Φέτος, μετά από 21 χρόνια κοινής πορείας με την εφημερίδα Ελευθεροτυπία, το Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου γυρίζει σελίδα στη διαδρομή του, καθώς διοργανώνεται για πρώτη φορά από τον Πολιτισμικό Οργανισμό του Δήμου Αθηναίων. Η έναρξη του Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου 2009 θα γίνει στις 22 Οκτωβρίου στον κινηματογράφο Ιντεάλ, με το Guilt του Βασίλη Μαζωμένου, πρώτο μέρος μιας τριλογίας με θέμα την ιστορία της μαρτυρικής Κύπρου τα τελευταία 50 χρόνια, όπως τα «ξαναζεί» ένας ηλικιωμένος έμπορος όπλων, καθηλωμένος στο κρεβάτι του πόνου. Αντίστοιχα, η λήξη του φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 1η Νοεμβρίου στον κινηματογράφο Ιντεάλ, με την επίσημη πρεμιέρα της ταινίας του Φράνσις Φορντ Κόπολα, Tetro. Στις 11 μέρες της διάρκειας του Πανοράματος, περισσότερες από 100 ταινίες από την Ευρώπη και τις άλλες ηπείρους – με επίκεντρο πάντα τις επιτεύξεις και την προώθηση του ευρωπαϊκού κινηματογράφου θα παρουσιαστούν στους κινηματογράφους Ιντεάλ (22/10 – 1/11) και Τριανόν Filmcenter (22/10 – 28/10), καθώς και στο Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης» (24/10 – 31/10), το νέο, πολιτιστικό κοινωφελές ίδρυμα που στόχο έχει τη μελέτη, υποστήριξη και διάδοση των τεχνών του θεάτρου και του κινηματογράφου κάθε εποχής, καθώς και την προώθηση και ενίσχυση της ευρωπαϊκής κουλτούρας.
Φέτος έχουμε τη χαρά και την τιμή να φιλοξενούμε στο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου τους σκηνοθέτες Φράνσις Φορντ Κόπολα, Ατόμ Εγκογιάν, Εμίρ Κουστουρίτσα, Τζον Χίλκοουτ και την ηθοποιό Βαλέρια Γκολίνο. O κορυφαίος Αμερικανός σκηνοθέτης Φράνσις Φορντ Κόπολα θα παραδώσει masterclass την Παρασκευή 30 Οκτωβρίου στις 19.00 στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.
Με το Ειδικό Βραβείο του Πανοράματος θα τιμηθούν για τη συνεισφορά τους στην κινηματογραφική τέχνη, οι σκηνοθέτες Φράνσις Φορντ Κόπολα (για την δράση της εταιρείας παραγωγής του, American Zoetrope), Ατόμ Εγκογιάν και Θόδωρος Αγγελόπουλος και η ηθοποιός Μάρω Κοντού.
Όπως κάθε χρόνο, στο Διαγωνιστικό Τμήμα του φεστιβάλ πρόσφατες ευρωπαϊκές παραγωγές θα διαγωνιστούν και φέτος για το βραβείο του Πανοράματος που απονέμει Διεθνής Κριτική Επιτροπή (International Jury), αποτελούμενη από διεθνείς προσωπικότητες του χώρου, καθώς και το βραβείο των κριτικών που απονέμει τριμελής επιτροπή των μελών της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI). Ακόμη, τα τελευταία χρόνια το Πανόραμα έχει θεσπίσει και το βραβείο κοινού που απονέμει 5μελής επιτροπή αναγνωστών του περιοδικού «Αθηνόραμα». Ανάμεσα στις ταινίες που συναγωνίζονται συναντάμε και τις: Αιώνιες Στιγμές (Maria Larssons eviga ögonblick / Everlasting Moments) του Γιαν Τρελ, ένα δοσμένο με συμπόνια πορτρέτο της καθημερινότητας στη Σουηδία του περασμένου αιώνα, Χαμένοι Καιροί (Utolso Idok /Lost Times) του Άρον Ματιάσι, με θέμα την απόφαση ενός - απελπισμένου από τη ζωή του - νεαρού Ούγγρου να πάρει το νόμο στα χέρια του, όταν η αυτιστική αδελφή του πέφτει θύμα βιασμού, Ουίσκι με Βότκα (Whisky mit wodka / Whiskey With Vodka) του Αντρέας Ντρέσεν, ένα ευφυές, γλυκόπικρο φιλμ, που καταπιάνεται με διαδεδομένους φόβους των σύγχρονων κοινωνιών, όπως η μοναξιά, οι χαμένες ευκαιρίες και οι προσωπικές αυταπάτες. Επίσης, για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού, στο επίσημο διαγωνιστικό συναντάμε δύο ελληνικές ταινίες, το προαναφερθέν Guilt, αλλά και το μεγάλου μήκους σκηνοθετικό και σεναριακό ντεμπούτο της Μαργαρίτας Μαντά Χρυσόσκονη, στην οποία, τρία αδέρφια στα «πατημένα» 40 παθαίνουν κρίση αυτογνωσίας, όταν ο θάνατος των γονιών τους τα φέρνει αντιμέτωπα με το παρελθόν τους.
