Rammstein @ TerraVibe Park: Φλόγες, σαπουνάδες και High Definition θέαμα [28 Ιον.] ~ Scary Greeks

Η Δευτερα συνηθως ειναι η χειροτερη ημερα της εβδομαδας..

Η Δευτερα της 28ης Ιουνιου ηταν η καλυτερη του χρονου..

Οταν το show των Rammstein (με εμφαση στη λεξη show) εχει καταχωρηθει αναμεσα στα 5 καλυτερα της χρονιας, οταν οι Γερμανοι ερχονται για πρωτη φορα στη χωρα μας (τουλαχιστον αυτοι οι Γερμανοι), οταν ανυπομονεις να ακουσεις αυτον τον brutal ηχο ζωντανα τοτε πραγματικα τι απομενει να κανεις?

Ο περιφημος τυπος με τη ντουντουκα στην "υποδοχη" με τις εμπνευσμενες του ατακες μας καλωσορισε δεοντως!

Με λογικη τιμη (σε συγκριση με αυτα που εχουν δει τα ματια μας το τελευταιο χρονο) οι Rammstein δεν ηρθαν στο πλαισιο ενος Sonisphere φεστιβαλ (βλεπε διημερο Sofia, Bulgaria) αλλα "αυτονομα" και ο κοσμος ηταν μαζεμενος απο νωρις.. πολυ νωρις! ηδη απο τις 2 το απογευμα υπηρχαν φιλογερμανοι εξω απο τις πυλες του Terravibe (σημ.: ανοιγαν στις 17.30).

Μικρες ηλικιες, μεγαλες, ροκαδες, goth με δερματινα (και καποιες μονο με τα εσωρουχα!), αρτιμελεις ή με πατεριτσες. Το κοινο της βραδιας!

Εμεις, οπως παντα αργοπορημενοι, φτασαμε λιγο μετα τις 6 το απογευμα. Ο κοσμος υπηρχε αρκετος, τα περιπτερα ηταν πιο λιγα σε σχεση με το Sonisphere λιγες ημερες πριν, και οι ουρες παρεμεναν στα ταμεια για την καθιερωμενη μπυρα.

Ο κοσμος σηκωθηκε απο τα γρασιδια και μαζευοταν σιγα σιγα ολο και πιο κοντα στη σκηνη..

Combichrist

Τη πολυ καλη παρεα και τη συζητηση μας διεκοψαν οι CombiChrist. Δυο drummer επι σκηνης κι ενας psycho (ευχαριστα psycho) τραγουδιστης με industrial ηχο και ακρως χορευτικες διαθεσεις.

Combichrist επι τω εργω!

Το συγκροτημα, οχι και τοσο αγνωστο οσο φανταζεστε, ειναι πολυ καλυτερο στα live του απ'οτι στα studio albums λενε οι γνωστες. Ομως, ειχαν εδω την ατυχια να ειναι support σε ενα ακομα μεγαλυτερο. Ως εκ τουτου, οπως ειχαμε τα παρατραγουδα με τους Big 4, οι Combichrist ετυχαν πολυ κακου ηχου και, παραδοξως, αρκετα κακης ηχοληψιας!

Ψηλα τα χερια για τους Combichrist!

Η αληθεια ειναι παντως οτι δεν θα μπορουσα να φανταστω καλυτερο συγκροτημα να ανοιγει για τους επομενους κυριους..

Φυγαμε..!

Rammstein

Ενα τεραστιο πανι κατεβαινει μπροστα απο τη σκηνη. Ο καιρος, αντιθετα με τις προγνωσεις, ειναι καλος. Η αναμονη μεγαλη και ολοι αναρωτιομαστε τι στην ευχη θα δουμε καθως οπως προανεφερα οι προσδοκιες ηταν μεγαλες.

Οι πρωτες φλογες και τα devil horns υψωμενα!

Μετα απο 30 λεπτα καθυστερησης, συμφωνα με το επισημο προγραμμα, το μαυρο πανι κατεβαινει και μια τεραστια γερμανικη σημαια εμφανιζεται να καλυπτει με τη σειρα της τη σκηνη. Το Rammlied ξεκινα (οπως σας ειχαμε πει πριν αρκετους μηνες στο SNShow) και ολοι ειμαστε με το ενα ποδι ετοιμοι να πηδηξουμε και με το αλλο να παταει γερα στη γη ωστε να δουμε τι κρυβεται απο πισω..

