Rush Hour 3 (2007)

Μετά την απόπειρα δολοφονίας του πρέσβη Χαν, ο επιθεωρητής Λι και ο ντέντεκτιβ Κάρτερ επιστρέφουν στην δράση. Οδηγούνται στο Παρίσι για να προστατεύσουν μία Γαλλίδα που έχει γνώση κάποιων σημαντικών πληροφοριών όσον αφόρα τις περίφημες κινεζικές Τριάδες. Σε όλη αυτή την περιπέτεια του κλασσικού πλέον αυτού δίδυμου, ο Λι (Jackie Chan) θα έρθει αντιμέτωπος με τον ίδιο του τον αδελφό ενώ ο Κάρτερ (Chris Tucker) θα ερωτευθεί τον μισό γυναικείο πληθυσμό της γαλλικής πρωτεύουσας..

Το δίδυμο Τζάκι Τσαν και Κρις Τάκερ επιστρέφουν για την τρίτη συνέχεια των «Αλεξίσφαιρων Ντέντεκτιβ». Μία από τα ίδια αλλά με φόντο τον Πύργο του Άιφελ αυτή τη φορά. Η υπόθεση είναι προβλεπόμενη (δεν είναι άλλωστε αυτός ο λόγος που θα δείτε αυτή την ταινία) αλλά οι διάλογοι ακόμα ξεχωρίζουν. Οι δύο σεναριογράφοι ντύνουν σχεδόν όλες τις σκηνές δράσης με άπλετο χιούμορ που αγγίζει (αν δεν τα έχει προσπεράσει κιόλας!) τα όρια της κωμωδίας. Καλογραμμένες και γρήγορες ατάκες (αυτές εντός του ταξί μεταξύ του οδηγού και του Κάρτερ μου στοίχησαν ένα κάλυμμα καναπέ!!) σε μία ακούραστη, στο μεγαλύτερό της μέρος, πλοκή. Η σκηνοθεσία προσπαθεί να ακολουθήσει τους διαλόγους αλλά σε ορισμένα σημεία αποτυγχάνει παταγωδώς κουράζοντας ολίγον. Η φωτογραφία είναι αρκετά καλή, ειδικότερα στις βράδυνες λήψεις στα ύψη του Πύργου.

Ο Τζάκι Τσαν για άλλη μία φόρα κάνει αυτό που γνωρίζει καλύτερα από όλους. Αναδεικνύει την κινησιολογία και τις εκφράσεις του προσώπου του ικανοποιώντας το κωμικό μέρος του χαρακτήρα του. Ο Κρις Τάκερ εμφανίζεται πιο προβλέψιμος από τις δύο προηγούμενες ταινίες και σε ορισμένες σκηνές δυστυχώς τα αστεία του προέρχονται από το ψυγείο. Δένει όμως άριστα στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας με τον συμπρωταγωνιστή του ενώ δεν περνούν απαρατήρητες οι σκηνές με τον υπέροχο Yvan Attal (ο περίφημος Γάλλος οδηγός ταξί) ο οποίος ξεχωρίζει απόλυτα στις λίγες, δυστυχώς, σκηνές του.

Φυσικά υπάρχουν οι όμορφες παρουσίες (όπως η γλυκιά Noemie Lenoir), οι «κακοί» κακοί (Κινέζοι για άλλη μία φόρα) αλλά και το αναμενόμενο δράμα (στην περίπτωσή μας, η κόντρα των δύο αδελφών) που χαρακτηρίζει τις ταινίες με αυτόν τον τίτλο.

Η ταινία αφήνει μία γλυκόπικρη γεύση στον θεατή. Από την μία αισθήματα χαράς για τα ενενήντα σχεδόν λεπτά κωμωδίας και δράσης αλλά από την άλλη προβληματισμός καθώς είναι φανερό πως υπάρχει ο κίνδυνος η ταινία αυτή να έχει την κοινή μοίρα πολλών άλλων sequels..

Προτείνεται για βραδιά DVD με καλή παρέα, πίτσα και λίγα ποτά καθώς είναι σίγουρο πως θα χύσετε αρκετά λίτρα πάνω στον καναπέ μέσω της ρινικής κοιλότητάς σας..

Τίποτα λιγότερο από 6/10.

edit: Η παρουσιαση γινεται στα πλαισια της συνεργασιας του συγγραφεα με το MovieWorld.

Posted in: reviews: Cinema