English Spain French Italian Dutch Russian Japanese Korean Portuguese Arabic Chinese Simplified

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

Mogwai & Kwoon @ Block 33 (20 Ιαν.)

"Νίκησε ο Άνθιμος!"
Όχι, πραγματικά! Μόνο έτσι μπορώ να συνοψίσω τη βραδιά αυτή κι εξηγώ αμέσως το γιατί και το πως.

Οι Mogwai είναι κάτι σα τους Therion.
Με αριστουργηματικούς studio δίσκους και κατώτερες των προσδοκιών ζωντανές εμφανίσεις. 


Το παραδέχομαι.
Υπήρξαν στιγμές όπου τα riffs των 4 (τεσσάρων) ηλεκτρικών κιθάρων των Mogwai κόντευαν να ανοίξουν μια τρύπα στην οροφή του Block33 και να ξεχυθούν στον ουρανό.
Υπήρξαν στιγμές που η μελωδία των πλήκτρων χαλάρωνε το πνεύμα τόσο πολύ ώστε τα δύο σου πόδια δε σε κρατούσαν με τίποτα και ξαφνικά τιναζόσουν γεμάτος ηλεκτρισμό από τα βίαια ξεσπάσματα της κιθάρας και των τυμπάνων.


Από την άλλη, λίγο τα προβλήματα στον ήχο (όχι και λίγα), λίγο η έλλειψη ενός ταπεινού προτζέκτορα με κινούμενες εικόνες ή έστω κάποια βασικά εφέ, λίγο η απούσα επαφή με το κοινό, χάλασε τη studio άρτια εικόνα των Σκώτων.
Βέβαια, νηφάλια σκεπτόμενος, η έλλειψη προτζέκτορα και φωτοπαιχνιδιών θα ήταν ασήμαντη εάν ο ήχος ήταν τουλάχιστον καλός, αποδεκτός. 



Η αναμονή του encore ήταν μεγάλη κι αδικαιολόγητη. Το συγκρότημα μάλλον δε κατανόησε ότι δεν έπαιζε σε γεμάτο στάδιο με τους 300.000 fans να ξελαρυγγιάζουν το όνομα του.
Το φινάλε αν και άκρως δυναμικό, δε κατάφερε να σώσει τη βραδιά. Δυστυχώς.

Φταίει το συγκρότημα? φταίει η έλλειψη ενός αξιόλογου συναυλιακού χώρου? φταίει το budget των διοργανωτών? φταίει το κοινό? 
Δε θα μάθω ποτέ καθώς εκτός απροόπτου, θα μείνω πιστός στις studio δουλειές των Mogwai καθώς με εκείνες μπορώ να ταξιδέψω, να ακουμπήσω το Θεό, να ακούσω τα λόγια του που δεν είναι ανθρώπινα λόγια αλλά νότες μεταφρασμένες από διαστροφικό πεντάγραμμο.


Νίκησες Άνθιμε! Μέχρι την επόμενη φορά..


Από την άλλη, τα τρία τελευταία τραγούδια των Kwoon ήταν αυτό που λέμε στο χωριό μου, ένα πραγματικό mindfuck! Και ναι.. καθυστέρησα να προσέλθω.
Ωραία ατμόσφαιρα. Ξεσπάσματα σωστά και μετρημένα.


Μια επίσκεψη ονειρική στα παιδικά σου χρόνια όπου οι φωτογραφίες κυλούν μπροστά στα μάτια σου, με απότοπο ξύπνημα από τον εξαίρετο συγχρονισμό των τριών κιθάρων και το ξύσιμο (!) των πιατινιών.
Δε ξέρω για εσάς, αλλά εγώ θέλω να μάθω περισσότερα για τους Γάλλους

0 scary σχόλια:

Διαδωσε το

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More