Push (2009)

Τίτλος: Push (Επικίνδυνο Χάρισμα)
Κατηγορία: περιπέτεια, φαντασίας
Σκηνοθέτης: Paul McGuigan
Σενάριο: David Bourla
Πρωταγωνιστές: Dakota Fanning, Chris Evans, Djimon Hounsou, Camilla Belle
Διάρκεια: 111'
Εταιρία παραγωγής: Summit Entertainment, Icon Productions, Infinity Features Entertainment
Έτος παραγωγής: 2009
Βαθμολογία S.G. (IMDb): 4 (6,1)

Με λίγα λόγια

Για να ξεφύγουν από την διαβολική κυβερνητική Οργάνωση, 2 νεαροί Αμερικανοί με υπέρ-φυσικές δυνάμεις αναγκάζονται να σώσουν ένα κορίτσι με έπαθλο το περιεχόμενο μίας μυστηριώδους βαλίτσας..

Άχρηστες πληροφορίες

Η επιλογή του Hong Kong ως τοποθεσία γυρισμάτων, εμπνεύστηκε από την κλασσική ταινία Casablanca (1942). Ο σκηνοθέτης Paul McGuigan περιόρισε την χρήση των ψηφιακών εφέ στο λιγότερο δυνατό, αναβιώνοντας την επιλογή μεγάλων σκηνοθετών οι οποίοι δεν είχαν τέτοια μοντέρνα μέσα στην κατοχή τους και επέλεγαν την φαντασία ως υποκατάστατο των. Στην πραγματικότητα, οι μοναδικές σκηνές που χρειάστηκαν τα περίφημα "πράσινα πανιά-οθόνες" ήταν αυτές των κυνηγητών των αυτοκίνητων καθώς η κίνηση στο Hong Kong είναι αρκετά επιβαρυμένη. Η σκηνή οπού η Kira πέφτει θύμα απαγωγής υπό την απειλή όπλου γυρίστηκε σε έναν πολυσύχναστο δρόμο χωρίς να υπάρχει ορατή ομάδα γυρισμάτων - παρόλα αυτά, κανένας περαστικός δεν αντέδρασε! Οι διαφορετικές ομάδες υπέρ-ανθρώπων είναι οι Movers (μετακινούν αντικείμενα με το μυαλό τους), οι Pushers (ελέγχουν τις σκέψεις), οι Watchers (βλέπουν στο μέλλον), οι Bleeders (σπανέ αγγεία αίματος με την κραυγή τους), οι Sniffs (εντοπίζουν ανθρώπους), οι Shifters (προσωρινά αλλάζουν την μορφή αντικείμενων), οι Wipers (σβήνουν την ανθρώπινη μνήμη, οι Shadows (κρύβουν τον εαυτό τους και άλλους) και οι Stitchers (θεραπεύουν).

Σκηνοθεσία

Μετά το υπέροχο Lucky Number Slevin (2006), ο Paul McGuigan σκηνοθετεί την μόλις 8η ταινία του η οποία αποτυγχάνει να θυμίσει οτιδήποτε θετικό από αυτήν. Ο σκηνοθέτης διατυμπανίζει το γεγονός ότι έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στην ανάπτυξη των χαρακτήρων παρά στα εφέ. Δυστυχώς, κατά την διάρκεια της ταινίας αυτή η αντίληψη του McGuigan δεν θα γίνει καθόλου εμφανής στον θεατή αφού σε αρκετές περιπτώσεις οι σκηνές δεν έχουν κάποια λογική σύνδεση, οι χαρακτήρες απλά "τα καταφέρνουν χωρίς προσπάθεια" και η μοίρα αναλαμβάνει τον ρόλο εξήγησης όσων δεν είναι κατανοητά. Η ευκολοχώνευτη προδιάθεση της σκηνοθεσίας θα μειώσει αρκετά το κύρος των λαμπρών πρωταγωνιστών καθώς ούτε το σενάριο του David Bourla θα καταφέρει να "μπαλώσει" τις τρύπιες κάλτσες. Τα εφέ είναι μηδαμινά, όπως "αρχικώς" ήταν η επιλογή του σκηνοθέτη, και οι διάλογοι λιτοί και παιδικοί. Το make up και το μακιγιάζ είναι άτεχνα και πρόχειρα ενώ το καστ θα μπορούσε να είναι αρκετά καλύτερο ώστε ο θεατής να έχει έναν παραπάνω (η και δύο) λόγο να ακολουθήσει το έργο μέχρι τέλους.

