μaster of Puppets και.. Blackened! Οι στιγμες ηταν ανυπωτα μοναδικες.
Στη συνεχεια, και λιγο πριν το encore, ο James επεσε στα γονατα για το Nothing Else Matters με μια αρκετα προβαρισμενη στιγμη οπου η καμερα ζουμαρει στην πενα του με τα λογοτυπα των συγκροτηματων απο τη μια πλευρα και το "The Big 4" απο την αλλη. Πακετο με το NEM στην World Μagnetic Tour παει το Enter Sandman και αυτο ηταν το επομενο τραγουδι στο Sonisphere της χωρας μας.


Το encore περιλαμβανει τρια τραγουδια σε αυτη τη προβαρισμενη περιοδεια των 2 ωρων. Ξεκινησαν με το Breadfan ως τη διασκευη της βραδιας, συνεχισαν με το Motorbreath (του οποιου δεν εχω καμια απολυτως αναμνηση!) και βεβαιως ολοκληρωσαν με το Seek & Destroy.
Ηταν καλυτεροι απο το 2007? Ναι, σιγουρα. Ο James ειχε πολλα κεφια παρολο την βροχη (να υπογραμμισουμε το γεγονος οτι η μιση σκηνη βρεχοταν), ο Trujillo απεδειξε οτι πλεον ειναι ΕΝΑΣ απο τους Metallica, ο Hammett ηταν ικανοποιητικος (κανοντας 2-3 αναιτια λαθη με αποκορυφωση το γεγονος οτι το BBS σταματησε στη μεση αναγκαζοντας τον Hetfield σε απολογητικο τονο να μας πει "We need more practice on this one!") ενω ο Ulrich ηταν μαλλον κακος.
Αποκορυφωμα της βραδιας ηταν η εξαιρετη σκηνοθεσια η οποια φροντισε να γινουμε μαρτυρες της πενας του Hetfield, του "Metal up your ass" των drums του Ulrich, των παπουτσιων του Hammett, και της "γυριστρουλας" του Trujillo ενω η τεραστια φλογα στο πλάι της σκηνης μας εκαψε ολους..


Προσωπικα, περιμενα ενα δωρο στο encore, ισως με τους Metallica να καλουν επι σκηνης τους υπολοιπους Big 4 οπως εγινε στο Sonisphere της Σοφιας (προσμονη που αποδειχθηκε ουτοπικη για τα ελληνικα δεδομενα) αλλα νομιζω οτι καπου με το Ride, το Blackened, το One και το Harvester συμβιβαστηκα.  
Ηταν μια συναυλια που θα θυμαμαι για παντα? Σιγουρα οχι.


Setlist:
Ecstasy Of Gold (intro)
Creeping Death
For Whom The Bell Tolls
Ride The Lightning
Harvester Of Sorrow
Fade To Black
That Was Just Your Life
The End Of The Line
Sad But True
Welcome Home (Sanitarium)
Broken, Beat And Scarred
One
Master Of Puppets
Blackened
Nothing Else Matters
Enter Sandman
----------------------
Breadfan
Motorbreath
Seek And Destroy

Ηταν ομως ενα φεστιβαλ το οποιο δεν θα ξεχασω ποτε καθως για πρωτη φορα, και πολυ πιθανον για τελευταια (ηδη ο Mustaine ειναι "εκτος" παρεας), οι τεσσερις μεγαλυτεροι του Thrash Metal εμφανιστηκαν μαζι την ιδια ημερα - δυστυχως οχι ταυτοχρονα σε καποιο τραγουδι (πχ Am I Evil, Sonisphere Sofia) και δυστυχως για τη χωρα μας σε διαφορετικες σκηνες με διαφορετικο ηχο ο οποιος στο τελος της ημερας εκανε -μοιραιως- τη διαφορα..
Παρεα με μενα και οι υπολοιποι 25 χιλιαδες κοσμου οι οποιοι απο τις 11 το πρωι (ναι αρκετοι!) τιμησαν το φετινο Sonisphere μεχρι τις 23.30 το βραδυ οπου οι Metallica αγκαλιαστηκαν επι σκηνης αποχαιρετωντας ενα εξαιρετικο κοινο!
Ελπιδα και απαιτηση την επομενη φορα οι ιθυνοντες να παρουν ενα μικρο μαθημα απο τους συναδελφους τους στη Βουλγαρια και να μας χαρισουν ενα φανταστικο διημερο με περισσοτερα συγκροτηματα σε καλυτερο κοστος.
Καποια στιγμη οι πονηροι θα σταματησουν να εχουν κερδος..

Οπως και να εχει,
Ειναι αληθεια.. υπαρχει ακομα αυτη η μουσικη.. που ακουγεται μονο δυνατα..

Metal up that ass!

Οι Big 4 επι σκηνης, δυστυχως οχι στο Ελληνικο Sonisphere..

edit: Για τις φωτογραφιες του review εχει χρησιμοποιηθει το iPhone 3GS του συγγραφεα με εξαιρεση αυτες των Metallica οι οποιες εχουν παρθει απο το επισημο group του συγκροτηματος στο Facebook.
edit 1: Οι setlist εχουν παρθει αυτουσιες απο το Rocking.gr

Bookmark and Share

0 scary σχόλια:

Διαδωσε το

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More