Παράλληλα, στο τμήμα «Σε πρώτη προβολή», θα πaρουσιαστούν σε avant-premiere ταινίες από διάφορα διεθνή φεστιβάλ, βραβευμένες και μη, αλλά και πρόσφατες παραγωγές, που ακόμη δεν έχουν βρει το δρόμο τους για τις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες. Μεταξύ άλλων, θα προβληθούν η νέα ταινία του Τζιμ Τζάρμους Στα Όρια του Ελέγχου (The Limits Of Control), στην οποία ένας μυστηριώδης, λιγομίλητος άνδρας εξωθείται στα όρια της ίδιας του της συνείδησης, συναναστρεφόμενος με ένα πλήθος αντισυμβατικών χαρακτήρων, το Wolke Neun (Cloud 9) του Γερμανού σκηνοθέτη Αντρέας Ντρέσεν, που εστιάζει στην κρίση που ξεσπά στο γάμο ενός ηλικιωμένου ζευγαριού από το Ανατολικό Βερολίνο, όταν η 67χρονη ράφτρα σύζυγος ερωτεύεται ένα μεσήλικα πελάτη της, το πολυσυζητημένο ντοκιμαντέρ Μαραντόνα (Maradona by Kusturica) του Εμίρ Κουστουρίτσα, μέσω του οποίου, ο πολυβραβευμένος Σέρβος δημιουργός πλέκει το εγκώμιο του ειδώλου του, Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, προσεγγίζοντάς τον, όμως, από μια ξεκάθαρη κοινωνικοπολιτική σκοπιά, το Vincere του Μάρκο Μπελόκιο, όπου ο βετεράνος Ιταλός σκηνοθέτης φέρνει στο φως την άγνωστη, πλην όμως συγκινητική ιστορία της πρώτης γυναίκας του Μπενίτο Μουσολίνι, Αϊντα, το Chloe του Ατόμ Εγκογιάν, η πλέον mainstream ταινία της καριέρας του, η οποία περιστρέφεται γύρω από το ερωτικό τρίγωνο που συνθέτουν μια γιατρός (Τζουλιάν Μουρ), ο καθηγητής σύζυγός της (Λίαμ Νίσον) και μια πόρνη πολυτελείας (Αμάντα Σέιφριντ), αλλά και ο Δρόμος (The Road) του Αυστραλού Τζον Χίλκοουτ, η πολυαναμενόμενη κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου, πολύκροτου μετα-αποκαλυπτικού μυθιστορήματος του Κόρμακ Μακ Κάρθι, με πρωταγωνιστές τους Βίγκο Μόρτενσεν, Σαρλίζ Θερόν, Γκάι Πιρς και Ρόμπερτ Ντιβάλ.
Το φετινό πρόγραμμα του Πανοράματος περιλαμβάνει επίσης τα παρακάτω αφιερώματα:
•Tα 50 Χρόνια της Nouvelle Vague, που, όπως μαρτυρά ο τίτλος, αποτελείται από μια σειρά προβολών αφιερωμένη σε ένα από τα πλέον ρηξικέλευθα, όσο και δημοφιλή κινήματα που γνώρισε ποτέ η 7η Τέχνη. Με «ναυαρχίδα» το περίφημο περιοδικό «Cahiers du Cinéma» (Κινηματογραφικά Τετράδια), μια ομάδα από νεαρούς αμφισβητίες της τότε «λιμνάζουσας» γαλλικής κινηματογραφικής πραγματικότητας, με επικεφαλής τους Φρανσουά Τρυφώ, Ζαν-Λικ Γκοντάρ, Ζακ Ριβέτ και Αλέν Ρενέ, όλοι τους (σχεδόν) συνεργάτες του εν λόγω περιοδικού, προχώρησε στα τέλη της δεκαετίας του ’50, στη θέσπιση μιας πραγματικά επαναστατικής μεθόδου κινηματογράφησης. Κάμερα στο χέρι και σε αδιάκοπη κίνηση, μεγάλης διάρκειας πλάνα, γυρίσματα σε εξωτερικούς χώρους και με φυσικό φωτισμό, αυτοσχεδιασμοί στους διαλόγους και νέοι ηθοποιοί αλλά και συνεργάτες (όπως διευθυντές φωτογραφίας και άλλοι) – μερικές μόνο από τις καινοτομίες που πρότειναν, αλλά και εφάρμοσαν μετά μανίας οι εκπρόσωποι της Nouvelle Vague, με σκοπό να απελευθερώσουν την κινηματογραφική γλώσσα από τα δεσμά της συμβατικότητας. Σήμερα, καθώς ολοκληρώνονται 50 χρόνια από το ξεκίνημα της Nouvelle Vague (με την ταινία Τα 400 Χτυπήματα του Τριφό), αρκετές από τις συνιστώσες της εξακολουθούν να φαντάζουν πρωτοποριακές, αποτελώντας πηγή έμπνευσης για μετέπειτα καταξιωμένους κινηματογραφιστές, όπως ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, ο Τζιμ Τζάρμους, ο Γέρζι Σκολιμόφσκι, ο Γουόνγκ Καρ Βάι, ο Κουέντιν Ταραντίνο, αλλά και ο δικός μας Θόδωρος Αγγελόπουλος.
Μεταξύ των προβολών, που θα πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο του αφιερώματος, θα παρουσιαστούν και δύο ταινίες, που δεν είχαν μέχρι σήμερα προβληθεί εμπορικά σε ελληνική κινηματογραφική αίθουσα:
-Η Κλεό από τις 5 έως τις 7 (Cléo de 5 à 7, 1962) της Ανιές Βαρντά, με τους Κοτίν Μαρσάν, Αντουάν Μπουρσεγιέ, Ντομινίκ Νταβρέι. Ένας πανέμορφος «αριστερίστικος» ύμνος που εκτυλίσσεται στην περιοχή του Μονπαρνάς. Μέσα από τη δίωρη περιπλάνηση της Φλοράνς-Κλεό στη διάρκεια ενός απογεύματος μας δίνει και μια ασυνήθιστη εικόνα του Παρισιού, του Παρισιού που θα υμνήσουν σκηνοθέτες όπως ο Ρομέρ, ο Ριβέτ και ο Εστάς.
