Quantum of Solace (2008)

Τίτλος: Quantum of Solace
Κατηγορία: περιπέτεια, δράμα
Πρωταγωνιστές: Daniel Craig, Judi Dench, Olga Kurylenko, Mathieu Amalric, Giancarlo Giannini
Διάρκεια: 106'
Εταιρία παραγωγής: Metro-Goldwyn-Mayer (MGM), Columbia Pictures, United Artists
Έτος παραγωγής: 2008
Βαθμολογία S.G. (IMDb): 7,5 (7,1)

Με λίγα λόγια

O Μήτσος επιστρέφει (James στην βαρβαρική) και μαζί του φέρνει καταστροφές, έρωτες, πολιτικά παιχνίδια, σύγχρονη τρομοκρατία και κυρίως την συνέχεια του Casino Royale. Ακρίβως εκεί που μας άφησε η προηγούμενη ταινία, μας ταξιδεύει η τωρινή. Το κυρίως πιάτο? Εκδίκηση.

Άχρηστες πληροφορίες

Με κόστος παραγωγής που ξεπέρασε τα 225 (!!!) εκ. δολάρια, μιλούμε για την πιο ακριβή ταινία James Bond που γυρίστηκε ποτέ. Για πρώτη φορά ταινία του Τζέιμς Μποντ αποτελεί άμεσο σίκουελ της προηγούμενης: το «Quantum of solace» ξεκινά υποτίθεται μόλις μία ώρα μετά τα γεγονότα του φινάλε του «Casino Royale». Για πρώτη φορά σε ταινία του Τζέιμς Μποντ το τραγούδι των τίτλων, το «Another Way To Die» που συνέθεσε ο Jack Black και το ερμηνεύει ο ίδιος μαζί με την Alicia Keys, ερμηνεύεται από ντουέτο. Για πρώτη φορά, το αντίστοιχο βιντεοπαιχνίδι βγήκε στην αγορά ακριβώς την ίδια μέρα όπως και η ταινία. Το pre-production για αυτήν την ταινία ξεκίνησε πριν καλά καλά αρχίσουν τα γυρίσματα του «Casino Royale». Ο παράξενος τίτλος της ταινίας προέρχεται από ένα διήγημα του δημιουργού του Τζέιμς Μποντ, Ίαν Φλέμινγκ. Μέσα στο βιβλίο ο τίτλος Quantum of solace ερμηνεύεται ως εξής: «είναι ο ακριβής αριθμός που ορίζει το αίσθημα άνεσης/ ανθρωπιάς/ συντροφικότητας το οποίο απαιτείται ανάμεσα σε ένα ζευγάρι ανθρώπους ώστε η αγάπη τους να επιζήσει. Αν ο αριθμός είναι μηδέν, τότε η αγάπη είναι νεκρή». Ο Daniel Craig ήταν εκείνος που συνέστησε στους παραγωγούς της ταινίας να προσλάβουν τον Marc Forster ως σκηνοθέτη της, μιας που θαύμαζε τη δουλειά του. Ο Marc Forster είναι ο πρώτος σκηνοθέτης ταινίας Τζέιμς Μποντ που η καταγωγή του δεν είναι από τη Βρετανική Κοινοπολιτεία. Μέχρι τώρα οι σκηνοθέτες ήταν είτε Εγγλέζοι είτε Νεοζηλανδοί. Για πρώτη φορά ο σκηνοθέτης είναι Γερμανός. Με διάρκεια 106 λεπτά, αυτή είναι η… μικρότερη (σε διάρκεια) ταινία της σειράς! Για να γυριστεί η σκηνή καταδίωξης πάνω στις στέγες της Σιένα, η ομάδα παραγωγής χρειάστηκε να βγάλει όλα τα κεραμίδια των σπιτιών και να ενισχύσει τις οροφές τους. Περίπου 200.000 άσφαιρα πυρομαχικά αγοράστηκαν για τις ανάγκες των γυρισμάτων. Για τη σκηνή κλιμάκωσης της ταινίας έγιναν 54 ελεγχόμενες εκρήξεις στα στούντιο του 007, μέσα σε 12 μέρες.

Σκηνοθεσία

Και πραγματικά, τι σοφή επιλογή! Ο σκηνοθέτης Marc Forster μας παρουσιάζει ένα διαμάντι στην παντοτινή συλλογή των Bond. Γρήγορες εναλλαγές, απίστευτες γωνίες λήψεως (ειδικά στις σκηνές δράσης), απίστευτες καταδιώξεις (η μόνη ταινία που έχω δει με καταδίωξη αυτοκινήτων, ταχύπλοων, αεροσκαφών - 3 σε 1) κάτω από το πέπλο μιας σχεδόν αλάνθαστης φωτογραφίας. Χολυγουντιανά εφέ ήχου και εικόνας, προσοχή και έμφαση στην λεπτομέρεια τόσο στα σκηνικά όσο και στα εκπληκτικά κουστούμια (σκισμένα κουστούμια, σκόνη κτλ) αλλά και στο ίδιο το σώμα του Bond (ουλές κτλ). Η παραγωγή εκπνέει δολάρια και αυτό φαίνεται σε κάθε σκηνή. Το δραματικό μέρος είναι μικρό και υποφερτό (το σύνολο της διάρκειας άλλωστε το πιέζει αρκετά) και σε καμμία περίπτωση ο θεατής δεν θα βαρεθεί ούτε ένα λεπτό.

