Yes Man (2008)

Τίτλος: Yes Man (Ναι σε όλα)
Κατηγορία: Κωμωδία
Σκηνοθέτης: Peyton Reed
Πρωταγωνιστές: Jim Carrey, Zooey Deschanel, Bradley Cooper, John Michael Higgins, Rhys Darby
Διάρκεια: 104'
Εταιρία παραγωγής: Heyday Films, Village Roadshow Pictures, Warner Bros. Pictures, The Zanuck Company
Έτος παραγωγής: 2008
Βαθμολογία S.G. (IMDb): 5,5(7,2)

Με λίγα λόγια

Ένας υπάλληλος τραπέζης έχει συνηθίσει να απαντάει με όχι σε πολλές εκφάνσεις της ζωής του' από τις εγκρίσεις δανείων έως τους κολλητούς του. Ένα σεμινάριο με κύριο θέμα το "ΝΑΙ" θα αλλάξει την ζωή του. Σύντομα όμως θα καταλάβει πως η θετική απόκριση σε όλες τις προκλήσεις που εμφανίζονται μπροστά του, μόνο σε καλό δεν μπορεί να βγει.

Άχρηστες πληροφορίες

Με κόστος παραγωγής που άγγιξε τα 70 εκ. δολάρια και με έσοδα τα οποία το έχουν υπερκαλύψει, το σενάριο της ταινίας βασίζεται σε ένα (αυτό)βιογραφικό βιβλίο του Βρετανού συγγραφέα Ντάνι Γουάλας, ο οποίος για 6 μήνες έλεγε «ναι» στα πάντα. Ο Jim Carrey όντως πήδηξε στη σκηνή του μπάντζι τζάμπινγκ ο ίδιος! Σε άλλη σκηνή, πάντως, έσπασε τα πλευρά του! Αρχικά, για το ρόλο που υποδύεται ο Jim Carrey είχε επιλεγεί ο Jack Black. Αυτή είναι η μόλις 4η μεγάλου μήκους ταινία που σκηνοθετεί ο Peyton Reed. Έχουν προηγηθεί: «Πυρετός της νίκης, Ο» (Bring it on, 2000), «Κάτω ο έρωτας» (Down with love, 2003) και «Τα χαλάσαμε» (The break up, 2006).

Σκηνοθεσία

Ο κυρίως τηλεοπτικός Peyton Reed σκηνοθετεί την επιστροφή του Jim Carrey στην μεγάλη οθόνη έπειτα από το ενδιαφέρον αλλά μέτριο "Number 23" του 2007. Η σκηνοθεσία είναι ελλιπής και αδιάφορη καθώς θα γίνουμε μάρτυρες συνέχων κουραστικών κοντινών πλανών και γρήγορων εναλλαγών στους διαλόγους ενώ συνολικά δεν θα αποφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η φωτογραφία δεν θα φανεί αλάνθαστη (με χαρακτηριστικά κάποια κοντινά πλάνα των πρωταγωνιστών) ενώ οι διάλογοι είναι μάλλον ικανοποιητικοί προσφέροντας χαμογέλα αλλά όχι γέλια κάτι το οποίο παραξενεύει καθώς η παρούσα είναι καθαρά κωμική. Οι 2-3 σκηνές οπού τα οπτικά εφέ ήταν απαραίτητα θα απογοητεύσουν οικτρά και θα θυμίσουν ταινίες του 1960/70 με τα περίφημα κινούμενα κάδρα - ζωγραφιές γύρω από ακίνητα αυτοκίνητα που ήταν "εν κινήσει". Ξεχωρίζει σίγουρα η ιδέα πάνω στην οποία βασίστηκε το σενάριο και η οποία πραγματεύεται μία αλήθεια που λίγοι από εμάς τολμάμε να αντιμετωπίσουμε.