-Μπομπ, ο Χαρτοπαίκτης (Bob le Flambeur, 1956) του Ζαν-Πιερ Μελβίλ, με τους Ροζέ Ντισέν, Ιζαμπέλ Κορέ και Γκι Ντεκόμπλ.
Ο Ζαν-Πιερ Μελβίλ, «πνευματικός πατέρας» της Nouvelle Vague, παρουσιάζει ένα ασυνήθιστο αστυνομικό φιλμ που προαναγγέλλει τα κατοπινά αριστουργηματικά φιλμ νουάρ του. Εδώ, ο Μπομπ, ένας βετεράνος γκάνγκστερ και χαρτοπαίκτης, αναλαμβάνει να πάρει μέρος σ’ ένα τελευταίο «κόλπο», στη ληστεία του καζίνο της Ντοβίλ, δίνοντας την ευκαιρία στον Μελβίλ να δημιουργήσει μια μαύρη ατμόσφαιρα, αλλά και να συλλάβει κάτι από τη νυχτερινή ζωή του Παρισιού (ιδιαίτερα της Μονμάρτης), με τη βοήθεια της ατμοσφαιρικής φωτογραφίας του Ανρί Ντεκέ (τακτικού συνεργάτη του Μελβίλ, αν και σχετικά άγνωστου τότε κάμεραμαν), που στη συνέχεια, θα γίνει ένας από τους τακτικούς συνεργάτες των σκηνοθετών του είδους. Μια σπάνια ταινία, προάγγελος της Nouvelle Vague.
•Τα Χρόνια της Οργής: Το Mεγάλο Oικονομικό Kραχ στον Κινηματογράφο, ένα εξαιρετικά επίκαιρο – δυστυχώς – αφιέρωμα, με ταινίες προερχόμενες είτε από την εποχή του «Κραχ», είτε μεταγενέστερες, εμπνευσμένες όμως από αυτό. Ταινίες όπως τα Σταφύλια της Οργής (The Grapes of Wrath) του Τζον Φορντ, ένα επικό road-movie, βασισμένο στο ομώνυμο, βραβευμένο με Πούλιτζερ βιβλίο του νομπελίστα Τζον Στάινμπεκ, το οποίο αφηγείται την οδύσσεια μιας οικογένειας αγροτών, που αποφασίζει να αφήσει την Οκλαχόμα προς αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής στην Καλιφόρνια του ’30 – το Μπόνι και Κλάιντ (Bonnie and Clyde) του Άρθουρ Πεν, την ταινία που όχι μόνο καινοτόμησε στην απεικόνιση της βίας, αλλά προσεγγίζοντας το κεντρικό της δίδυμο εγκληματιών ως ρομαντικούς αντιήρωες, άλλαξε μια για πάντα τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονταν ως τότε οι «κακοί» στις ταινίες – τους Χρυσοθήρες (Gold Diggers of 1933) του Μέρβιν ΛεΡόι, ένα από τα διασημότερα μιούζικαλ της περιόδου, ξακουστό για τις εντυπωσιακές χορογραφίες του «βασιλιά» του είδους Basby Berkeley, στο οποίο τρεις χορεύτριες του Μπρόντγουεϊ προσπαθούν με κάθε τρόπο να βρουν χρηματοδότες για μια παράσταση που επιθυμεί να ανεβάσει ο –πνιγμένος στα χρέη- παραγωγός τους, και Man’s Castle του Φρανκ Μπορζέιγκι, ένα σκληρό, αναπάντεχα ρεαλιστικό αισθηματικό δράμα με πρωταγωνιστή τον Σπένσερ Τρέισι, το οποίο πρωτοέθεσε επί τάπητος θέματα «ταμπού», όπως η εκτός γάμου συμβίωση και η ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη.
•Ελληνικός Κινηματογράφος της δεκαετίας του ’70. Αν υπήρξε μια ριζική αλλαγή στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου αυτή σημειώθηκε στη δεκαετία του ’70 – κινηματογράφος που αποκαλέστηκε «νέος» και που μπορεί να θεωρηθεί κάτι αντίστοιχο με μια ελληνική – και μοναδική -νουβέλ βαγκ. Πρωτοπόροι σ’ αυτήν ο Αλέξης Δαμιανός («Ευδοκία», με πρόδρομο το «Μέχρι το πλοίο»), ο Θόδωρος Αγγελόπουλος («Αναπαράσταση», και στη συνέχεια «Μέρες του 36» και «Θίασος»), ο Παντελής Βούλγαρης («Το προξενιό της Άννας» που το ακολούθησε με το «Χάπη Νταίη»). Μια γενιά που ανέτρεψε τα μέχρι τότε δεδομένα κι έδειξε πως μπορούσε να υπάρξει και να προσελκύσει το ενδιαφέρον του κοινού ένας άλλος κινηματογράφος, ένας κινηματογράφος που να σκέπτεται, να αναζητά, να προβληματίζεται και να φτιάχνεται, ανεξάρτητα από τα στούντιο και τους καθιερωμένους παραγωγούς (που, έτσι κι αλλιώς, είχαν αποχωρήσει με την εμφάνιση της τηλεόρασης). Αυτόν τον νέο κινηματογράφο – το ελληνικό νέο κύμα - γιορτάζουμε με τις οκτώ ταινίες του αφιερώματος. Καθώς το 2010 συμπληρώνονται 40 χρόνια από την παρθενική προβολή της πρώτης μεγάλου μήκους δημιουργίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου, Αναπαράσταση, της ταινίας, που, ουσιαστικά, «εγκαινίασε» αυτό που σήμερα αποκαλούμε «Νέος Ελληνικός Κινηματογράφος», θα πραγματοποιηθεί επετειακή προβολή με νέα, ανακαινισμένη κόπια, ενώ παράλληλα, ο σκηνοθέτης θα τιμηθεί με το Ειδικό Βραβείο του Πανοράματος για την καταλυτική συμβολή του στην εξέλιξη της κινηματογραφικής τέχνης. Στο πλαίσιο του αφιερώματος, θα προβληθούν ακόμη και ταινίες όπως το Δύο Φεγγάρια τον Αύγουστο (1978), σε σκηνοθεσία Κώστα Φέρρη και σενάριο Γιώργου Σκούρτη και θέμα τον καλοκαιρινό έρωτα ενός άντρα και μιας γυναίκας στην έρημη Αθήνα, το Χάπη Νταίη (1976) σε σενάριο και σκηνοθεσία Παντελή Βούλγαρη, στο οποίο μία αντιπροσωπία επισήμων καταφθάνει σε ένα ερημονήσι που χρησιμοποιείται ως στρατόπεδο συγκέντρωσης αντιφρονούντων και η περίφημη Ευδοκία (1971) σε σενάριο και σκηνοθεσία Αλέξη Δαμιανού, με θέμα τον έρωτα ενός φαντάρου για μια νεαρή πόρνη, ο οποίος προκάλεσε σάλο στη συντηρητική κοινωνία της εποχής.
