Michael Clayton (2007)

Ο μεσηλικας δικηγορος Michael Clayton ειναι ενας "μεσαζοντας", ενας "καθαριστης" βρωμικων υποθεσεων μιας μεγαλης φιρμας δικηγορων της Νεας Υορκης (ΗΠΑ). Η προσωπικη του ζωη ειναι ασταθη και γεματη προβληματα εχοντας αντιμετωπισει ενα διαζυγιο, μεγαλωνοντας ενα παιδι μονος του και εχοντας εναν αδελφο με μεγαλα χρεη ενω ο ιδιος ειναι εθισμενος στην χαρτοπαιξια. Ενω η καριερα του οδηγει στο πουθενα, και ενω ο ιδιος ειναι κουρασμενος απο το να καθαριζει για τους αλλους, ενας παλαιος φιλος του, ο Arthur Edens δουλευει σε μια σημαντικη υποθεση για 8 ολοκληρα χρονια που δεν οδηγει πουθενα. Προσθετοντας και την αστατη συμπεριφορα του, ο Michael Clayton καλειται να καθαρισει το προβλημα. Βουτωντας ολο και πιο βαθια στην υποθεση αυτη, ο Michael Clayton θα δει πως εχει γερα θεμελια. Αυτο ομως θα τον καταστησει στοχο. Οπως και τον φιλο του..

Η ταινια μου εχει αφησει αναμεικτα αισθηματα. Προκειται για ενα δραμα / πολιτικο θριλερ. Μας καλει στον κοσμο των παιχνιδιων κατω του τραπεζιου, των μεγαλων νομικων γραφειων και των πολυεθνικων εταιρειων. Στον κοσμο της στρατηγικης και των διπλωματικων κινησεων βασισμενων οχι στον νομο, οπως θα οφειλαν, αλλα στον απωτερο τελικο στοχο, χωρις ηθικες αναστολες.

Η πλοκη θα μπορουσε να ειναι καλυτερη καθως μερικες σκηνες ειναι "εκτος ταχυτητας" ενω ολο το χρονοδιαγραμμα της ταινιας, που κατα την γνωμη μου προκειται για μια κακη απομιμηση του αριστουργηματος "Memento" και του πολυ καλου "The Insider", θα μπορουσε να εχει προσαρμοστει για πιο ευκολη καταναλωση ή τουλαχιστον για να αποκτησει την δικη του ταυτοτητα.

Τα πρωτα 20 λεπτα σε οδηγουν στον βυθο της θαλασσας, καθως δεν υπαρχει ουτε ενα στοιχειο απο το οποιο θα μπορουσες να πιαστεις και να μπεις στο κλιμα της ταινιας. Θα ελεγε κανεις οτι και ολοκληρη η ταινια ειναι κακογραμμενη, στην προσπαθεια της να ξεχωρισει ισως, μεχρι και το τελος της πρωτης ωρας (η συνολικη διαρκεια αγγιζει τις 2 ωρες).

Αυτο που μου εμεινε απο την ταινια ειναι η καταπληκτικη φωτογραφια. Θαρρεις πως ολες οι σκηνες ειναι γυρισμενες με τις ιδανικες συνθηκες. Δυστυχως ομως η σκηνοθεσια υστερει να ακολουθησει, με αποτομες και δοκιμασμενες μεταβασεις απο την μια σκηνη στην αλλη.

Μου εκανε εντυπωση στο πρωτο μερος της ταινιας ο χαρακτηρας του Arthur Edens. Ο Tom Wilkinson ειναι πραγματικα καταπληκτικος στον ασταθη ψυχολογικα αυτον ρολο. Πειθει τοσο ως προς την ερμηνεια και την διατυπωση των διαλογων οσο και στην κινησιολογια.

Στο δευτερο μισο, την σκυταλη παιρνει ο George Clooney που καταφερνει να ζωντανεψει τον χαρακτηρα του και σου δινει την εντυπωση πως αφηνει τον εαυτο του ελευθερο να νοιωσει και να δωσει την δικη του παρασταση. Πειθει σαν Michael Clayton ενω μαλλον προσθετει στον χαρακτηρα, παρα του αφαιρει.

Την επιμελεια της αξιολογης παραγωγης της ταινιας εχει ο Sydney Pollack, ο οποιος συμμετεχει και στην ταινια σαν Μarty Bach, μαζι με τον George Clooney που φαινεται πως συνεχιζει να τολμα πισω απο την καμερα.

Η μουσικη επενδυση της ταινιας ειναι λιτη αλλα κανει αισθητη την παρουσια της εκει που χρειαζεται. Πισω απο αυτη, κρυβεται ο εκπληκτικος James Newton Howard που μας εχει μοιρασει διαμαντια στο παρελθον.

Και εδω ειναι η εκπληξη.. Η ταινια αυτη εχει προταθει για 7 Οσκαρ! Προσωπικα, το μονο Οσκαρ που θα της εδινα θα ηταν αυτο: Best Performance by an Actor in a Supporting Role για τον Tom Wilkinson... Τα Οσκαρ της σκηνοθεσιας, καλυτερου ηθοποιου για τον George Clooney και την Τilda Swinton - η οποια κερδισε το βραβειο BAFTA (στον ρολο της Karen Crowder), καλυτερης μουσικης επενδυσης, καλυτερης σκηνοθεσιας και καλυτερης ταινιας δεν θα τα στοιχηματιζα σε αυτη την ταινια.

Η ταινια δεν προκειται για αριστουργημα αν και καλυπτει εκεινες τις προυποθεσεις που θα μπορουσαν να την οδηγησουν σε αυτη την κατηγορια ταινιων΄ ουτε και οσκαρικη ειναι ομως κατα την ταπεινη μου αποψη. Προκειται για μια ακομα αντιγραφη ταινιων που στο παρελθον κερδισαν τον θαυμασμο μας, χωρις να καταφερνει να αποκτησει τον δικο της χαρακτηρα ή να αφησει το δικο της στιγμα.

Παρ' ολα αυτα, την προτεινω για αυτους που θελουν να δοκιμασουν την υπομονη τους, να στιψουν το μυαλο τους και να εισελθουν στα παιχνιδια πισω απο τις κουρτινες των γραφειων της παγκοσμιας ελιτ.

Το IMDB του αποδιδει ενα 7,7/10. Πιστευω οτι με ενα 7/10 ειμαστε ακομα καλυτερα.

Posted in: reviews: Cinema