We Own the Night (2007)

Δυο αδελφοι εχουν επιλεξει δυο διαφορετικα μονοπατια στην ζωη τους. Ο ενας αστυνομικος ακολουθωντας τα χναρια του πατερα του (Joe) ενω ο αλλος (Bobby) μπλεγμενος στα υπογεια της νυχτας, μανατζερ σε ενα κλαμπ. Οι δυο αδελφοι στην πορεια θα βρουν πολλα περισσοτερα κοινα απο οτι φανταζοντουσαν καθως θα βρεθουν αντιμετωποι με την Ρωσσικη μαφια που απειλει την οικογενεια τους..

Ο σκηνοθετης και σεναριογραφος James Gray βαδιζει, ολιγον σαν μεθυσμενος, πανω στα αποτυπωματα που εχουν αφησει επικες ταινιες του ειδους (αστυνομικη, οικογενειακο δραμα) οπως "Ο Νονος", "The Departed", "Carlito's Way" κτλ. Προσπαθει να δωσει μια φρεσκια πνοη με αυτη την ταινια, ομως παγιδευεται αναμεσα στις σκηνοθετικες δεξιοτεχνιες του και στην εξισορροπηση των ερμηνειων απο τους πολυ καλους ηθοποιους που εχει προσλαβει.

Η σκηνοθεσια ειναι κοινη στο μεγαλυτερο κομματι του εργου, αλλα σε ορισμενες σκηνες ειναι αρκετα ευρηματικη και ιδιαιτερως ενδιαφερουσα με γρηγορα γυρισματα και αριστουργηματικη φωτογραφια μεταφεροντας, χωρις απωλειες, το περιβαλλον που δρα ο ηρωας (πχ σκηνη με καταδιωξη αυτοκινητων, σκηνη τελους). Οι διαλλογοι δεν ξεχωριζουν ιδιαιτερα, ουτε και η σκηνογραφια (εκτος απο καποιες σκηνες οπως προανεφερα).

Τα εφε (εικονας και ηχου) ειναι καλα, και ξεχωριζουν καποιες (λιγες δυστυχως) σκηνες οι οποιες θαρρεις πως ειχαν την βοηθεια καποιου σκηνοθετικου τερατος του Χολυγουντ, καθως μοιαζουν σαν απο αλλη ταινια. Ισως εαν ο σκηνοθετης επελεγε να γυρισει ολοκληρη την ταινια με αυτη την μεθοδο και ελευθερια, να ειχαμε εντελως διαφορετικο αποτελεσμα.

Ο Joaquin Phoenix (Robert 'Bobby' Green) εναρμονιζεται στο συνολο και δυστυχως δεν καταφερνει να ξεχωρισει ιδιαιτερα, εκτος 1-2 σκηνων οπου μας θυμιζει τις ταινιες οπου ελαμψε το αστρο του. Ειναι κριμα καθως ολοκληρη η ταινια περιστρεφεται γυρω απο τον χαρακτηρα του. Θα περιμενε κανεις, ο χαρακτηρας του να ηταν τουλαχιστον πιο καλογραμμενος ωστε να του δωθει η ευκαιρια να αναδειξει το ταλεντο του. Πειθει ομως αρκετα ως το μαυρο προβατο της οικογενειας και ως εν δυναμει μαφιοζος - αστυνομικος (το μεγα διλημμα του ηρωα).

Ο Robert Duvall (Deputy Chief Albert 'Bert' Grusinsky), ο πατερας των 2 αδελφων, φαινεται κουρασμενος και μακρια απο τις καλες ερμηνειες του παρελθοντος. Ο χαρακτηρας του δεν εχει ιδιαιτερες απαιτησεις και ισως αυτος ειναι και ο λογος που κρινεται ικανοποιητικος.

Ο Mark Wahlberg (Capt. Joseph 'Joe' Grusinsky) ως ο γιος - υποδειγμα που θα ηθελε ο καθε γονεας, πειθει εκ φυσιογνωμιας και μονο. Ο χαρακτηρας του δεν εχει ιδιαιτερη ουσιαστικη συμμετοχη στην ταινια (αυτο ηταν εκπληξη!) και φυσικα δεν προλαβαινει να ξεχωρισει. Μια συμπαθητικη συμμετοχη.

Το αστερι της ταινιας ειναι γενους θηλυκου και δεν ειναι καν "ηθοποιος". Η Eva Mendes (Amada Juarez), ομορφαινει το καδρο σε καθε σκηνη που συμμετεχει και βοηθα στην ομαλοτερη ροη της ταινιας, αποτρεποντας την απο το να γινει κουραστικη. Ξεχωριζει (φυσικα, φυσικα!) η εναρκτηρια σκηνη με τον αγαπημενο της Bobby και τον τυχερο καναπε!

Η ταινια εχει ιδιαιτερως μεγαλη διαρκεια (κοντα στις 2 ωρες) και δινει την εντυπωση οτι διαρκει ακομα περισσοτερο. Αυτο συμβαινει γιατι ο σκηνοθετης εχει επιλεξει να χτισει τους χαρακτηρες του εντος της ταινιας αντι ισως να εισαγει καποια στοιχεια με μια αναδρομικη μεθοδο (πχ flashback). Ο καθε ενας χαρακτηρας αναλυεται ιδιαιτερως και ο θεατης εχει την δυνατοτητα να τους γνωρισει αρκετα καλα αφαιρωντας την πιθανοτητα αναπαντητων ερωτηματων. Καποιος θα το εκτιμησει ενω καποιος αλλος θα μπορουσε να το βρει αρκετα κουραστικο.

Η Eva Mendes, οι 2-3 αριστες σκηνες και η επιλογη του σκηνοθετη να αναπτυξει τους χαρακτηρες εντος των οριων της ταινιας, σωζουν την ταινια απο την μετριοτητα και προσθετουν τον μισο βαθμο στο συνολικο 6,5/10 που πιστευω οτι της αρμοζει - εν αντιθεσει με το IMDb που γενναιοδωρα της αποδιδει 7,2/10.

Posted in: reviews: Cinema