•Κυπριακός Κινηματογράφος: Με αφορμή τον εορτασμό των 50 χρόνων από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, θα πραγματοποιηθεί σχετικό αφιέρωμα, το οποίο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, διάφορα ντοκιμαντέρ γύρω από την τουρκική εισβολή, όπως το Αττίλας 74 (1974), μια ταινία – προσωπική μαρτυρία του Μιχάλη Κακογιάννη για τα γεγονότα που οδήγησαν στην τραγωδία, το Τριμίθι – Αναπαράσταση με Λέξεις (1981) του Ανδρέα Πάντζη, με θέμα τις προσπάθειες των κατοίκων ενός χωριού να διατηρήσουν και να μεταβιβάσουν στους νεότερους την εικόνα της ζωής τους εκεί, σα μια επίσημη καταγραφή μνήμης, και το Η Χαρίτα Μάντολες Στέκεται Δίπλα μου (1980) του Χρίστου Σιοπαχά, πορτρέτο της συζύγου ενός εκ των αγνοουμένων, οι αναμνήσεις της οποίας λειτουργούν ως «αναβίωση» του εφιάλτη που έζησαν χιλιάδες θύματα της εισβολής, αλλά και ταινίες μυθοπλασίας, όπως ο Βιασμός της Αφροδίτης (1985) του Ανδρέα Πάντζη, με θέμα την επιστροφή ενός απόστρατου στη Μεγαλόνησο, με σκοπό να αναζητήσει τα ίχνη των συγγενών του, που αγνοούνται από τον καιρό της εισβολής, και η Κάθοδος των Εννέα (1984) του Χρίστου Σιοπαχά, που εστιάζει στην ηρωική έξοδο μιας μικρής ομάδας ανταρτών του Δημοκρατικού Στρατού από τον Ταϋγετο προς τα παράλια, στα τέλη του εμφυλίου, η οποία βάφτηκε με αίμα.
•Η Mουσική Tζαζ στον Eυρωπαϊκό Kινηματογράφο. Η Jazz μουσική είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον κινηματογράφο, καθώς εδώ και δεκαετίες αποτέλεσε κομμάτι μεγάλου μέρους της χολιγουντιανής κινηματογραφικής παραγωγής, αρχικά ως «μουσικό χαλί» σε πληθώρα σκηνών, και, εν συνεχεία, αναλαμβάνοντας σιγά-σιγά κυρίαρχο ρόλο σε ταινίες όπου η πλοκή χρησίμευε κυρίως ως «δικαιολογία» για να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους καταξιωμένοι μουσικοί και τραγουδιστές της εποχής. Το 1959 βγήκε στις αμερικανικές αίθουσες η ταινία που έμελλε να αποτελέσει οδηγό για οποιοδήποτε μουσικό ντοκιμαντέρ γυρίστηκε έκτοτε – το Jazz on a Summer’s Day του Μπερτ Στερν, μια εξαιρετική καταγραφή-ντοκουμέντο της αξέχαστης συναυλίας που έλαβε χώρα στο φεστιβάλ του Νιούπορτ τον Αύγουστο του 1958, από την οποία «παρέλασε» η αφρόκρεμα της Jazz σκηνής της εποχής: Louis Armstrong, Anita O’Day, Bob Brookmeyer, Buck Clayton, Eric Dolphy, Jimmy Giuffre, Chico Hamilton, Jim Hall, Mahalia Jackson, Jo Jones, Thelonious Monk, Gerry Mulligan κ.ά. Το Jazz on a Summer’s Day, το οποίο το 1999 καταχωρήθηκε επίσημα στο Εθνικό Κινηματογραφικό Μητρώο των ΗΠΑ ως εξέχων δείγμα πολιτιστικής κληρονομιάς, αποτελεί και την πηγή έμπνευσης για το αφιέρωμα «η Μουσική Jazz στον Ευρωπαϊκό Κινηματογράφο», που θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο του Πανοράματος 2009, όπου φυσικά θα προβληθεί και το ίδιο, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 50 χρόνων από την επίσημη πρεμιέρα του. Ανάμεσα στις υπόλοιπες ταινίες που θα προβληθούν, συναντάμε και τις:
-’Round Midnight (1986) του Μπερτράν Ταβερνιέ, με τους Dexter Gordon, Φρανσουά Κλιζέ, Λονέτ ΜακΚι. Ο βετεράνος τζαζίστας Dexter Gordon υποδύεται έναν ξεπεσμένο σαξοφωνίστα παριζιάνικου club με χρόνια προβλήματα αλκοολισμού, που αναπτύσσει μια ιδιαίτερη σχέση με έναν «ορκισμένο» του fan, ο οποίος αποφασίζει να τον βοηθήσει να ξαναβρεί τη χαμένη του αίγλη. Εξαιρετική η widescreen φωτογραφία της ταινίας αποτυπώνει ιδανικά την «καπνισμένη», λουσμένη σε neon φωτισμούς ατμόσφαιρα των jazz clubs – υπέροχο το βραβευμένο με Όσκαρ score του Herbie Hancock.