(*)

Ο Till με στολη χασαπη και ενα φωτιστικο μεσα (!) στο στομα του δινει το ρυθμο και η πρωτη σκεψη που μου ερχεται στο μυαλο ειναι οτι ο τυπος εχει πραγματικα μπασα φωνη (τεντωσε τα subs). Η σκηνη εχει 2 επιπεδα (τοσα ηξερα τοτε ο κακομοιρος - διαβασε πιο κατω) και πισω απο τον Christoph "Doom" Schneider (drummer) εμφανιζεται ενα τεραστιο πανι με σχεδιασμενο κατι σα γρατζουνια μεσα απο την οποια περνα φως. Διπλα στον Doom ειναι ο αγαπημενος μας Christian "Flake" Lorenz στα πληκτρα ο οποιος παραμενει ακινητος.

(*)

Δεν εχω τη δυνατοτητα να τοποθετησω με λεξεις στον γραπτο λογο λεπτομερως την εντυπωση που μας εκανε το συγκροτημα με τα σκηνικα, τις φλογες και τα διαφορα κολπα. Οσοι τυχεροι ηταν εκει, γνωριζουν και ειμαι σιγουρος οτι ακομα προσπαθουν να το περιγραψουν σε φιλους.

Ο καπνος γεμισε ολο το Terravibe!

Το Keine Lust μας προετοιμασε για το Feuer Frei οπου εγινε ο χαμος.. Φλογες, το κοινο να χοροπηδα και οι δαιμονισμενες καιομενες κιθαρες των Richard Z. Kruspe και Paul H. Landers, το αψογο μπασο του Oliver "Ollie" Riedel με τη φωνη του Till να μας δινουν μια μικρη ιδεα για το τι προκειται να ακολουθησει.

Οι τρεις μεγαλοι σταυροι - φωτα προκαλουσαν δεος.

Για ενα συγκροτημα το οποιο βλεπει πρωτη φορα το ελληνικο κοινο, νομιζω οτι κερδισαν τη συμπαθεια μας απο την πρωτη στιγμη. Κι οσοι παρεμεναν σκεπτικοι, οταν το σκηνικο ανοιξε (το πανι με τη γρατζουνια απο πιο πριν? εκρυβε αλλο τοσο χωρο απο πισω με τεραστιους σταυρους, φωτα και πυροτεχνουργηματα!). παραδοθηκαν στο συνδυασμο αυτιων και ματιων που υπνωτιζε τον εγκεφαλο τους (και τον δικο μας βεβαιως).

(*)

Highlight της βραδιας ηταν σιγουρα το σκηνικο απο μονο του. Η κολωνα στην οποια ανεβηκε ο Till για να λουσει με "αφρολουτρο" - "λαβα" τον ταλαιπωρο Flake, η βαρκαδα του δευτερου, τα αερια που γεμισαν το κοινο μεσω δυο τεραστιων ανεμιστηρων στα πλαϊνα της σκηνης, ο "τυχερος" που του εβαλε φωτια ο Till στο Benzin, οι δυνατες φλογες που γεμιζαν τη σκηνη, ο τεραστιος φαλος και τα ελληνικα του τραγουδιστη (!), ο αψογος φωτισμος, ο πολυ δυνατος αψεγαδιαστος ηχος και και και..

O τεραστιος φαλος, η σαπουναδα και τα χαρουμενα προσωπα..

Στιγμες που μια πολυ μικρη (παρα πολυ μικρη) δοση μπορει να λαβει καποιος στο Volkerball ή ακομα καλυτερο στο 30λεπτο video που κυκλοφορει στο Διαδικτυο απο την εμφανιση τους στο φετινο Rock Am Ring (και που σας εχουμε 3 HD video στο τελος).

(*)

Το κοινο δυστυχως στην αρχη ηταν λιγο ψυχρο ενω σε καμια στιγμη δεν νομιζω οτι "τα εδωσε ολα" οπως σιγουρα εκανε στο Sonisphere.

Εμεις? νομιζω στο Sonne οτι εχασα τον αυχενα μου (ακομα εχω ενοχλητικο πονο) ομως οχι μονο ΔΕΝ το μετανιωνουμε αλλα ειλικρινως ελπιζουμε οτι θα τους ξαναδουμε συντομα!

Η μιαμιση ωρα oπου ξυπνησαν τα αρχεγονα, καλα κρυμμενα, πρωτογονα αισθηματα λατρειας της φωτιας και εντυπωσιασμου απο τα φωτα, τη φλογα και τη "μαγεια", δεν ηταν αρκετη.

Η βαρκαδα του Flake πανω στη "λαοθαλασσα"!

Οπως λεμε τα κακα, να πουμε και τα καλα τα οποια βεβαιως περιοριζονται στο γεγονος καθαυτο οτι ενα συγκροτημα ηρθε στη χωρα μας στο ζενιθ της καριερας του. Το "εν κατακλειδι" θα ειναι το ιδιο με αυτο της 24ης Ιουνιου.

Μακαρι οι "εξυπνοι" Ελληνες να βαλουν μυαλο και να μας προσφερουν καλες, καλυτερες συναυλιες σε αρκετα πιο λογικο κοστος.