Ερμηνείες

Ο πιο μισητός Bond για τους φανατικούς της σειράς, ο πιο γοητευτικός και ρεαλιστικός για τους υπολοίπους βρίσκει ζωή και πάτημα στον Daniel Craig για άλλη μια φορά. Σκληρός, λιγομίλητος, δολοφονικός, ανθρώπινος από την μία πλευρά. Παθητικός χωρίς τον απαιτούμενο κυνισμό, έλλειψη των πιασάρικων ατακών α λα James Bond, μακριά από το πρότυπο που έχουμε συνηθίσει από την άλλη. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στην μέση. Προσωπικά, αντικρούω τις απόψεις κάποιων που κάνουν λόγο για μια τέταρτη συνέχεια του Bourne (τριλογία - 2002, 04, 07 - με μπόλικη δράση και πρωταγωνιστή τον Matt Damon). Οι καιροί αλλάζουν και αλλοίμονο αν παραμείνουμε κολλημένοι για πάντα στο ίδιο μοτίβο. Εγκρίνω και θαυμάζω την τόλμη των δημιουργών των 2 τελευταίων ταινιών του Bond. Και για αυτό ακριβώς τον λόγο, θα ολοκληρώσω πως η συνολική ερμηνεία του Craig είναι πραγματικά μια νέα χρωματιστή πινελιά που όμως δεν θα αγγίξει τα αριστουργήματα του παρελθόντος, ιδιαιτέρως επί του θρυλικού Connery.

Η Camille είναι μια γυναίκα που αναζητα εκδικηση, παραλληλα με τον Bond. Ερμηνεύει, η κούκλα Olga Kurylenko (η οποία σε διάστημα 3 μόλις ετών συμμετέχει σε 11(!) ταινίες). Σέξυ, ικανοποιητικό κορίτσι Bond, εκρηκτική και σίγουρα λιγότερο γλάστρα από αρκετές του παρελθόντος (και όχι δεν θα αποτελέσει αμόρε του James καθώς έχει σταματήσει να κουτουπώνει οτιδήποτε αναπνέει εδώ και 2 ταινίες). Μια ακόμα όμορφη παρουσία ειναι σιγουρα και η πιτσιρίκα Gemma Arterton που δεν θα γλυτώσει απο τον Bond, όσον αφορα του κουτούπωμα - μικρός ρόλος, όμορφα κάδρα, ενδιαφέρουσα εκφρασιολογία.

Αφήνουμε τα θηλυκά και τις αμαρτίες και φτάνουμε στον κακό της παρέας. Ο Mathieu Amalric είναι ένας πραγματικά πολυεμφανιζόμενος ηθοποιός - η παρούσα είναι η 60η ταινία που συμμετάσχει! Γαλλική φινέτσα, κακός με στυλ αλλά και αρκετή κουτοπονηριά. Δεν θα πείσει ως άξιος αντίπαλος του Bond σε καμμία περίπτωση με αποτέλεσμα η τελική διαμάχη των να είναι το λιγότερο αστεία (και αρκετά υπερβολική όσον αφορά τα εφέ). 

Παρόν βεβαίως και ο αγέραστος Giancarlo Giannini στον ρόλο του Mathis. Φίλοι για τα καλά, βοηθά με κόστος τον πρωταγωνιστή ενώ σίγουρα η παρουσία του και μόνο μας προσφέρει καλές σκηνές με χιούμορ που λείπει από το σύνολο. 

Μπορεί να μην έχουμε Q (διάβολε!) αλλά έχουμε M. Ποια και όχι ποιος.. Η Judi Dench είναι απλά απολαυστική και οι φοβερές ατάκες της κάθε φορα που ο Bond αφηνει και απο ενα πτωμα πισω του, ειναι τρομερές. Σιγουρα προσθετει στο συνολο ενω μας χαριζει ενα ενδιαφερον φιναλε.

Εν κατακλείδι

Ενας νεος Bond μας συστηθηκε στο Casino Royale. Ο ιδιος θα μας προσφερει ασταματητη (σε αντιθεση με την πρωτη ταινια) δραση, με εκπληκτικα εφε εικονας και ηχου αλλα και σκηνοθετικες ληψεις που θα κοψουν την ανασα (η σκηνη με τις καμπανες ειναι το λιγοτερο, αξιομνημονευτη). Αλανθαστη ως προς τα τεχνικα, θα στεναχωρησει για τις καινοτομιες και την αποστασιοποιηση απο το παρελθον που κουβαλαει το ονομα (και σε αυτο "κτυπαει" ο σκηνοθετης συνεχως, πχ η σκηνη στο αεροπλανο που ερωτειται ο Bond για το τι ποτο πινει κτλ). Εντιμη ταινια, οχι μονο για το σινεμα αλλα σιγουρα για θεαση σε Blu Ray καθως αξίζει τα χρηματα της μεχρι το τελευταιο σεντ. 

Για οσους αναστενάζουν ακομα με το Ανατολικο Μπλοκ, για οσες λυγιζουν στην παρουσια του δυναμικου Craig και φυσικα για οσους και οσες αναπολουν τον sir Connery, τιποτα λιγοτερο απο 7,5/10 για μια ασταματητη περιπετεια με ενα δυναμικο και ακατανοητο φιναλε και όχι για μια νοσταλγική ταινία "James Bond" - αρκετα κοντα στο 7,1/10 του IMDb.

 Δείγμα διαλόγων

M: Ask him about Slate.
Tanner: She wants to know about Slate.
James Bond: Slate was a dead end.
Tanner: He says it was a dead end.
M: Damn! He killed him.

Posted in: reviews: Cinema