-Ασανσέρ για Δολοφόνους (Ascenseur pour L'Echafaud, 1958) του Λουί Μαλ, με τους Ζαν Μορό, Μορίς Ρονέ, Λίνο Βεντούρα. Το σκηνοθετικό αυτό ντεμπούτο του 24χρονου – τότε –Λουί Μαλ, το οποίο «ακροβατεί» με περισσή χάρη ανάμεσα στο παραδοσιακό φιλμ νουάρ και τις επιταγές της Nouvelle Vague, είναι κυρίως γνωστό για το «στοιχειωτικό» jazzy soundtrack του Miles Davis. Αποτελεί, ωστόσο, και την ταινία που εκτόξευσε στα ύψη τη δημοτικότητα της Ζαν Μορό, την οποία ο Μαλ επέλεξε να κινηματογραφεί διαρκώς σε close-up, αποκλειστικά με φυσικό φως και συχνά χωρίς καθόλου make-up.
-Εύα (Eva, 1962) του Τζόζεφ Λόουζι, με τους Ζαν Μορό, Στάνλεϊ Μπέικερ, Βίρνα Λίζι. Ένας νεαρός, ανερχόμενος συγγραφέας από την Ουαλία ερωτεύεται παθιασμένα την Εύα, μια Γαλλίδα femme fatale που γνωρίζει στην Ιταλία, κάτι που θα οδηγήσει την αρραβωνιαστικιά του στην αυτοκτονία και τον ίδιο στην τρέλα. Μεταφέροντας στη μεγάλη οθόνη την ομώνυμη νουβέλα του Τζέιμς Χάντλεϊ Τσέις, ο Λόουζι καταπιάνεται με την ανθρώπινη αδυναμία και το πώς αυτή εκφράζεται μέσα από τα πάθη και τις εμμονές του έρωτα.
Παράλληλα, το φετινό Πανόραμα εξασφάλισε την προβολή δεκατεσσάρων ταινιών μικρού μήκους, υποψηφίων φιναλίστ του 2008 για το βραβείο UIP της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου EAK (European Film Academy), καθώς και σειρά ταινιών μικρού μήκους σπουδαστών του τμήματος σκηνοθεσίας του ΙΙΕΚ Ακμή.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Προβολή στο Παλλάς της βωβής ταινίας του Άλφρεντ Χίτσκοκ, Ο Ένοικος (The Lodger). Η τρίτη ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ αποτελεί παράλληλα την πρώτη του απόπειρα στο είδος του θρίλερ. 82 χρόνια μετά τη δημιουργία της, η σπουδαία αυτή στιγμή του βωβού κινηματογράφου θα ζωντανέψει στο Παλλάς, τη Δευτέρα 26 Οκτωβρίου, συνοδεία ζωντανής μουσικής, ειδικά γραμμένη για την εκδήλωση από τον γνωστό μουσικοσυνθέτη μας Νίκο Πλάτανο.
Φωτογραφική έκθεση στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, αφιερωμένη στο Κυπριακό Σινεμά. Με φωτογραφίες και αφίσες που χρονολογούνται από το 1962 και φτάνουν μέχρι τις ημέρες μας, σημαντικές στιγμές από την κινηματογραφία της Μεγαλονήσου, φιλοξενούνται στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, στο Πολιτιστικό Κέντρο «ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ», ένα νέο κτήριο επί της οδού Πειραιώς 206, που ανοίγει τις πόρτες του για το κοινό σχεδόν παράλληλα με το φετινό Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου. Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης είναι ένας φορέας πολιτισμού που διαθέτει σύγχρονα μέσα, καινοτόμες ιδέες αλλά και καλλιτεχνική άποψη αντιπροσωπευτική της σχέσης του κορυφαίου Έλληνα σκηνοθέτη με την Τέχνη. Σκοπός του Ιδρύματος είναι η υποστήριξη και η διάδοση των παραστατικών τεχνών, ειδικότερα του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Εικαστικές και Φωτογραφικές Εκθέσεις στο Κέντρο Τεχνών του Πάρκου Ελευθερίας. Με αφορμή δύο από τα φετινά αφιερώματα του φεστιβάλ (Το Κραχ στον Κινηματογράφο και Ελληνικός Κινηματογράφος της δεκαετίας του ’70), το Κέντρο Τεχνών φιλοξενεί δύο πολύ ενδιαφέρουσες εκθέσεις:
Η φωτογραφική έκθεση Το Κραχ στον Κινηματογράφο παρουσιάζεται μέσα από πλούσιο φωτογραφικό υλικό και αφίσες της εποχής, ενώ στην έκθεση Οκτώ Εικαστικές Προτάσεις για Οκτώ Ελληνικές Ταινίες της δεκαετίας του ’70, 8 νέοι εικαστικοί καλλιτέχνες έρχονται «αντιμέτωποι» με ισάριθμες ταινίες Ελλήνων σκηνοθετών της δεκαετίας του ’70. Με τη χρήση ποικίλων μέσων (ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, εγκατάσταση και βίντεο) οι καλλιτέχνες Δανάη Ανεσιάδου – Ευδοκία (Αλέξης Δαμιανός), Χρήστος Αθανασιάδης – Αναπαράσταση (Θεόδωρος Αγγελόπουλος), Γιάννης Θεοδωρόπουλος – Ιωάννης ο Βίαιος (Τόνια Μαρκετάκη), Ελένη Καμμά – Ανατολική Περιφέρεια (Βασίλης Βαφέας), Ελένη Κοτσώνη – Καγκελόπορτα (Δημήτρης Μακρής),
Κώστας Μπασάνος – 2 Φεγγάρια τον Αύγουστο (Κώστας Φέρρης) και
Νίνα Παπακωνσταντίνου – Χάπη Νταίη (Παντελής Βούλγαρης) επιχειρούν μια νέα ανάγνωση αυτών των ταινιών, με επιμελήτρια την Κατερίνα Τσέλου. Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν στις 20 Οκτωβρίου 2009, στις 20.00. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 30 Οκτωβρίου και θα είναι ανοικτή για το κοινό καθημερινά από τις 9 το πρωί μέχρι τη 1 το μεσημέρι και από τις 5 μέχρι τις 9 το απόγευμα, εκτός Δευτέρας. Την Κυριακή, η έκθεση θα είναι ανοικτή μόνο τις απογευματινές ώρες.
