Milk (2008/I) [100η παρουσίαση ταινίας]

Τίτλος: Milk
Κατηγορία: Βιογραφικό, δράμα
Σκηνοθέτης: Gus Van Sant
Πρωταγωνιστές: Sean Penn, Emile Hirsch, Josh Brolin, James Franco, Alison Pill
Διάρκεια: 128'
Εταιρία παραγωγής: Focus Features, Axon Films, Groundswell Productions, Jinks/Cohen Company, Sessions Payroll Management
Έτος παραγωγής: 2008
Βαθμολογία S.G. (IMDb): 8,5(8,0)

Με λίγα λόγια

Η ιστορία ενός ομοφυλόφιλου ακτιβιστή που πολέμησε για τα δικαιώματα των σεξουαλικών μειονοτήτων και που κατέστη ο πρώτος ομοφυλόφιλος που εκλέχτηκε ως αξιωματούχος της πολιτείας της Καλιφόρνιας.

Α-χρηστές πληροφορίες

Με κόστος μόλις 20 εκ. δολάρια και με εισπράξεις αρκετά υψηλότερες, χιλιάδες άνθρωποι δέχτηκαν να παίξουν στην ταινία αυτή ως κομπάρσοι χωρίς αμοιβή. 44 συνολικά φορές προτεινόμενη για βραβείο, η ταινία ήταν υποψήφια και για Χρυσή Σφαίρα α’ ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του Sean Penn - κέρδισε όμως 2 Όσκαρ (Α' ανδρικού ρόλου για τον Sean Penn και Καλύτερο Σενάριο για τον Dustin Lance Black). Το ρόλο του Νταν Ουάιτ ήταν να τον υποδυθεί ο Matt Damon, ανειλημμένες υποχρεώσεις του, όμως, τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει και τον ρόλο πήρε τελικά ο Josh Brolin. Την ταινία την προετοίμαζε ο σκηνοθέτης Gus Van Sant για πάνω από 15 χρόνια ενώ στο μυαλό του για τον πρωταγωνιστικό ρόλο είχε τους Robin Williams, Richard Gere, Daniel Day-Lewis, και τον James Woods. Στο τέλος της ταινίας, οι φωτογραφίες των πρωταγωνιστών δίνουν την θέση τους στα αληθινά πρόσωπα που ερμήνευαν τον χαρακτήρα τους.

Σκηνοθεσία

Με ρετρό διαθέσεις ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης του πολύ καλού Paranoid Park (2007), Gus Van Sant επιστρέφει στην δημιουργία και τα βραβεία βασιζόμενος στο οσκαρικο σενάριο του Dustin Lance Black που εν ολίγοις εξιστορεί το βίος του Harvey Milk λαμβάνοντας όμως υπόψη τα γεγονότα και το κλίμα της εποχής εκείνης. Κυνήγι μαγισσών και τεράστιος όγκος πληροφοριών θα περάσουν μπροστά από τα ματιά μας χωρίς όμως να μας κουράσουν χάρη στην αριστουργηματική σκηνοθεσία που θα επινοήσει έναν αφηγηματικό - συμπληρωματικό ρόλο του πρωταγωνιστή ο οποίος θα δέσει σαν ένα κομμάτι από πάζλ μαζί με τις υπόλοιπες σκηνές. Η φωτογραφία είναι εξίσου άψογη κυρίως στις "ρεαλιστικές" απεικονίσεις της δεκαετίας του 70. Οι διάλογοι θα ακολουθήσουν το σενάριο ενώ θα ξεχωρίσει η μαγευτική μουσική του κύριου Danny Elfman.

Ερμηνείες

Μία τόσο ανατρεπτική (αλήθεια, θεωρείται ακόμα ανατρεπτική εν έτη 2009?) ταινία χρειάζεται έναν άκρως ανατρεπτικό και τολμηρό πρωταγωνιστή. Ο Sean Penn καλύπτει αυτό το κενό και ως αληθινός Harvey Milk (εκπληκτική δουλεία στο makeup καθώς μοιάζει παρά πολύ στον πραγματικό) θα πολεμήσει με πάθος για τα δικαιώματα μίας μειονότητας που αγνοείται ακόμα και μέχρι σήμερα από τυχόντα Προοίμια Συνταγμάτων και Χαρτών Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, αυτής της σεξουαλικής. Οι κινήσεις, οι εκφράσεις του προσώπου, η προφορά, η δυναμικότητα, ο χαρακτήρας που γέννησε - όλα, όλα αυτά παρέδωσαν στον Sean Penn το 2ο Όσκαρ του και την τεράστια συμπάθεια και θαυμασμό των σινεφίλ. Απλά, καταπληκτικός.

Το υπόλοιπο καστ είναι εξίσου καλό, και η παραγωγή πίσω από αυτό αξίζει επίσης συγχαρητήρια και χειροκρότημα. Νεανικές και ενδιαφέρουσες παρουσίες και ερμηνείες' James Franco ως Scott Smith, Emile Hirsch ως Cleve Jones, Alison Pill ως Anne Kronenberg θα δέσουν καταπληκτικά ως μία ομάδα μεταξύ τους και κυρίως με τον πρωταγωνιστή.

Ξεχωρίζει, ο Josh Brolin ως μέγας αντίπαλός του Milk, Dan White. Κινησιολογία, εκφράσεις προσώπου και κυρίως η ματιά του θα μας μεταδώσουν το τρομακτικό εσωτερικό δίλημμα ανάμεσα στα πιστεύω και στην λογική, το οποίο τρώει τα άντερα του ηρώα που υποδύεται. Μοναδικός για άλλη μία φόρα θα σταθεί επάξια δίπλα στο όνομα του Penn.

Εν κατακλείδι

Ένας καλός ηθοποιός οφείλει στον εαυτό του να είναι συνεχώς ανήσυχος, όχι αρεστός και κόντρα στο ρεύμα. Μπορεί το παραπάνω να μην αποτελεί γραμμή από σεμινάριο ηθοποιίας, αλλά ίσως θα έπρεπε καθώς χαρακτηρίζει την προσωπικότητα του Sean Penn. Το θέμα της ομοφυλοφιλίας μπορεί να μοιάζει κλισέ αλλά σίγουρα δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ξεπερασμένο καθώς όλες αυτές οι συζητήσεις, οι αγώνες και οι υποσχέσεις των προηγούμενων δεκαετιών είχαν ως αποτέλεσμα να το κρύψουν καλά στα βάθη της ντουλάπας μας. Μπορεί να μην βλέπουμε όλοι τον ίδιο ελέφαντα στο σαλόνι μας όμως, κάποια στιγμή θα χρειαστεί να τον αντιμετωπίσουμε. Το Milk μας το θυμίζει με ένα ώριμο και βίαιο τρόπο.

Για ομοφυλόφιλους και ομοφυλόφιλες, για ξεπεσμένους και στενόμυαλους δεινόσαυρους, για εσένα που δεν τολμάς να φανερωθείς, για τα δικαιώματα που ακόμα δεν προστατεύονται, τίποτα λιγότερο από 8,5/10 για ένα αριστούργημα οσκαρικών ερμηνειών - κοντά στο 8,0/10 του IMDb και των χρηστών του.

Δείγμα διαλόγων

Dan White: Society can't exist without the family.
Harvey Milk: We're not against that.
Dan White: Can two men reproduce?
Harvey Milk: No, but God knows we keep trying!

edit 1: Στα πλαισια συνεργασιας του συγγραφεα με το Cine.gr

edit 2:  Η συγκεκριμενη παρουσιαση ταινιας αποτελει την 100η των Scary Greeks! 

Posted in: reviews: Cinema