Ερμηνείες

Ο Chris Evans, Fantastic 4: Rise of the Silver Surfer (2007), υποδύεται τον χαρακτήρα του Nick Gant. Τηλεκινητικός και εσωστρεφής, αυτοεξόριστος στην μοναξιά του Hong Kong θα μείνει ορφανός έπειτα από την δολοφονία του πάτερά του. Με την δίψα της εκδίκησης να του θυμίζει ποιός είναι, θα εμπιστευτεί ένα μικρό κοριτσάκι που βλέπει το μέλλον. Η περιπέτεια θα τον οδηγήσει σε μέρη που δεν φανταζόταν ενώ οι δυνάμεις του θα εξελιχθούν. Όλα τα παραπάνω θα σερβιριστούν με λίγο ρομάντζο στην άκρη του πιάτου έχοντας όμως ο σερβιτόρος ξεχάσει να μας φέρει τα ορεκτικά. Αρκετά χειρότερος από τα δύο Fantastic 4, ο Evans Θα πέσει θύμα του σεναρίου και της σκηνοθεσίας και θα αποδειχθεί άκρως πλαστικός και προβλέψιμος.

Η 15χρονη Dakota Fanning θα ντυθει πρόστυχα (και αδίκως για την ηλικία της) και θα μας παρουσιαστεί ως μελλοντολόγος Cassie Holmes. Ο σκηνοθέτης θα κατορθώσει με πολλή προσπάθεια και θα γδύσει την Dakota από οποιοδήποτε ίχνος ταλέντου που μας παρουσίασε στις παρελθοντικές εξαιρετικές δουλείες της [Taken (2002), War of the Worlds (2005) κ.α.]. Με εμφανείς τάσεις ανορεξίας, η κάποτε κουκλίτσα θα προβληματίσει πιο πολύ με την εμφάνιση της παρά με την ερμηνεία της. Οι προσπάθειες του σκηνοθέτα δεν θα καταφέρουν να την αποτρέψουν να μας θυμίσει κάτι από το παρελθόν σε 2 τουλάχιστον σκηνές.

Ο οσκαρικός, μοναδικός, εκπληκτικός Djimon Hounsou [ποιός θα τολμήσει να ξεχάσει την εκπληκτική παρουσίαση και την σκηνή κόντρας με τον DiCaprio στο Blood Diamond (2006)?] είναι ο "κακός" Henry Carver. Ηγέτης της Οργάνωσης, με εξαιρετική πειθώ (ως υπερφυσική δύναμη) θα αναλωθεί προσπαθώντας να αντιγράψει τα Χολιγουντιανά πρότυπά του "κακού" και δεν θα θυμίσει τον πραγματικό του εαυτό σε καμία, δυστυχώς, σκηνή. Σε αρκετές μάλιστα, η κατάσταση είναι τόσο τραγική ώστε αντί για δράση και σασπένς, κυριαρχεί το γέλιο και η απογοήτευση. Συμπαθής η παρουσία του, δεν θα καταφέρει ωστόσο να "σπρώξει" την παρούσα προς τα επάνω.

Η, κατά τ'άλλα, όμορφη Camilla Belle δεν θα τιμήσει το επώνυμό της ως Kira Hudson. Ατυχής η περιποίηση της ηθοποιού, σε έναν ρόλο κλειδί για την πλοκή που υπερασπίζεται το σενάριο. Οι συναντήσεις είναι απλές, χωρίς αγωνία και πρόχειρες, ενώ ο χαρακτήρας της ναυαγεί ανάμεσα στην μονοτονία και την παθητικότητα.

Εν κατακλείδι

Εμβάθυνση η εφέ? Με δίλλημα ισάξιο των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο σκηνοθέτης επέλεξε το πρώτο, με αποτέλεσμα όμως που τον αδικεί. Ίσως τελικά, η έμφαση στα εφέ να καλυτέρευε κάπως το σύνολο της παρούσης. Με τα δεδομένα αυτά, το Χάρισμα θα αποδειχθεί Επικίνδυνο για την νοημοσύνη μας. Ίσως να μην είναι τυχαίο το γεγονός ότι στην Ισπανία, η ταινία αυτή παρουσιάστηκε με τον τίτλο "Heroes". Η αντιγραφή είναι εμφανής και ίσως να απευθύνεται σε αυτό το συγκεκριμένο κοινό. Οι υπόλοιποι, προσπεράστε.

Για προβολή στην οθόνη ενός laptop, κάτω από την προστασία ενός αντίσκηνου και λίγο πιο πάνω από ένα sleeping bag, ίσως τελικά είναι καλύτερο να χαζέψετε τα αστέρια καθώς όσο και να σπρωχθεί δεν προχωράει πέρα από 4/10 εν αντιθέσει με το 6,1/10 του IMDb.

Δείγμα διαλόγων

Nick Gant: Hey, what did I inject myself with?

Cassie Holmes: Seven Dragons Soy Sauce.

Nick Gant: That's gross.

edit: Στα πλαίσια συνεργασίας του συγγραφέα με το Cine.gr

Posted in: reviews: Cinema