Saw V (2008)

Τίτλος: Saw V (Σε βλέπω 5)

Κατηγορία: θρίλερ

Πρωταγωνιστές: Costas Mandylor, Tobin Bell, Scott Patterson

Διάρκεια: 92'

Εταιρία παραγωγής: 2008

Έτος παραγωγής: Twisted Pictures

Βαθμολογία S.G. (IMDb): 4 (5,9)

Με λίγα λόγια

Η ιστορία τραβιέται από το μανίκι, τεντώνεται και βγάζει μία ακόμα συνέχεια επί μεγάλης οθόνης.

Άχρηστες πληροφορίες

Το κόστος παραγωγής δεν ξεπέρασε τα μόλις 11 εκ. δολάρια. Λέγεται πως αυτή είναι η προτελευταία ταινία της σειράς και ότι θα ακολουθήσει άλλη μία που θα ολοκληρώσει όλα κομμάτια που έχουν μείνει κενά. Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στο Τορόντο, στον Καναδά. Αυτή είναι η πρώτη σκηνοθετική απόπειρα του David Hackl ο οποίος ήταν διευθυντής παραγωγής σε όλα τα «Saw» πλην του πρώτου. Ο Costas Mandylor που ουσιαστικά πρωταγωνιστεί στην ταινία, είναι ελληνικής καταγωγής.

 

Σκηνοθεσία

Δεν ξέρω πως τα καταφέρνω και τελευταία επιλέγω ταινίες από newbies - σκηνοθέτες. Το ακόμα χειρότερο είναι πως στην παρούσα ταινία, η σκηνοθεσία είναι το μικρότερο από τα προβλήματα. Βλέπετε, η σκηνοθεσία του Hackl είναι όντως σκοτεινή, μυστηριώδης και σε κάποιες στιγμές ίσως θυμίσει κάτι από θρίλερ. Η φωτογραφία είναι εξαιρετική και σίγουρα αναδεικνύει τα 11 εκ. του budget. Αυτό όμως που ξεπερνάει κάθε φαντασία είναι η συνεργασία της παραγωγής με την εταιρεία Heinz και την απίστευτη ποσότητα κέτσαπ που ξεπετάγεται μπρος στα ματάκια μας. Και δυστυχώς, χρησιμοποιώ την δύναμη της ειρωνείας. Το 5ο έργο ονόματι Saw, δεν θα θυμίσει τίποτα, μα ΤΙΠΟΤΑ, από τα άξια πρώτα δύο (2004 & 2005). Είναι μακράν το χειρότερό της εξαλογίας (καθώς θα περιμένουμε ένα ακόμα μαρτύριο του χρόνου) αλλά και το πιο παιδικό από όλα. Ο σχεδιασμός 1-2 παγίδων είναι καλός ενώ το σύνολο των εφέ θα θυμίσει B-movies (και σε αυτή την περίπτωση δεν ισχύει η περίφημη φράση του Σιάμαλαν, "ήθελα να κάνω μία κακή ταινία" - εδώ, η ταινία είναι κακή χωρίς πρόθεση).

 

Ερμηνείες

Πρωταγωνιστής ο δικός μας Κώστας Mandylor (σταθερή παρουσία στα Saw) στον γνωστό ρόλο του μπάτσου για μπάτσες. Βαρύς, ασήκωτος και πλαστικός. Μονότονη ερμηνεία χωρίς καμμία έκρηξη η έστω στιγμή αναλαμπής. Μαζί του, ο Scott Patterson (ο τύπος με το καπέλο και το καφέ στα τηλεοπτικά Gilmore Girls) ο οποίος δυστυχώς δεν σώζει την κατάσταση. Η αλήθεια είναι πως θα ξεχωρίσουν 1-2 σκηνές που δεν θα εντυπωσιάσει αλλά θα προκαλέσει αστείρευτο γέλιο καθώς η έρευνα του όσον αφόρα τον "κακό" της υπόθεσης, που προχώρα με ταχύτητα νήπιου, τελειώνει σε κάθε σκηνή με ένα αδικαιολόγητο μουρμουρητό και "διάλογο στον καθρέφτη" - κοινώς, μιλάει μόνος του με τον εαυτό του και εμείς καλούμαστε να το αντέξουμε και αυτό.