Το Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου διοργανώνεται φέτος για πρώτη φορά από τον Πολιτισμικό Οργανισμό του Δήμου Αθηναίων, πάντα υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του κ. Νίνου Φένεκ-Μικελίδη.
Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου 2009
Πολιτισμικός Οργανισμός του Δήμου Αθηναίων
22 Οκτωβρίου – 1 Νοεμβρίου
στους κινηματογράφους Ιντεάλ (22-10/1-11) και Τριανόν Filmcenter (22/10 – 28/10) και στο Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης» (24/10 – 31/10).
ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ 2009
ΙΝΤΕΑΛ
Πέμπτη 22/10/09
5.30 μ.μ. ΝΒ: Τα 400 χτυπήματα (Les quatre cents coups, 1959) του Φρανσουά Τριφό (99΄)
8.30 μ.μ. Επίσημη έναρξη: Δ: GUILT (2009) του Βασίλη Μαζωμένου (93΄)
Παρασκευή 23/10/09
5.30 μ.μ. ΝΒ: Πυροβολήστε τον πιανίστα (Tirez sur le pianiste, 1960) του Φρανσουά Τριφό (92΄)
7.15 μ.μ. ΝΒ.: Μιριέλ (Muriel, ou le temps d’un retour, 1963) του Αλέν Ρενέ (115΄)
9.30 μ.μ. ΑΠ: Στα όρια του ελέγχου (The Limits of Control, 2009) του Τζιμ Τζάρμους (116΄)
11.40 μ.μ. Κ: Ο σημαδεμένος (Scarface, 1932) του Χάουορντ Χοκς (93΄)
Σάββατο 24/10/09
5.15 μ.μ. ΝΒ: Λόλα (Lola, 1961) του Ζακ Ντεμί (90’)
7.00 μ.μ. Κ: Τα σταφύλια της οργής (The Grapes of Wrath, 1940) του Τζον Φορντ (128΄)
9.30 μ.μ. ΑΠ: Εγκλήματα στο χρόνο (Timecrimes, 2008) του Νάτσο Βιγκαλόντο (92΄)
11.10 μ.μ. Κ: Μια υπέροχη ζωή (It’s a Wonderful Life, 1946) του Φρανκ Κάπρα (130΄)
Κυριακή 25/10/09
5.15 μ.μ. ΝΒ: Ο θείος από την Αμερική (Mon oncle d’ Amerique, 1980) του Αλέν Ρενέ (125΄)
7.30 μ.μ. Κ: A Man’s Castle (1933) του Φρανκ Μπορζέιγκι (75΄)
9.00 μ.μ. ΑΠ: Ο δρόμος (The Road, 2009) του Τζον Χίλκοουτ (119΄)
11.15 μ.μ. ΤΖ: Σημειώσεις για μια αφρικανική Ορέστεια (Appunti per una Orestiada Africana, 1970) του Πιερ Πάολο Παζολίνι (67’)
Δευτέρα 26/10/09
5.00 μ.μ. ΝΒ: Η Κλεό από τις 5 ως τις 9 (Cleo de 5 a 7, 1962) της Ανιές Βαρντά (90΄)
6.40 μ.μ. Κ: Μπόνι και Κλάιντ ( Bonnie and Clyde, 1967) του Αρθουρ Πεν (112΄)
9.00 μ.μ. Δ: Χαμένοι καιροί (Lost Times, 2009) του Αρον Ματιάσι (90΄)
10.45 μ.μ. ΑΠ: Adoration (2008) του Ατόμ Εγκογιάν (100΄)
ΠΑΛΛΑΣ
Δευτέρα 26/10/09
8.30 μ.μ. ΒΟΥΒΗ ΤΑΙΝΙΑ ΜΕ ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
Ο ΕΝΟΙΚΟΣ (The Lodger, A Story of the London Fog, 1927) του Αλφρεντ Χίτσκοκ (96΄)
Τρίτη 27/10/09
5.30 μ.μ. Κ: Σκοτώνουν τ’ άλογα όταν γεράσουν (They Shoot Horses, Don’t They? , 1969) του Σίντνεϊ Πόλακ (120΄)
7.45 μ.μ. Δ: Αιώνιες στιγμές (Everlasting Moments, 2008) του Γιαν Τρόελ (131΄)
10.15 μ.μ. ΑΠ: Vincere (2009) του Μάρκο Μπελόκιο (128΄)
Τετάρτη 28/10/09
5.15 μ.μ. Κ: Κλέφτες σαν κι εμάς (Thieves Like Us, 1974) του Ρόμπερτ Ολτμαν (123΄)
7.30 μ.μ. ΝΒ: Μουσέτ (Mouchette, 1967) του Ρομπέρ Μπρεσόν (78΄)
9.00 μ.μ. Δ: Χρυσόσκονη (2009) της Μαργαρίτας Μαντά (85΄)
10.45 μ.μ. ΑΠ: Assembly (2009) του Ξιαογκάνγκ Φενγκ (124΄)
Πέμπτη 29/10/09
