Deception (2008)

Ενας ασημαντος λογιστης χωρις ζωη, γνωριζει εναν δικηγορο ο οποιος θα τον μυησει σε ενα sex club γνωστο ως "Η Λιστα". Σε αυτον τον ολοκαινουριο κοσμο, ο λογιστης συντομα θα αποτελεσει τον πρωταρχικο υποπτο για την εξαφανιση μιας γυναικας που μοιραστηκαν ενα δωματιο ξενοδοχειο ενω θα μπλεχτει με μια απατη πολλων εκατομμυριων δολαριων..

Αυτή είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία που σκηνοθετεί ο Ελβετός Marcel Langenegger. Αυτή είναι επίσης η πρώτη κινηματογραφική δουλειά που χρηματοδότησε η εταιρεία παραγωγής Seed Productions συμφερόντων Hugh Jackman. Με κοστος παραγωγης τα 25 εκ. δολαρια, οι εισπραξεις δεν ειναι πολυ θερμες μεχρι στιγμης καθως αποτυγχανουν να καλυψουν το αρχικο κοστος.

Η ταινια αυτη θα μπορουσε να χωριστει σε 4 μερη. Μεχρι την πρωτη ωρα, η σκηνοθεσια ειναι πραγματικα αψογη με πανεμορφα πλανα, zoom-in στις ερμηνειες και τα προσωπα των ηθοποιων, καλη φωτογραφια και εξυπνους διαλογους που υποστηριζουν μια πραγματικα πανεξυπνη ιδεα που βασανιζει το σεναριο. Καπου εκει, ολα γινονται μονοτονα και προβλεψιμα. Στην συνεχεια κατορθωνει να προσφερει καποιες ανατροπες οπως και στο πρωτο μερος, αλλα δυστυχως το τελος μονο αστειο μπορει να χαρακτηριστει. Ξεχωριζει η μουσικη συνοδεια της ταινιας η οποια δινει ενα κυρος στο συνολο ενω ειναι ακρως απαραιτητη σε ορισμενες σκηνες. Υπευθυνος για αυτο ειναι ο κυριος Ramin Djawadi (Prison Break, Iron Man (2008) κτλ).

Πρωταγωνιστης ο master Ewan McGregor στον ρολο του Jonathan McQuarry. Θα πεισει στο βαρετο και μονοτονο μερος της ζωης του λογιστη που υποδυεται με καποιες δυναμικες εκρηξεις που διαταρασσουν μια παθητικη, οπως το απαιτει ο ρολος, ερμηνεια. Ειναι καταπληκτικος στην μεταβαση του χαρακτηρα του σε τρελο party animal ενω συνολικα θα χαρακτηριστει απο μια αυθεντικη πνοη τοσο στις κινησεις οσο και στις εκφρασεις προσωπου (καταπληκτικες οι "ντροπαλες" στιγμες του).

Στο αντιπαλο στρατοπεδο, ο Hugh Jackman - λιγο πριν βγει στις αιθουσες το Wolverine (2009) - αναλαμβανει τον ρολο του μυστηριωδους δικηγορου Wyatt Bose. Η αρχικη σκηνη με τον πρωταγωνιστη ειναι απολαυστικη. Θα δεσει με το υπολοιπο καστ, ενω συνολικα η ερμηνεια του θα πεισει ως πανουργος, πανεξυπνος, απειλητικος, δολοφονικος, απληστος, ερωτικος, σκιωδης χαρακτηρας. Οι σκηνες στην Μαδριτη αποτελουν ισως την κορυφαια ερμηνευτικα στιγμη.

Η Michelle Williams πεταξε δοντι και απο ατιθαση εφηβος του Dawson's Creek, μας συστηνει την S, τον χαρακτηρα της. Ειναι πανεμορφη και θα γεμισει πολλα καδρα. Καποιες φορες η σιωπη ειναι χρυσος, και αυτο γινεται φανερο αρκετες φορες κατα την διαρκεια της ταινιας, κατι το οποιο θα θυμισει εκεινη την εφηβο του Dawson's. Θα πεισει ως ομορφη και αφελης, ερωτικη και πονηρη, προδοτρα και προδομενη αλλα και κυριως ως ερωτευμενη. Η σκηνη του τελους ειναι πραγματικα ατυχης και σιγουρα δεν ταιριαζει με το υπολοιπο μερος, κατι που θα αδικησει την ερμηνεια της.

Γενικα, η ταινια τουτη διαπραγματευεται ενα αυθεντικο και πρωτοτυπο σεναριο το οποιο ομως χρειαζοταν περισσοτερη δουλεια. Απο απροβλεπτη και γεματη ανατροπες, καταντα ως τελειως προβλεψιμη και φλερταρει με το αισθημα της βαρεμαρας.

Καπου εκει, καλουνται οι τοτε εφηβοι, οι οπαδοι των "κλαμπς", οι ρομαντικοι, οι νομικοι και οι αριθμολαγνοι να δουν μια ταινια που δεν θα ξεφυγει απο την μετριοτητα, αν και θα μπορουσε να πραξει ουτο παρα πολυ ανετα, λαμβανοντας μεχρι 6/10 (κυριως για τις καλες στιγμες που προσφερει) πολυ κοντα με το 5,8/10 του ΙMDb.

Posted in: reviews: Cinema