Marley & Me (2008)

Τίτλος: Marley and Me (Μάρλεϊ. Ενας μεγάλος μπελάς)
Κατηγορία: Κωμωδία, Δράμα
Σκηνοθέτης: David Frankel
Πρωταγωνιστές: Jennifer Aniston, Owen Wilson
Διάρκεια: 120'
Εταιρία παραγωγής: Fox 2000 Pictures, Regency Enterprises, Sunswept Entertainment
Έτος παραγωγής: 2008
Βαθμολογία S.G. (IMDb): 6,5(7,2)

Με λίγα λόγια

13 χρόνια στην ζωή ενός ζευγαριού. Μαζί τους, ένα ατίθασο κουτάβι και 3 υπέροχα παιδιά που θα έρθουν να προστεθούν στην οικογένεια.

Άχρηστες πληροφορίες

Υπάρχουν 22 διαφορετικά σκυλιά που υποδύονται τον πρωταγωνιστή. Οι αληθινοί γονείς του Owen Wilson είναι οι γονείς του ηρώα που ερμηνεύει. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που είχε η μαμά του είναι ότι δεν μπορούσε να θυμάται να μην τον φωνάζει με το πραγματικό του όνομα. Οι σκηνές της παράλιας τραβήχτηκαν σε μία περιοχή ονόματι "Η παράλια του Σκυλού" (Dog Beach) που χαρακτηρίζεται από την ζωοφιλία των κατοίκων της. Οι επίτροποι του Palm Beach απαγόρευσαν την πρόσβαση στην παράλια στα σκυλιά, για λόγους που γίνονται εμφανείς στην αντίστοιχη τελευταία σκηνή παράλιάς της ταινίας.

Σκηνοθεσία

Ο υπεύθυνός της επιτυχίας του The Devil Wears Prada (2006), επιστρέφει παρέα με λαμπρά ονόματα και ένα ακόμα πιο λαμπρ(ο)-αντόρ. Ο David Frankel λοιπόν, εκμεταλλεύεται μέχρι "αηδίας" το καταπληκτικό σενάριο των Scott Frank και Don Roos το οποίο με την σειρά του βασίζεται στο βιβλίο του John Grogan. Η σκηνοθεσία, με την συνοδεία του καλού μοντάζ, θα ακολουθήσει τον πρωταγωνιστή σε ότι σκανδαλιά μπλεχτεί, ότι ζημία προκαλέσει χρησιμοποιώντας κοντινές λήψεις και λήψεις τραβηγμένες από κινούμενη κάμερα, χωρίς όμως να λείπουν τα γεμάτα κάδρα με τον πρωταγωνιστή και τους ανθρώπους (οι σκηνές στην παράλια είναι απολαυστικότατες). Σε 2-3 σημεία βέβαια, θα αποδειχθεί άκρως ερασιτεχνική όμως αυτά σύντομα θα ξεχασθούν από την συνεχόμενη ροή και την αναπάντεχη αλλαγή στο κλίμα της ταινίας. Οι διάλογοι είναι καλαίσθητοι ενώ η φωτογραφία είναι αρκετά μελαγχολική ακόμα και στις ηλιόλουστες σκηνές.

Ερμηνείες

Πρωταγωνιστής, ο Marley! Δεν είναι άνθρωπος αλλά ένα υπέροχο και πανέμορφο Λαμπραντόρ - για την ακρίβεια, 22 όπως προαναφέρθηκε. Τα σκυλιά θα αποδειχθούν αρκετά εκπαιδευμένα ενώ θα δέσουν τόσο φυσικά και όμορφα με το καστ των ανθρώπων ώστε να μας χαρίσουν ένα πραγματικά αληθοφανές τελικό αποτέλεσμα.

Ο μεγαλομύτης Owen Wilson ως John Grogan είναι αναπάντεχα καλός και συγκινητικός στην ερμηνεία του. Αρθρογράφος που θέλει να γίνει ρεπόρτερ, ρεπόρτερ που θέλει να γίνει αρθρογράφος, φαίνεται μπερδεμένος από τις επιλογές της ζωής του όταν φτάνει να σκέφτεται την δουλεία, την γυναίκα, το αμάξι και το σπίτι του. Δεν μετανιώνει όμως ούτε μία στιγμή το γεγονός ότι συντροφεύεται από τον πιστό φίλο του, τον σκύλο.

Η Jennifer Aniston ως Jennifer Grogan είναι αντιθέτως, αχρείαστα σοβαροφανής και σε ορισμένες σκηνές, εκτός κλίματος. Δεν θα πείσει στο κομμάτι του φλερτ αλλά ούτε και σε αυτό της κωμωδίας. Θα δώσει ρέστα όμως στο δραματικό κομμάτι και στο αντίστοιχό του ρόλου της "μητέρας". Όχι κακή, αλλά σίγουρα θα μπορούσε να μας χαρίσει μία πιο πειστική ερμηνεία.

Πολύ καλά τα πιτσιρίκια της οικογένειας και ιδιαιτέρως ο Nathan Gamble ως Patrick (ηλικία των 10) ο οποίος θα συγκινήσει αρκετά στο τέλος της ταινίας όταν αυτή έχει πλέον παύσει να διατηρεί τον κωμικό της χαρακτήρα.

Εν κατακλείδι

Η παρούσα είναι αρκετά μπερδεμένη και καθόλου ξεκάθαρη κυρίως όσον αφόρα τον χαρακτήρα της αλλά και το κοινό στο οποίο απευθύνεται. Προσωπικά, δεν θα την συνιστούσα σε μικρά παιδιά η σε παιδιά τα οποία προσφάτως είχαν κάποια τραυματική εμπειρία με το θάνατο ενός "φίλου" η κάτι παρόμοιο. Μία κωμωδία με άκρως κλασσικές "σκύλο-γκαφίσιες" σκηνές με καταστροφικά αποτελέσματα και παιδικό γέλιο, η οποία όμως θα επιφυλάξει μία άκρως δραματική κατάληξη για το τέλος, η οποία θα συγκινήσει μέχρι δακρύων και θα διδάξει ένα υπέροχο μάθημα αγάπης και αφιλαυτίας εκ μέρους του καλύτερου φίλου του ανθρώπου, του σκυλού.

Η τελευταία κουβέντα του πιτσιρίκα στην οποία αναφέρεται στον σκύλο ως "αδελφό" είναι ίσως το κερασάκι πάνω στην τούρτα του ρεαλισμού που διακρίνει το σύνολο της ταινίας αυτής.

Για τους κατόχους κουταβιών και μωρών, για νέους γονείς που φοβούνται να προσθέσουν στην οικογένεια τους ένα ακόμα μέλος με ούρα, τίποτα λιγότερο από 6,5/10 καθώς ναι μεν θα συγκινηθούμε αλλά πολύ γρήγορα θα θυμηθούμε ότι "είχαμε αποφασίσει να δούμε κωμωδία" - μακριά από το 7,2 του IMDb.

Δείγμα διαλόγων

Jennifer Grogan: Hi guys, alright, say hello to Colleen!
Conor: Daddy says her name is 'whoops'!

edit: Στα πλαισια συνεργασιας του συγγραφεα με το Cinemascope.gr

Posted in: reviews: Cinema