Ερμηνεία

Πρωταγωνιστής ο Jim Carrey στον ρόλο του Carl Allen, ενός μεσήλικα τραπεζικού που του οποίου η άρνηση έχει γίνει τρόπος ζωής. Βλέπετε, ο Carl -με πρόφαση τα "σπουδαία" πράγματα που έχει να κάνει (που στην ουσία είναι να δει κάποια ταινία στο σπίτι μόνος του)- αποφεύγει τους φίλους του και παραμένει εντός μίας ψευδαίσθησης που του επιτρέπει να αποφεύγει έντεχνα την αληθινή ζωή τριγύρω του. Βαθύ αίτιο αυτής της στάσης ζωής αποτελεί ο χωρισμός με την πρώην του αλλά και η ίδια η δουλεία του. Ένα σεμινάριο για τους ανθρώπους του "ΝΑΙ" θα του αλλάξει την ζωή. Θα κάνει πράγματα που πότε δεν φαντάστηκε πριν, θα μπλεχτεί σε περίεργες καταστάσεις και θα γνωρίσει έναν νέο έρωτα. Σταματώντας να απογοητεύει τους φίλους του, θα καταλάβει με έναν απότομο και βάναυσο τρόπο πως τελικά το "ΝΑΙ" πρέπει να έχει κάποια όρια και μία δόση αλήθειας. Ο Carrey θα πείσει στην μετάβαση αυτή ενώ θα δώσει ρέστα στις ελάχιστες άκρως κωμικές σκηνές. Έχοντας καλύτερες ερμηνείες στο παρελθόν του, η παρούσα θα αποτελέσει μία μάλλον ασήμαντη σελίδα στο βιβλίο του, κυρίως λόγω της κακής σκηνοθεσίας η οποία δεν θα καταφέρει να αναδείξει τις ικανότητες των πρωταγωνιστών. Είναι άξιο αναφοράς όμως, το γεγονός ότι ο Carrey καταφέρνει για άλλη μία φόρα να συνδυάσει με εκπληκτικό τρόπο τα κωμικά και τα δραματικά στοιχεία του ρόλου του.

Νέος έρωτας του Carl, είναι η ήδη "τρελή" Allison την οποία υποδύεται η Zooey Deschanel. Ευχάριστη παρουσία, φρεσκάδα και μία δόση τρέλας που θα πείσει τον θεατή. Αρκετά καλή στο μεγαλύτερο κομμάτι του ρόλου της, ιδιαιτέρως στο δραματικό, θα σταθεί επάξια δίπλα στον Carrey δημιουργώντας όμως την εντύπωση ότι χρειαζόταν το "κάτι παραπάνω" για ένα καλύτερο αποτέλεσμα (ίσως σε αυτό φταίει και η σκηνοθεσία). Ωραία κάδρα, υπέροχες σκηνές και σίγουρα ένα "συν" στο σύνολο.

Ήταν καλοί οι ηθοποιοί που ερμήνευαν τους κολλητούς του πρωταγωνιστή, όμως προσωπικά πιστεύω ότι ξεχώρισε ο Rhys Darby ως Norman, το αφεντικό του Carl στην τράπεζα. Απίστευτος χαρακτήρας εκ σεναρίου οδηγεί σε μία πραγματικά απίστευτη ερμηνεία, ακόμα πιο αστεία κι από του πρωταγωνιστή. Ο Darby καταφέρνει να επεξεργαστεί ένα "φυτό-σινεφίλ-είδες" μείγμα και να αποφύγει με αρκετή άνεση, να "κάψει" τον χαρακτήρα του. Το εκπληκτικό? Είναι η πρώτη μόλις ταινία για τον τρελό αυτόν 35αρη από την Νέα Ζηλανδία!

Εν κατακλείδι

Το 1997 απολαύσαμε τον Carrey στο "Liar Liar" ως δικηγόρο που δεν μπορούσε να πει άλλο ψέματα. Το 2009 ο κωμικός αυτός ηθοποιός επιστρέφει ως τραπεζικός που δεν μπορεί να πει "όχι". Οι αναμνήσεις των κωμικών ταινιών του θα αναδυθούν στην επιφάνεια σαν τον Παπανικολή μπροστά στα ματιά σας και εάν δεν σας πιάσει μία δόση μελαγχολίας που ο χρόνος κυλάει τόσο γρήγορα, ίσως συνειδητοποιήσετε ότι ο κύριος ούτος μάλλον μεγάλωσε υπερβολικά για τέτοιου είδους ερμηνείες. Το σενάριο της παρούσης είναι πραγματικά ευρηματικό και ευφυές και σίγουρα θα οδηγήσει αρκετούς από εσάς σε σκέψεις περαιτέρω, κυρίως όσον αφόρα τον σημερινό τρόπο ζωής, την αποξένωση κατά επιθυμία, την αποξένωση κατά παράδοση και την έντονη ανάγκη για επικοινωνία, άγγιγμα και κατανόηση. Ίσως εάν το πιάτο συνοδευόταν από φρέσκια, πρωτότυπη και εύγεστη σκηνοθεσία..

Για τους λάτρεις τους Τζιμάκου (όχι του Πανούση), μία μπερδεμένη ταινία που δεν θα απογοητεύσει εάν την δείτε αλλά δεν θα χάσετε και τίποτα εάν την προσπεράσετε, τίποτα παραπάνω από 5,5/10 -κυρίως λόγω του σεναρίου-, μακριά από το υπερβολικό 7,2/10 του IMDb.

Δείγμα διαλόγων

Norman: We! Are! Sparta! 

edit: Στα πλαισια συνεργασιας του συγγραφεα με το Cinemascope.gr

(Χρόνια πολλά Μελίνα!)

Posted in: reviews: Cinema