 

Στο θετικό της υπόθεσης, ο Βρετανός Carlo Rota (τον θυμόμαστε από το τηλεοπτικό "24") στον ρόλο ενός θύματος. Οξύς, καυστικός με το γνωστό του ύφος, δυστυχώς δεν "κρατάει" αρκετά. Οι κούκλες Julie Benz και Meegan Good ομορφαίνουν τα λιγοστά κάδρα που τους αναλογούν.

 

Α! υπάρχει ακόμα και ο Tobin Bell, ο περίφημος Jigsaw. Μπορεί να έχει πεθάνει εδώ και 2 ταινίες, αλλά από ότι φαίνεται το "φάντασμα" του πλανάται στα σκηνικά. Αρκετά καλή η παρουσία του, στις "ζωντανές" σκηνές, σίγουρα προσθέτει στο σύνολο καθώς είναι αδύνατον να αφαιρέσει κάτι παραπάνω.

 

 Εν κατακλείδι

Το 2004, όταν βγήκε το πρώτο Saw, όλος ο κόσμος μιλούσε για την ανατρεπτικότατα, την πλουσιοπάροχη βία αλλά και τις ανατριχιαστικές "παγίδες" που γοήτευσαν τα νοσηρά μυαλά εκείνης της περιόδου, ιδιαίτερα στην Αμερική. Γρήγορα έγινε τόσο αγαπητή, ώστε χιλιάδες κουκλιά Jigsaw πουλήθηκαν ανά τον πλανήτη. Τέσσερα (4) ολόκληρα έργα μετά, η κατάσταση έχει δραματικά αλλάξει. Τα θετικά στοιχεία του πρώτου Saw, αλλά και του άξιου δεύτερου, έχουν πια χαθεί. Το αίμα έγινε κέτσαπ, οι παγίδες όχι τόσο ανατρεπτικές ενώ οι ερμηνείες έπεσαν στο επίπεδο ερωτικής ταινίας (από αυτές που έχουν και μία στοιχειώδη υπόθεση). Είναι απολύτως σίγουρο ότι θα απογοητεύσει το σύνολο των θεατών που θα τολμήσουν να την τιμήσουν, ιδιαιτέρως όσους είναι φαν του ονόματος και των προηγούμενων. Το κακό είναι, πως θα αναγκαστείτε να την δείτε, αν ανήκετε στην προηγούμενη κατηγορία, καθώς ήδη ετοιμάζεται το τελευταίο μέρος της 6λογιας οπού πλέον το "μυστήριο" αποκαλύπτεται.
Για να είμαι απολύτως δίκαιος όμως, πρέπει να σταθώ και να τονίσω ότι η τελευταία σκηνή του έργου, το τέλος του δηλαδή, είναι πραγματικά κα-τα-πλη-κτι-κη και απολύτως ανατρεπτική, θυμίζοντας κάτι από τις παλαιές ήμερες δόξας. Όμως, μία σκηνή δεν μπορεί να χαρακτηρίσει το σύνολο - δυστυχώς.


Τραβηγμένο από τα μαλλιά σαν μία άγρια γυναίκα ενός άγριου κυνηγού την εποχή των δεινόσαυρων και της ανακάλυψης της φωτιάς, συνίσταται για νεαρές και μόνο ηλικίες, κατά προτίμηση μετά παρέας και αρκετού αλκοόλ. Τίποτα παραπάνω από 4/10 για μία ταινία - απογοήτευση για το "βαρύ" όνομα που κουβάλα (τουλάχιστον για τους οπαδούς της). Το IMDb και οι χρηστές του, αποδίδουν ένα γενναιόδωρο 5,9/10

Δείγμα διαλόγων

Jigsaw: Hello, Agent Strahm. If you're hearing this, then you've finally found what you've been looking for. But is the discovery of my body enough? Or will your insatiable hunger to uncover the truth push you deeper into the abyss? Heed my warning: do not proceed. For this room can either be you sanctuary, or it can be your grave. The choice is yours.
Agent Strahm: Fuck you.

edit: Στα πλαίσια συνεργασίας του συγγραφέα με το Cinemascope.

Posted in: reviews: Cinema