5.15 μ.μ. ΤΖ: Ασανσέρ για δολοφόνους (L’ascenseur pour l’ echaffaud, 1958) του Λουί Μαλ (88΄)
7.00 μ.μ. Δ: Ουίσκι με βότκα (Whiskey with Vodka, 2009) του Αντρέα Ντρέζεν (104΄)
9.00 μ.μ. ΑΠ: Μαραντόνα (Emir Kusturica’s Maradona, 2009) του Εμίρ Κουστουρίτσα (90΄)
11.00 μ.μ. ΑΠ: Υπόθεση Farewell (L’affaire Farewell, 2009) του Κριστιάν Καριόν (113΄)
Παρασκευή 30/10/09
5.30 μ.μ. Δ: Ιρέν (Irene, 2009) του Αλέν Καβαλιέ (83΄)
7.00 μ.μ. Δ: Η πόλη του διαβόλου (Devil’s Town, 2009) του Βλαντίμιρ Πασκάλιεβιτς (82΄)
9.30 μ.μ. ΑΠ: Γλυκιά έξαψη (Tatarak, 2009) του Αντρζέι Βάιντα (85΄)
11.15 μ.μ. ΑΠ: Ενας προφήτης (Un prophet, 2009) του Ζακ Οντιάρ (150΄)
Σάββατο 31/10/09
5.30 μ.μ. ΚΚ: Φωτογραφική μηχανή σωστά κανονισμένη… (2003) του Ανδρέα Πάντζη (86΄)
7.00 μ.μ. Δ: Η Τζούλια δεν πάει ραντεβού το βράδυ (Giulia non esce la sera, 2009) του Τζιουζέπε Πιστιόνι (105΄)
9.00 μ.μ. ΑΠ: Χλόη (Chloe, 2009) του Ατόμ Εγκογιάν (99΄)
10.50 μ.μ. ΑΠ: Νέα Υόρκη, σ’ αγαπώ (New York I Love You, 2009) (110’)
Κυριακή 1/11/09
5.30 μ.μ. ΝΒ: Μουσέτ (Mouchette, 1967) του Ρομπέρ Μπρεσόν (78΄)
8.30 μ.μ. ΑΠ: ΤΕΛΕΤΗ ΛΗΞΗΣ και προβολή:
Tetro (2009) του Φράνσις Φορντ Κόπολα
ΤΡΙΑΝΟΝ
Πέμπτη 22/10/09
5.30 μ.μ. Κ: Μια υπέροχη ζωή (It’s a Wonderful Life, 1946) του Φρανκ Κάπρα (130΄)
8.00 μ.μ. ΝΒ: Νόμος 627 (L627, 1992) του Μπερτράν Ταβερνιέ (145΄)
10.30 μ.μ. ΝΒ: Τα ξαδέρφια (Les cousins, 1959) του Κλοντ Σαμπρόλ (112΄) dg
Παρασκευή 23/10/09
6.00 μ.μ. ΝΒ: Μπομπ ο χαρτοπαίκτης (Bob le flambeur, 1956) του Ζαν-Πιερ Μελβίλ (98΄) dg
7.45 μ.μ. Κ: Ηρωες για πούλημα (Heroes for Sale, 1933) του Γουίλιαμ Γουέλμαν (78΄) dg
9.30 μ.μ. ΦΚ: Αποκάλυψη τώρα Redux (Apocalypse Now Redux, 1979/2001) του Φράνσις Φορντ Κόπολα (202΄)
Σάββατο 24/10/09
5.30 μ.μ. Κ: Σκιές και σιωπή (To Kill a Mocking Bird, 1962) του Ρόμπερτ Μάλιγκαν (129΄) dg
8.00 μ.μ. ΝΒ: Γουικ-εντ (Week-end, 1967) του Ζαν-Λικ Γκοντάρ (105΄) dg
10.00 μ.μ. ΑΠ: Altiplano (2009) των Πέτερ Μπρόζενς, Τζέσικα Χόουπ Γούντγουερθ (109΄)
Κυριακή 25/10/09
6.00 μ.μ. ΤΖ: Εύα (Eva, 1962) του Τζόζεφ Λόουζι (116΄) dg
8.15 μ.μ. Δ: Guilt του Βασίλη Μαζωμένου (2009) (93’)
10.00 μ.μ. ΝΒ: Το Παρίσι μας ανήκει (Paris nous appartient, 1960) του Ζακ Ριβέτ (140΄) dg
Δευτέρα 26/10/09
6.30 μ.μ. Κ: Χρυσοθήρες του 1933 (The Gold Diggers of 1933, 1933) του Μέρβιν Λερόι (96΄) dg
8.15 μ.μ. Δ: Ο Κυανοπώγων (La Barbe Bleu, 2009) της Κατρίν Μπρεγιά (90΄) dg
10.00 μ.μ. ΤΖ: Μεσάνυχτα και κάτι… (’Round Midnight, 1986) του Μπερτράν Ταβερνιέ (133΄)
Τρίτη 27/10/09
6.00 μ.μ. ΚΚ: Τριμίθι, αναπαράσταση με λέξεις (Trimithi, 1981) του Ανδρέα Πάντζη (120΄)
8.15 μ.μ. Δ: Ραμίρεζ (Ramirez, 2008) του Αλμπερτ Αρίτσα (96΄) dg
10.00 μ.μ. ΤΖ: Perversion Story (1969) του Λούτσιο Φούλτσι (97΄) dg
Τετάρτη 28/10/09
5.30 μ.μ. ΦΚ: Επαναστάτες χωρίς αύριο (Outsiders, 1983) του Φράνσις Φορντ Κόπολα (114΄) dg
7.30 μ.μ. ΕΚ: Αναπαράσταση (Reconstruction, 1970) του Θόδωρου Αγγελόπουλου (110’)
9.30 μ.μ. ΑΠ: Cloud 9/Wolke Neun (2008) του Αντρέα Ντρέζεν (98΄)
