Cloverfield (2008)

Ενα αγνωστο τερας (ω! τι πρωτοτυπο) καταστρεφει το Μανχαταν (Νεα Υορκη, ΗΠΑ) ενω οι κατοικοι τρεχουν πανικοβλητοι και ο στρατος αδυνατει να το αντιμετωπισει (ω! τι εκπληξη). Η ταινια ακολουθει την περιπετεια, μεσα σε αυτο τον χαμο, 5 φιλων μεσω της καμερας τους.

Η πλοκη της ταινιας περιοριζεται στις παραπανω γραμμες. Τοσο απλα και λιτα. Ομως η ταινια δεν ειναι και τοσο καταπτυστη οπως θα νομιζε καποιος.

Καταρχην να τονισω το γεγονος πως πισω απο το Cloverfield κρυβεται ο κυριος J.J. Abrams, τον οποιο γνωριζουμε αρκετα καλα εδω στην Ελλαδα καθως ειναι ο παραγωγος της σειρας που μας εχει αποχαυνωσει τα τελευταια χρονια, του Lost..

Ως εκ τουτου, ολοι οι οπαδοι της σειρας περιμεναμε καποιο μυστηριο, κατι που ισως θα ειχε τις ριζες του στο Lost. Μπα...

Ξεκαθαριζοντας αυτο, και βγαζοντας την ομπρελα του J.J. Abrams πανω απο την ταινια, θα σταθω σε αυτη καθαυτη και οχι στα "παρελκομενα" της.

Ο Γκοντζιλα, ή οτι αλλο θα σας θυμισει το ανθρωποειδες (γιατι οχι??) τερας με τα μικρα κουταβακια του, ερχεται απο το πουθενα και κανει ντου στο νησι του Μανχαταν. Η σκηνοθεσια, τυπου Blair Witch Project, χρησιμοποιει την μεθοδο της καμερας που κρατα ενας πρωταγωνιστης στην προσπαθεια της να μετατρεψει το σεναριο σε πιο αληθοφανες. Η αληθεια ειναι πως ειναι αξιολογη αυτη η οπτικη, αλλα σε καποια σημεια αποτυγχανει πληρως να αποδωσει τις σκηνες και κυριως την δραση. Η φωτογραφια, εχοντας τον περιορισμο της προσποιητης αληθοφανειας, ειναι αρκετα καλη και ιδιαιτερα στην αρχη της ταινιας οπου επικρατει μια δοση μυστηριου αλλα και στις σκοτεινες σκηνες του υπογειου μετρο.

Τα οπτικα εφε ειναι αληθοφανη και εντυπωσιακα, με αποκορυφωμα το κεφαλι του Αγαλματος της Ελευθεριας στον κεντρικο δρομο του Μανχαταν, τις πρωτες σκηνες απο το τερας αλλα και τον σχεδιασμο αυτου (ηταν τουλαχιστον διαφορετικος απο τους κλασσικους Γκοντζιλες). Τα εφε ηχου μου εκαναν καλη εντυπωση και θα υποστηριξουν τοσο μια προβολη στο σινεμα οσο και το home cinema σας, σε υψηλες εντασεις.

Στα αρνητικα της υποθεσης, οι κενες και κοινες ερμηνειες απο την παρεα των ηθοποιων (βεβαιως τοσο οι ανδρες θεατες οσο και οι γυναικες, θα μεινουν ικανοποιημενοι καθως το καστ αποτελειται απο ομορφες φατσες και σεξυ παρουσιες). Επισης αρνητικο για μενα ειναι και το σεναριο. Θα μπορουσε να ειναι αρκετα περισσοτερο καλογραμμενο και μυστηριωδες. Υπαρχουν και αρκετες σκηνες οι οποιες επισης ειναι παρα πολυ ακυρες (πχ αυτη του τελους με το τερας να βρισκει τον πρωταγωνιστη σε ολοκληρο το Μανχαταν λες και κυνηγουσε μονο αυτον..). Συν φυσικα οτι το τερας ειχε και κουταβακια τα οποια θυμιζαν ολιγον απο Αλιεν και αλλα συναφη τερατακια.

Η ταινια αυτη εκανε ταμειο κυριως λογω του ονοματος του Abrams και πατησε πανω στην επιτυχια του Lost. Εαν τολμησετε και την αποφορτισετε απο ολα αυτα, θα δειτε καποια καλοσχεδιασμενα σκηνικα, εναν πειστικο "κακο" τερας, ομορφα οπτικα εφε και εφε ηχου και κυριως μια μεθοδο σκηνοθεσιας & εξελιξης της πλοκης (μεσω DV καμερας) η οποια ναι μεν βασιστηκε στο BWP αλλα δεν την αντεγραψε, την μιμηθηκε κατι το οποιο ηταν αρκετα θετικο.

Μεχρι εκει ομως. Τα υπολοιπα ειναι στοιχεια κλασσικης "χολυγουντιανης" ταινιας.

Για τους Losties και τους οπαδους του τελους του κοσμου, για τους φανατικους του Γκοντζιλα και των ιαπωνικων τερατων, η ταινια προτεινεται για μια ανετη προβολη 82 μολις λεπτων (οσο διαρκει μια DV κασετα..) με παρεα που εχει τις ιδιες προτιμησεις ή τουλαχιστον καταλαβαινει το κολλημα σας με το Lost!

Το IMDb αποδιδει στην ταινια το εξωφρενικο 7,8/10. Λυπαμαι αλλα κρινοντας την καθαρα σαν ταινια, δεν μπορω παραπανω απο 6,5/10.

Posted in: reviews: Cinema