Red Cliff [Chi bi (2008)]

Δυο Βασιλεια της Κινας θα ενωσουν τις δυναμεις τους απεναντι σε εναν μοχθηρο Πρωθυπουργο που θελει την κυριαρχια και των 3 αρχαιων Βασιλειων της χωρας. Ολα θα κριθουν στην μεγαλη μαχη του Κοκκινου Γκρεμου (Red Cliff)..

O βιρτουοζος σκηνοθετης John Woo επιστρεφει στις μεγαλες οθονες. Αυτο απο μονο του αποτελει ειδηση. Ειδηση αποτελει επισης το γεγονος οτι αποφασισε να ασχοληθει με την παραδοση της "μητερας" πατριδας. Το Red Cliff (Chi Bi ειναι ο πρωτοτυπος τιτλος) συνδυαζει την παραδοση της χιλιοειπωμενης Κινεζικης ιστοριας - πλεον την εχουμε μαθει απ'εξω και ανακατωτα με τοσες ταινιες του ειδους - με τις μεθοδους του Δυτικου πολιτισμου. Εξηγουμαι αμεσως. 

Η σκηνοθεσια ειναι ομορφη οπως αρμοζει σε εναν τοσο υπεροχο πολιτισμο. Εχει καποια μαγευτικα πλανα ενω δεν λειπουν οι κοντινες ληψεις οπου χρειαζεται, με εμφαση κυριως στην δραση αλλα και στα σημεια οπου εισερχεται καποιο υποτυπωδες ιχνος χιουμορ. Γενικα θα λεγαμε πως ειναι ικανοποιητικη, χωρις ομως να λειπουν τα μελανα σημεια.. Πολλες αλλαγες σκηνων γινονται με βαρβαρο "δυτικο" τροπο ο οποιος πραγματικα ξενιζει τον θεατη, ειδικα αν εχει δει 1-2 παλαιοτερες παρομοιες ταινιες. Υπαρχουν καποια αχρειαστα κομματια στο σεναριο τα οποια θα κουρασουν λιγο ενω η "δυτικη" πνοη δεν θα κρυφτει καθ'ολη την διαρκεια της ιστοριας. Τα κουστουμια ειναι πανεμορφα οπως επισης και το μακιγιαζ. Ξεχωριζουν οι διαλογοι (οσο μπορει να γινει αυτο μεσω μεταφρασης..) οι οποιοι ειναι λιτοι και εξυπνοι, με καποια στοιχεια χιουμορ τα οποια ομως θα δεσουν ομορφα με το συνολο.  Ξεχωριζει η υπεροχη μουσικη συνοδεια του Tarô Iwashiro, η οποια σε καποιες σκηνες γινεται υπερβολικα κουραστικη και υπνωτικη.

Ερμηνειες δεν γινεται να ξεχωρισουν καθως οι πρωταγωνιστες ειναι πολλοι και οι ρολοι παρομοιοι! (κατι σαν τον Αρχοντα των Δακτυλιδιων..). Ειναι γεγονος ομως οτι στο συνολο τους θα δεσουν μια ανομοια ομαδα συνδυαζοντας τα στοιχεια της δρασης και του ηρωισμου με το ακινδυνο φλερτ και τα φιλικα "πειραγματα". Σιγουρα καποιοι ηθοποιοι θα ξεχωρισουν για τις πραγματικα δυναμικες και γεματες κυρος ερμηνειες των, ενω οι ομορφες παρουσιες δεν θα λειψουν σε κανεναν. 

Η ταινια ειναι μια ακομα απο το συνολο. Βασικα, δυο. Δυο καθως μολις η συγκεκριμενη ταινια κλεισει τις 2 ωρες θα δουμε ενα μεγαλο "..to be continued" στις οθονες μας. Ο μεγαλος πολεμος, οπου οδηγει το σεναριο, θα γινει στο δευτερο μερος της ταινιας που μαλλον θα κυκλοφορησει τον Ιανουαριο του 2009. Οσοι μπηκαν στον κοπο να δουν την ταινια ηδη, υπομονη. Για τους υπολοιπους, σιγουρα θα αντεξετε την αναμονη. 

Δεν θα καταφερει να προσφερει κατι το καινουριο ή το πρωτοτυπο. Η ιστορια επαναλαμβανεται και αναρωτιεται κανεις πως αισθανονται οι συγχρονοι Κινεζοι για την υπερ-εκμεταλλευση του πολιτισμου τους. Εαν καποτε, το μαυρο προβατο της Κινας ηταν ο Τζακι Τσαν, αναριωτιεμαι τι θα γινει με το μονοπατι που εδειξε στους ομοιους του. Σιγουρα μια ταινια δεν θα φερει την καταστροφη, ομως οπως και στην αμερικανοποιηση της Ελληνικης ιστοριας, κατι ξεφευγει εδω. 

Για τους λατρεις της ιστοριας και των πραγματικων ηρωων, για αυτους που μπορουν και περιμενουν, για τους Κινεζους που τρωνε στα McDonalds και για οσους Ελληνες λατρεψαν την Ωραια Ελενη στις σκοτεινες αιθουσες, τιποτα παραπανω απο το 6/10 εν αντιθεσει με το ενθουσιωδες 7,1/10 του IMDb και των μολις 1600 χρηστων που εχουν ψηφισει μεχρι στιγμης.

Δειγμα διαλογων:

Liu Bei: Truth and illusion are often disguised as each other, Cao Cao likes to play this game, both with friends and foes. 

Posted in: reviews: Cinema