11.15 μ.μ. ΤΖ: Jazz on a Summer’s Day των Μπερτ Στερν, Αράμ Αβακιάν, (1960) (85΄) dg
ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΄(Πειραιώς 206)
Σάββατο 24/10/09
6.00 μ.μ. ΕΚ: Ευδοκία (Evdokia, 1971) του Αλέξη Δαμιανού (97΄)
7.45 μ.μ. ΚΚ: Αττίλας 74 (Attila ’74. 1975) του Μιχάλη Κακογιάννη (103΄)
9.30 μ.μ. ΚΚ: Ο βιασμός της Αφροδίτης (The Rape of Aphrodite, 1985) του Ανδρέα Πάντζη (150΄)
Κυριακή 25/10/09
6.00 μ.μ. ΚΚ: Δρόμοι και πορτοκάλια (Roads and Oranges, 1996) της Αλίκης Δανέζη-Κνούτσεν (100΄)
8.00 μ.μ. ΕΚ: Χάπη-Ντέη (Happy Day, 1976) του Παντελή Βούλγαρη (100΄)
10.00 μ.μ. ΚΚ: Η κάθοδος των εννέα (The Descent of the Nine, 1984) του Χρίστου Σιοπαχά (115΄)
Δευτέρα 26/10/09
7.30 μ.μ. Κ: Wild Boys of the Road (1933) του Γουίλιαμ Γουέλμαν (68΄) dg
9.00 μ.μ. ΕΚ: Η Καγκελόπορτα (The Door with Railings, 1978) του Δημήτρη Μακρή (125΄)
Τρίτη 27/10/09
7 μ.μ. ΚΚ: Ενας Καρπασίτης (1979) του Άδωνι Χριστοφόρου (36΄) dg
Κύπρον, ου μ’ εθέσπισεν (Helen, 1962) του Νίνου Φένεκ
Μικελίδη (13΄) dg
Η Χαρίτα Μάντολες στέκεται δίπλα μου (1980) του Χρίστου
Σιοπαχά (62΄) dg
9.15 μ.μ. ΕΚ: Ανατολική περιφέρεια (Eastern Periphery, 1979) του Βασίλη Βαφέα (77΄)
Τετάρτη 28/10/09
7.00 μ.μ. ΚΚ: Νεκατωμένοι αέρηες (1984) του Γιάννη Ιωάννου (83’)
8.30 μ.μ. ΕΚ: Ιωάννης ο βίαιος (1973) της Τώνιας Μαρκετάκη (180΄) dg
Πέμπτη 29/10/09
8.00 μ.μ. ΚΚ: Το τείχος μας (1993) του Πανίκκου Χρυσάνθου (108΄)
10.00 μ.μ. ΕΚ: Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας (1978) του Νίκου Παναγιωτόπουλου (116΄)
Παρασκευή 30/10/09
6.00 μ.μ. ΝΒ: Πυροβολείστε τον πιανίστα (Tirez sur le pianiste, 1960) του Φρανσουά Τριφό (92΄)
7.45 μ.μ. ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ταινίες (των σπουδαστών του ΙΕΚ ΑΚΜΗ) (105΄) dg
10.00 μ.μ. ΦΚ: Μια μέρα ένας έρωτας (One From the Heart, 1982) του Φράνσις Φορντ Κόπολα (107΄) dg
Σάββατο 31/10/09
6.00 μ.μ. ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ταινίες της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου (EFA) (149΄) dg
8.45 μ.μ.ΕΚ: Δυο φεγγάρια τον Αύγουστο (1978) του Κώστα Φέρρη (87) dg
10.30 μ.μ. Κ: Τα σταφύλια της οργής (The Grapes of Wrath, 1940) του Τζον Φορντ (128΄)
Δ: Διαγωνιστικό
ΑΠ: Αβάν-πρεμιέρες
ΝΒ: Νουβέλ Βαγκ
Κ: Κραχ στον κινηματογράφο
ΤΖ: Τζαζ στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο
ΕΚ: Ελληνικός Κινηματογράφος
ΚΚ: Κυπριακός Κινηματογράφος
ΦΚ: Φράνσις Φορντ Κόπολα
dg: Ψηφιακή Προβολή
Εισιτήρια: ΙΝΤΕΑΛ &; ΤΡΙΑΝΟΝ: 6 ευρώ
ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΚΟΓΙΑΝΗ: 5 ευρώ
Κάρτες διαρκείας ΙΝΤΕΑΛ: 48 ευρώ
ΤΡΙΑΝΟΝ: 30 ευρώ
.png "English"){kind=small}
.jpg)
Η γνωστή και αγαπημένη ηθοποιός Σάννυ Χατζηαργύρη ("Λίλα" των Singles), την οποία μόνο λίγοι από εμάς την γνωρίζουμε και ως μουσικό, αποφάσισε να βγάλει προς τα έξω και αυτή την ιδιότητα της, μετά από χρόνια τριβής με τη μουσική, δημιουργώντας τους Sunny Side of the Razor. 
